از ترجمه‌های ویسل باشچی می‌توان به برگردان «یوزپلنگانی که با من دویده‌اند» بیژن نجدی، «شیوا» اثر منیره روانی‌پور و «روی ماه خدا را ببوس» اثر مصطفی مستور و ترجمه آثار هوشنگ مرادی کرمانی اشاره کرد.
ویسل باشچی دلیل تمایلش به ترجمه آثاری از جمله «زرتشت» فرهاد کشوری را اقبال خوانندگان ترکیه به رمان‌های تاریخی ایران عنوان کرد.
مسائل و مصائب ترجمه شعر و داستان، سه دوره تاریخی در پرونده ترجمه آثار فارسی به ترکی، دلایل اقبال خوانندگان ترکیه به آثار کلاسیک فارسی ایرانی، واکاوی عدم استقبال مخاطبان از آثار معاصر ایران، نقد تاریخ‌نویسی و تدریس آن در کشور ترکیه و این ادعا که یکی از دلایل پرسود بودن چاپ رمان‌های تاریخی در آن کشور نیز همین نکته می‌تواند باشد از مباحث عنوان شده در این جلسه بود.
همچنین نقش تعیین‌کننده انتشاراتی‌های بزرگ ترکیه در سمت‌دهی به ترجمه آثار، تیراژهای 100 هزار نسخه‌ای و تجدید چاپ‌های مداوم برخی از کتاب‌ها در کشور ترکیه، ادبیات ترکی آذربایجانی ایران با نمونه‌خوانی اشعار استاد شهریار، آثار ادبی ترجمه شده از ترکی استانبولی به فارسی و میزان وفاداری آنها به متن اصلی و به نوعی ارزش‌گذاری کارنامه مترجمان ایرانی، مقایسه ادبیات کودک و نوجوان در دو کشور و تاکید بر تعالی بیشتر این ژانر در ایران و اشاره به تالیف دایرة‌المعارف‌های گوناگون کودک و نوجوان در ایران، دشواری ترجمه اشعار سپید فارسی در مقایسه با ترجمه غزل‌های کلاسیک از دیگر موضوعات و مباحث مطرح شده در کارگاه شعر حوزه هنری استان اردبیل بود.
این مترجم ترکیه‌ای در بخشی از سخنان خود با اشاره به اینکه اقتباس از ادبیات، رمان و داستان در سینمای ایران نسبت به ترکیه موفق‌تر است، ادبیات و سینمای کودک و نوجوان ایران را پیشروتر از ترکیه عنوان کرد.
ویسل باشچی شناخت خود از شهر اردبیل را به واسطه شاه اسماعیل خطایی و جنگ‌های تاریخی عثمانی‌ها و صفوی‌ها بیان کرد.
ادعای ویسل باشچی به ایرانولوگ و یا ایرانشناس بودن از جالب‌ترین موارد مطرح شده در این جلسه بود که باشچی دلیل آن را علاقه خود به فرهنگ و تاریخ ایران زمین دانست.
وی 12 سال در تهران زندگی کرده، خود و همسرش هر دو دکترای زبان و ادبیات فارسی را از دانشگاه تهران دریافت کرده‌اند و در حال حاضر استاد ادبیات فارسی دانشگاه ماردین ترکیه است.
انتهای پیام/62002/ر/ف4004
