به گزارش خبرگزاری فارس از شهرکرد، مطابق ماده ۷ قانون اصلاح قوانین و مقررات موسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران، عیار رسمی مصنوعات فلزات گران‌بها در استاندارد رسمی مربوطه تعیین می‌شود.
عیار طلا عبارت است از وزن طلای خالص نسبت به وزن کل مصنوع که به صورت قسمت در هزار بیان می‌شود و در مقیاس قیراط به‌صورت قسمت طلای خالص موجود در ۲۴ قسمت از کل مصنوع مشخص می‌شود.
عدم انطباق جزئی به مواردی اطلاق می‌شود که عیار مصنوعی طلا تا پنج در هزار کمتر از عیار رسمی مصنوع باشد و عدم انطباق عمده مربوط به مواردی است که عیار مصنوع طلا بیش از ۱۰ در هزار کمتر از عیار رسمی مصنوع باشد.
عدم انطباق بحرانی به مواردی گفته می‌شود که عیار مصنوع طلا بیش از ۱۰ در هزار کمتر از عیار رسمی باشد.
عیار مصنوعات طلا باید همراه با علامات تجاری سازنده در محل قابل رویت بر روی مصنوع حک شده باشد و فروشندگان و عرضه‌کنندگان این مصنوعات موظفند عیارهای رسمی مصنوعات را که در استاندارد ملی شماره ۲۱۳۲ تعیین شده است در برگه‌هایی تهیه و در معرض دید خریداران قرار دهند و در ذیل برگه‌های فروش نیز صحت عیار مصنوع فروخته‌شده را تضمین کنند.
در حال حاضر عیارهای رسمی ایران شامل ۷۵۰ در هزار (۱۸ عیار)، ۸۳۳ در هزار (۲۰ عیار) و ۹۱۶ در هزار (۲۲ عیار) است.
ادارات کل استاندارد موظفند با اعزام بازرسان و کارشناسان واجد شرایط به محل‌های عرضه و فروش مصنوعات طلا نسبت به وجود علامت مخصوص سازنده و مطابقت عیار حک‌شده بر روی مصنوعات طلا با استانداردهای ملی مربوطه نظارت کنند.
عمده تقلبی که در تولید مصنوعات طلا انجام می‌شود شامل عدم تطابق عیار طلای تولیدی با عیار اظهاری تولیدکننده و استاندارد ملی ایران (شماره ۲۱۳۲) و همچنین وجود ناخالصی‌های اضافی خصوصا در مصنوعات توخالی که سبب افزایش وزن و نهایتا کاهش عیار می‌شود، است.
خریداران این مصنوعات هنگام خرید باید به علامت استاندارد حک‌شده بر روی مصنوع توجه کنند.
پایان پیام/ ۶۸۰۳۸
افشای کامل
روایتگری موثر
زیستگاه رسانه
قصه های کرونا
کد اقناع
کیفیت حکومت
