به نام خدا
جناب حجتالاسلام رئیسی: رئیس جمهور محترم
جناب آقای قالیباف: رئیس محترم مجلس شورای اسلامی
جناب آقای اسماعیلی: وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی
با سلام و احترام
مطالبی که در پی می آید از طرف قشری است که به تعبیر رهبر عظیم شان انقلاب کتابداران، قشری صد در صد فرهنگی می باشند. نیک می دانید که هزینه در بخش فرهنگ، سرمایه گذاری محسوب می شود و در پیشگیری از انواع آسیبهای اجتماعی موثر است. و هر هزینهای که امروز از فرهنگ دریغ شود، در فردایی نزدیک هزینهای به مراتب سنگینتر برای نظام و مردم در پی خواهد داشت.
کتابخانههای عمومی ذخیرههای گرانبهای فرهنگی هستند که بزرگان از آنها به عنوان دانشگاههای عموم مردم یاد میکنند. از آنجا که سازمانهای فرهنگی، سازمانهای کارکردمحور هستند و هیچ کس از آنها توقع درآمدزایی ندارد، لازمه کارکرد صحیح آنها سازماندهی صحیح و اختصاص اعتبار و بودجه مناسب است. در این صورت است که میتوانند موجب رشد و تعالی جامعه گردند. لذا برخلاف بنگاههای اقتصادی، دولتی بودن کتابخانهها حقیقتی انکارناپذیر به نظر میرسد.
حال اینکه در سال ۱۳۸۳ قانونی به تصویب مجلس شورای اسلامی رسید که بر اساس آن نهادی غیردولتی تشکیل شد و مدیریت کتابخانه های عمومی کشور به این نهاد سپرده شد. و پیش بینی منبع درآمدی آن از طریق نیم درصد درآمد شهرداریها می باشد، و این در حالی است که اکثر شهرداریها بدون کمکهای دولت حتی از اداره امورات خود نیز ناتوان میباشند. و هر چه زمان سپری شد، ناکارآمد بودن این قانون بیشتر مشخص و عیان گردید.
عدم اختصاص بودجه مستقل و اداره اعانهای از طریق کمکهای شهرداریها و گاهی دولت، امکان هرگونه برنامهریزی بلندمدت را سلب کرده است. همچنین نبود قوانین داخلی شفاف و سیل مدیران از سایر سازمانها برای پر کردن رزومه، نهاد کتابخانهها تبدیل به حیاط خلوتی برای برخی افراد برای رسیدن به منافع شخصی و سیاسی گردید.
مختصر اینکه در حال حاضر، کتابخانههای عمومی توسط قانونی ناکارآمد و به صورت غیر مستقیم توسط دولت اداره میشوند، ولی در اسم دولتی نیستند. قانونی که مانع توسعه و رشد کتابخانهها شده به طوری که به خاطر غیردولتی بودن نهاد، اعتباری برای ساخت و تجهیز کتابخانه وجود ندارد و نیروی انسانی این نهاد به واسطه نقص قانون، در تنگنای شدید معیشتی قرار دارند.
نیروی انسانی متخصصی که نه کارگر محسوب میشوند نه کارمند و از مزایای هر دو قشر محرومند. برخوردهای سلیقهای، گاه متضاد و حتی غیرفرهنگی، ما را بر آن داشت که نه از سر مطالبهگری، بلکه از سر تعهد، دلسوزی و نگرانی نسبت به آینده این نهاد صد در صد فرهنگی، دست یاری به سمت شما دراز کنیم.
از شما عالیجنابان خواستاریم، دستور فرمایید، بررسیهای دقیق و کارشناسانه، با حضور اندیشمندان دلسوز فرهنگی و متخصصین این حوزه، برای تدوین طرحی جامع، کامل و کارآمد، جهت تشکیل سازمان مستقل کتابخانههای عمومی کشور زیرنظر مستقیم ریاست جمهوری و ارائه آن به مجلس انقلابی، جهت برون رفت از وضعیت کنونی، صورت گیرد. قبلا از عنایات و مساعدتهای شما کمال تشکر را داریم.
