روزگاری طولانی بود که گاز طبیعی را سر چاه‌ها می‌سوزاندیم تا از دستش خلاص شویم! لوله‌کشی گاز و رساندن این منبع پاکیزه انرژی به خانه‌های مردم همیشه آن‌قدر کار بزرگی بود که کسی طرفش هم نمی‌رفت. همین‌طوری بود و بود تا اینکه یک اتفاق مهم افتاد.
۵ می سال ۱۹۸۱ میلادی «بابی ساندز» در زندان درگذشت؛ اعتصاب غذا کرده بود و می‌خواست انگلیس به اشغال ایرلند پایان دهند. انگلیسی‌ها صدای زندگی‌اش را نشنیده گرفتند، اما صدای مرگش را جهان شنید و بریتانیا و حقوق بشر انگلیسی رسوا شد.
۱۲ اردیبهشت سال ۱۳۵۸ شمسی مردم ایران خبردار شدند که مردی که معلم بود به آسمان رسیده است و بیش‌تر قدر معلم‌ها را دانستند و آن روز شد روز معلم. آن سال‌ها دوره‌ای بود که معلم‌ها را می‌کشتند بعضی‌ها!
۱۱ اردیبهشت سال ۱۳۸۳ شمسی «کیومرث صابری فومنی» درگذشت، اما پیش از آن اکسیری از سیاست و طنز کیمیا کرد که شد یکی از نوستالژی‌های مهم دهه ۷۰. بله، دهه ۷۰ هم نوستالژی داشت؛ «گل‌آقا»!
۱۰ اردیبهشت سال ۱۰۰۱ شمسی ایرانی‌ها سربازان امپراتوری پرتغال را برای همیشه از خلیج فارس بیرون راندند تا حدود ۳۸۰ سال بعد این روز بشود روز ملی خلیج فارس. ولی اصلاً پرتغالی‌ها در خلیج فارس چه می‌کردند و چه خبر بود؟
۷ اردیبهشت سال ۱۳۵۳ شمسی «امیرعباس هویدا» برای چندمین‌بار کابینه دولت خود را ترمیم و در واقع تعویض کرد! دلیلش چه بود؟ خیلی‌ها نمی‌دانند، اما تورم مهارگسیخته در آن‌سال‌ها بیماری اقتصاد ایران را آشکار کرده بود.
نواب صفوی از شخصیت‌های تاریخ معاصر ایران است که در شکل‌گیری مبارزه پیش از شروع نهضت اسلامی نقش بی‌بدیلی داشت. به تازگی ادعای کذب علیه او مطرح شده مبنی بر این که نواب، پیش از تیرباران طی نامه‌ای به شاه از او درخواست عفو کرده است.
۶ اردیبهشت سال ۱۳۰۵ شمسی نخستین فرستنده بی‌سیم موج بلند تهران شروع به کار کرد و داستان «رادیو» در ایران آغاز شد. بعدها فراگیرشدن استفاده از رادیو در ایران نیز با یک رویداد جهانی همراه شد؛ نخستین جنگ رسانه‌ای در ایران!
صنعت برق و ماجرای برق‌رسانی به خانه‌ها در ایران داستانی طولانی دارد و نکته‌های جالب و بامزه هم زیاد دارد. یک روز ناصرالدین قاجار در اواخر دوره سلطنتش رفت یک کلید برق را زد و یک لامپ روشن شد و داستان برق در ایران آغاز شد.
۱۱ رمضان سال ۱۳۰۷ قمری، دولت قاجاری امتیاز تأسیس بانک استقراضی را به روس‌ها واگذار کرد. اعطای این امتیازنامه نتیجه چشم و هم‌چشمی روس و انگلیس برای تسلط بر ایران بود و خودش ماجرایی است از وادادگی سیاسی در برابر قدرت‌های آن روزگار.
خیلی‌ها جبهه را دیدند، جبهه هم خیلی‌ها را دید؛ بعضی‌ها را که خیره‌خیره تماشا کرد و هنوز هم خوابشان را می‌بیند! اگر جبهه لب باز کند حتما خواهد گفت که هنوز هم گوشش انگار در خواب و بیداری روایت‌هایی می‌شنود از آقا مهدی؛ «مهدی باکری».
۲۹ فروردین سال ۱۳۵۸ شمسی ارتش ایران رژه رفت؛ در حالی که امام خمینی(ره) بیرق عزت بر سر ارتشی‌ها برافراشته بود؛ آن روز، روزِ ارتش شد و آن روز ارتش، «ارتش ایران» شد.
۱۷ آوریل سال ۱۹۱۵ میلادی در جریان جنگ جهانی اول برای نخستین‌بار از سلاح شیمیایی استفاده شد. پس از آن کشورهای جهان بارها خواستند که جلوی کاربرد این نوع سلاح‌های مخوف را بگیرند و البته با وجود امثال آمریکا موفقیتی در کار نبود.
زیبایی‌های رمضان در هر دوره و زمانه‌ای لطف خاص خودش را دارد؛ آن زیبایی است که از درون به بیرون می‌تراود و داستان «رحمت و برکت» می‌شود در میان مردمان. سراغ هم که می‌گیری از رمضان‌های قدیم، خودش زیبایی مکرر است.
۲۹ شعبان سال ۱۳۲۵ قمری متمم قانون اساسی مشروطه ایران امضاء شد. این متمم خودش اصول بسیار مهمی داشت و یکی از اصولش هم شرایط پرچم ایران بود؛ از همان موقع پرچم ایران ۳ رنگ شد.
۱۱ آوریل سال ۱۹۹۲ «جرج هربرت واکر بوش» رئیس‌جمهور وقت آمریکا اعتراف کرد: «کمک واشینگتن به بغداد در جنگ ۸ ساله برای رویارویی با ایران بود نه حمایت از صدام»؛ حقایقی که انکار می‌شد به‌وضوح آشکار شد و رسوایی دروغگویی آمریکا بیش‌تر شد.
اگر یک مسیحی حضرت علی (ع) را بشناسد، چقدر ممکن است عاشق شخصیت ایشان بشود؟ فراتر از آن چقدر ممکن است در زندگی‌اش عاشق و عارف بشود؟ اگر این مسیحی آدم روشن‌بینی مثل «جبران خلیل جبران» باشد، پاسخ این است: به‌طرز حیرت‌آوری خیلی زیاد.
یک نابغه آلمانی وقتی قرآن بخواند و با اسلام و عرفان ایرانی آشنا شود، چقدر ممکن است «اهل راز» شود؟ «آنه‌ماری شیمل» خیلی اهل راز شد؛ آن‌قدر اسرار فهمید در زندگی که روی سنگ مزارش هم وصیت کرد یکی از رازهای بزرگ عالم را بنویسند.
