به گزارش خبرنگار فارس در دهلی نو، جشن رخشابندان که به نوعی عهد و میثاق حمایت است میان زنان و مردان که با بستن مچ بندی خاص از سوی زنان به دست مردان برگزار می شود.
این جشن نماد عشق خواهر به برادر است. در این جشن زنان خود را آراسته و لباسهای مرتب و زیبا می پوشند و سپس به دیدار مردی که به عنوان برادر خویش انتخابش کردهاند، می روند. این جشن در سراسر هند و به ویژه میان هندوها، سیک ها و برخی از مسلمانان و نیز بخش هایی از پاکستان هر ساله برگزار می شود.
خواهر به نماد عشق مچ بندی را به دست برادر خود می بندد و برای او دعا می خواند و برادر نیز در ازاء دریافت این مچ بند، هدیهای بر اساس بضاعت خود به خواهر می دهد. این هدیه می تواند پول نقد، لباس ساری، شیرینی و یا تکه ای تزئینی باشد. در واقع خواهر و برادر به طور مادام العمر هر ساله در جشن رخشابندان این مراسم به جا می آورند که خود سمبل حمایت، عشق و رابطه نزدیک میان خواهر و برادر است.
جشن رخشابندان در واقع برگفته از یک داستان تاریخی است که اکنون به سنت عشق و حمایت بدل شده است. در زمان امپراطوری مغول، رانی کارناواتی که ملکه بیوه چیتارو بوده است که با ارسال رخی برای شاه امپراطور مغول از وی درخواست کمک می کند.
اکنون رنگ ها و طرح های مختلفی از این مچ بند مقدس در روزهای نزدیک به جشن رخشابندان در سراسر هند به فروش می رسد و کوچک و بزرگ، پیر و جوان با خرید آنها، به دیدار مردانی که به عنوان برادر خود انتخاب کرده اند و عمدتا از میان دوستانشان می باشد، می روند و مادام العمر پیوند خواهر و برادری می بندند.
پس از بستن این پیمان، هر چند آنها برادر و خواهر خونی نیستند اما همانند یک خانواده همدیگر را در موقع نیاز کمک و حمایت می کنند. پس از بستن این پیمان آنها همچنین نمی توانند به ازدواج یکدیگر درآیند.
البته جشن رخشابندان صرفا در میان مردم هند رواج ندارد و معمولا به دلیل زیبایی و مراسم خاص این سنت قدیمی، ساکنان غیر هندی این سرزمین نیز این مراسم را به جای می آورند.
انتهای پیام/ق