به گزارش خبرنگار فرهنگی فارس، این روزها در جهان عرب کتاب «روی ماه خداوند را ببوس» اثر مصطفی مستور با عنوان «وجهالله» توسط نشر «تنویر» و با ترجمه «غسان حمدان» در جهان عرب منتشر شده است.
پایگاه خبری الجزیره در مطلبی در معرفی و نقد این کتاب نوشته است: مصطفی مستور در رمان خود از طریق دیالوگ بین اشخاص به مباحث فلسفه و حیات نزدیک شده؛ مباحثی مثل شک و ایمان که انسان را در زندگی هدایت میکند و در فرد و جامعه تاثیرگذار است.
الجزیره ادامه داده است: مستور در رمان خود نشان میدهد که شک در همه امور و اشیاء و خواستها انسان را به جهنمی میبرد که خود برای خویشتن ساخته و یاس و افسردگی را به مرور با آن همراه میکند و آنگاه انسان در مییابد که او گروگان وسواس خود و به دور از رسالت انسانی دلخواه است و در این وقت انسان قطبنمای مسیر زندگی خود و دیگران را از دست میدهد هر روز به سوی عزلت میرود و به سوی تنهایی میرود.
نویسنده پایگاه خبری الجزیره سپس به سیر رمان «روی ماه خداوند را ببوس» اشاره میکند و با ارائه بخشی از متن کتاب تاکید میکند: قهرمان رمان از بحران هویتی سخن میگوید و این پیام را یادآور میشود که قبل از رفتن باید اثری گذاشت و اگر اثری نگذارد گویی نبوده است ولی او نمیخواهد معدوم باشد نمیخواهد مثل بیشتر مردمی باشد که میآیند و میروند و برای آنها اعتباری در تاریخ نیست و او نمیخواهد عضوی مبهم و ناشناس در تاریخ بشریت باشد.
وی میافزاید: مستور قهرمانان خود را در حیرت و از دست دادن قرار میدهد؛ مهرداد از دو چیز رنج میبرد و همیشه اسیر این دو سوال است که «چه باید کرد و از کجا باید شروع کرد» و عملا نوعی درگیری بین قهرمانان رمان او بین جهل و علم وجود دارد و اینکه چگونه سیل خبرها آشنایی انسان را مشوش میکند و وقتی شناخت انسان مشوش شد عاجز از هر چیزی میشود و یکی از این قهرمانان میگوید که علم و شناخت مشوش از جهل بدتر است.
الجزیره با بیان اینکه مستور در هر فصل از وجود و توصیف آن میگوید، مینویسد: مستور از نگاه قهرمانانش نشان میدهد که وجود طبقهای بالای طبقهای دیگر و دهلیزی درون دهلیزی دیگر و مملو از اسرار و پیچیدگیهایی است که برای شناخت آن باید انسان خوبی بود؛ کما اینکه رماننویس متذکر میشود که سخاوت به انسان فرصتی جدیدی میدهد تا از نو آغاز کند و در این بین انتخابهای بسیاری دارد که مثل دهلیزهای مختلف جلوی روی انسان است.
الجزیره معتقد است که مستور در رمان خود «جزئیات مختلف زندگی انسان» را فلسفی بررسی کرده و بر زبان قهرمان خود که خودکشی کرده است که بشر چیزی جز مجموعهای از فعالیتها نیست و وزن معنوی هر فردی مجموعهای از وزن فعالیتهای اوست و هر انتخابی که میکنیم خطی است که بر صفحه سفید وجودمان میکشیم و بسیاری از مردم که انتخابهای خوبی ندارند مجموعهای از خطوط کج و نامفهوم در طول زندگی خود میکشند و که معنی روشنی ندارد ولی صاحبان انتخابهای صحیح فعالیتهایشان خطوط متوازنی و دارای معنی را نتیجه میدهند.
نویسنده الجزیره به کتاب «تحلیل ریاضی مفاهیم انسانی» نوشته مستور و هدف آن که مقایسه کمی و فیزیکی مفاهیم انسانی است نیز اشاره میکند و میافزاید: مستور امید و خوشبینی را در پایان رمانش باز میگرداند و بعد از مجموعهای از حوادث تاسفبار یک خروجی برای بحران شخصیتهایش قرار میدهد.
وی ادامه میدهد: این امیدی است که بر روی یک موشک کاغذی از آن طفلی معصوم شکل میگیرد و بزرگترین پیامی است که میدهد و آن اینکه معصومیت آن چیزی است که جهان را از سختیها و غمها رها میسازد و زیبایی زندگی و بهجت آن را در معصومیت و در چشم کودکان میبینند.
انتهای پیام/س