به گزارش خبرنگار دفتر منطقهای خبرگزاری فارس در آمریکای لاتین به نقل از «تلهسور»، اول ژانویه 1994(11 دی 1372) توافقنامه تجارت آزاد بین آمریکا، مکزیک و کانادا (نفتا) با امضای «کارلوس سالیناس د گورتاری» رئیس جمهور سابق مکزیک آغاز شد که با اتخاذ این سیاستهای نئولیبرالی در مکزیک، این کشور با تغییر رویکرد سیاستمداران خود در قبال رشد اقتصادی روبرو شده و بسیاری از سیاستهای صنعتی و توسعه محور در این کشور حذف و نقش سرمایه گذاریها و تجارتهای بی نظم بینالمللی در این کشور بیشتر شد و سیاستهای پولی و مالی نیز در این کشور تشدید یافت که به توقف رشد اقتصادی در این کشور آمریکای لاتینی انجامید.
در بسیاری از توافقنامههای تجاری بین کشورها یکی از مهمترین اهداف، کمک به کشورهای فقیر و ضعیف و افزایش رشد اقتصادی آنها است ولی توافقنامه نفتا نه تنها به رشد اقتصادی در مکزیک کمک نکرد بلکه رشد اقتصادی بالای این کشور در سالهای پیش از آن را متوقف کرده و باعث نابودی صدها هزار فرصت شغلی در این کشور گشت.
21 سال پیش، یک ارتش شورشی که بعدها به عنوان ارتش آزادیبخش ملی «زاپاتیستا» شناخته شد برای مقابله با دروغ و بی عدالتی این سیستم نئولیبرالی در مکزیک و دستیابی به اهدافی مانند عزت و استقلال و برقراری عدالت اجتماعی جنبشهایی را سازماندهی کردند.
این ارتش شورشی متشکل از زنان و مردان از جوامع مختلف بومی مایاها بودند که با داشتن کلاهی بر سر که تنها چشمان آنها معلوم بوده و اسلحه و چوب در دست از راه کوهستان وارد شده و 7 شهر ایالت جنوبی «چیاپاس» که هنوز هم از فقیرترین ایالتها در مکزیک است، تحت اختیار خود درآوردند.
طی یک مصاحبه مطبوعاتی ارتش آزادیبخش ملی «زاپاتیستا» اعلام کرد : این ارتش نتیجه 500 سال مبارزه برای استقلال واقعی در مکزیک میباشد مبارزاتی که ابتدا با اسپانیاییها، پس از آن ایالاتمتحده آمریکا، فرانسویها و تمام قدرتهای دیگر که سعی داشتند مردم مکزیک را به زانو درآورند صورت گرفته است.
ارتش آزادیبخش ملی «زاپاتیستا» افزود: ما وارثان گروهی هستیم که ساختار سازندگی واقعی در کشورمان بودند؛ ما یک جمعیت میلیونی از مردم فقیر هستیم و از برادرانمان میخواهیم قبل از آن که جاه طلبی سیری ناپذیر دیکتاتوری 70 ساله که توسط خائنینی که نماینده گروههای محافظه کار هستند کشور ما را به ورطه نابودی بکشانند، به ما بپیوندند.
شورش زاپاتیستا نشان دهنده اعتراض واضح و روشن مردم بومی در مقابل سیاستهای نئولیبرالی دولت«سالیناس» بود؛ آنها با این اقدام به دولت و ارتش مکزیک اعلام جنگ کرده و نشان دادند که مردم بومی و فقرا خواهان احترام، استقلال، عزت ، مقام و منزلت و برابری هستند که به دست فراموشی سپرده شده بود.
ارتش آزادیبخش ملی «زاپاتیستا» معتقد بودند که با امضای قرارداد تجارت آزاد میان کشورهای آمریکای شمالی ( نفتا) اقتصاد مکزیک به اقتصاد ایالات متحده آمریکا وابستگی شدید پیدا کرده، اراضی و حقوق مردم بومی نیز به مدت چندین سال به غارت رفته و درمقابل سود کلانی را عاید طبقههای ثروتمند و قدرتمند اجتماعی میگرداند.
مرم مکزیک نیز معتقدند جنبش چریکی «زاپاتیستا» مبارزه برای دستیابی به اهدافی مانند آزادی و تمامیت ارضی مردم بومی بوده که پس از انقلاب مکزیک به دست فراموشی سپرده شده است ؛ نام ارتش آزادیبخش ملی «زاپاتیستا» مکزیک از نام ژنرال «امیلیا زاپاتا» یکی از مهمترین رهبران انقلابی این کشور که 10 آوریل سال 1919 توسط گروه مخالفانش در ایالت «مورلس» مکزیک به قتل رسید، گرفته شده است.
پس از شورش ارتش آزادیبخش ملی «زاپاتیستا» دولت مکزیک نیروهای ارتش و مذاکره کنندگانی را به ایالت «چیاپاس» فرستاد و چندین سال بعد در سال 1996 هر 2 طرف توافقنامههای سان آندرس را امضا کردند؛ این توافقنامهها درمورد تضمین برقراری برابری حقوق برای مردم بومی مکزیک بود.
اجرای این توافقنامهها مدت زیادی به طول نکشید زیرا توسط مقامات مکزیک نادیده گرفته و حتی نقض شد؛ از آن زمان به بعد ارتش آزادیبخش ملی «زاپاتیستا» روش های گوناگونی از مبارزه و مقاومت را ایجاد و اتخاذ کرد.
ارتش آزادیبخش ملی «زاپاتیستا» از والدین 43 دانشآموز ناپدید شده مدرسه «آیوتسیناپا» دعوت کرده است که به عنوان مهمانهای افتخاری در جشن بیست ویکمین سالگرد مقاومت این گروه حضور یابند زیرا هر2 طرف به مبارزه علیه بیعدالتی عمیق اجتماعی که توسط شرکتهای حریص و سیاستمداران فاسد در مکزیک که طی چندین سال ایجاد شده میپردازند.
ارتش آزادیبخش ملی «زاپاتیستا» مکزیک برای اعلام همبستگی با خانوادههای دانشآموزان ناپدید شده مدرسه «آیوتسیناپا» تاکنون تظاهراتی انجام دادهاند و همواره اعلام کردهاند خشم این والدین نشاندهنده اعتراض و نارضایتی ما نیز از فساد موجود در مکزیک میباشد؛ هر 2 ایالت «گررو» که محل ناپدید شدن دانشآموزان و ایالت «چیاپاس » که محل مبارزه مردم بومی برای احقاق حقوق خود میباشد از فقیرترین ایالتهای مکزیک هستند که همواره خواهان برقراری عدالت اجتماعی هستند.
با این که 21 سال از جنبش ارتش آزادیبخش ملی «زاپاتیستا» در مکزیک گذشته و تغییرات زیادی در سیاستهای اقتصادی این کشور رخ نداده «انریکه پنیا نیتو» رئیس جمهور مکزیک (که متعلق به حزب سیاسی سالیناس بوده) اصلاحات بسیاری را برای خصوصیسازی منابع انرژی این کشور انجام داده و این منابع را به بهانه دستیابی به شرایط بهتر در اختیار سرمایهداران خارجی قرار داده است.
خشونت و فقر موجود در کشور مکزیک همواره موجب جنبشهای اجتماعی گستردهای شده که در سطح بینالمللی نیز آثاری به جا میگذارد اما ارتش آزادیبخش ملی «زاپاتیستا» اولین گروهی بودند که به مبارزه با مقامات این کشور با هدف دستیابی مردم بومی به عزت و استقلال و عدالت اجتماعی پرداختند.
انتهای پیام/