جناب حجتالاسلام رئیسی: رئیس جمهور محترم
جناب آقای قالیباف: رئیس محترم مجلس شورای اسلامی
جناب آقای اسماعیلی: وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی
با سلام و احترام
مطالبی که در پی می آید از طرف قشری است که به تعبیر رهبر عظیم شان انقلاب کتابداران، قشری صد در صد فرهنگی می باشند. نیک می دانید که هزینه در بخش فرهنگ، سرمایه گذاری محسوب می شود و در پیشگیری از انواع آسیبهای اجتماعی موثر است. و هر هزینهای که امروز از فرهنگ دریغ شود، در فردایی نزدیک هزینهای به مراتب سنگینتر برای نظام و مردم در پی خواهد داشت.
کتابخانههای عمومی ذخیرههای گرانبهای فرهنگی هستند که بزرگان از آنها به عنوان دانشگاههای عموم مردم یاد میکنند. از آنجا که سازمانهای فرهنگی، سازمانهای کارکردمحور هستند و هیچ کس از آنها توقع درآمدزایی ندارد، لازمه کارکرد صحیح آنها سازماندهی صحیح و اختصاص اعتبار و بودجه مناسب است. در این صورت است که میتوانند موجب رشد و تعالی جامعه گردند. لذا برخلاف بنگاههای اقتصادی، دولتی بودن کتابخانهها حقیقتی انکارناپذیر به نظر میرسد.
حال اینکه در سال ۱۳۸۳ قانونی به تصویب مجلس شورای اسلامی رسید که بر اساس آن نهادی غیردولتی تشکیل شد و مدیریت کتابخانه های عمومی کشور به این نهاد سپرده شد. و پیش بینی منبع درآمدی آن از طریق نیم درصد درآمد شهرداریها می باشد، و این در حالی است که اکثر شهرداریها بدون کمکهای دولت حتی از اداره امورات خود نیز ناتوان میباشند. و هر چه زمان سپری شد، ناکارآمد بودن این قانون بیشتر مشخص و عیان گردید.
عدم اختصاص بودجه مستقل و اداره اعانهای از طریق کمکهای شهرداریها و گاهی دولت، امکان هرگونه برنامهریزی بلندمدت را سلب کرده است. همچنین نبود قوانین داخلی شفاف و سیل مدیران از سایر سازمانها برای پر کردن رزومه، نهاد کتابخانهها تبدیل به حیاط خلوتی برای برخی افراد برای رسیدن به منافع شخصی و سیاسی گردید.
مختصر اینکه در حال حاضر، کتابخانههای عمومی توسط قانونی ناکارآمد و به صورت غیر مستقیم توسط دولت اداره میشوند، ولی در اسم دولتی نیستند. قانونی که مانع توسعه و رشد کتابخانهها شده به طوری که به خاطر غیردولتی بودن نهاد، اعتباری برای ساخت و تجهیز کتابخانه وجود ندارد و نیروی انسانی این نهاد به واسطه نقص قانون، در تنگنای شدید معیشتی قرار دارند.
نیروی انسانی متخصصی که نه کارگر محسوب میشوند نه کارمند و از مزایای هر دو قشر محرومند. برخوردهای سلیقهای، گاه متضاد و حتی غیرفرهنگی، ما را بر آن داشت که نه از سر مطالبهگری، بلکه از سر تعهد، دلسوزی و نگرانی نسبت به آینده این نهاد صد در صد فرهنگی، دست یاری به سمت شما دراز کنیم.
از شما عالیجنابان خواستاریم، دستور فرمایید، بررسیهای دقیق و کارشناسانه، با حضور اندیشمندان دلسوز فرهنگی و متخصصین این حوزه، برای تدوین طرحی جامع، کامل و کارآمد، جهت تشکیل سازمان مستقل کتابخانههای عمومی کشور زیرنظر مستقیم ریاست جمهوری و ارائه آن به مجلس انقلابی، جهت برون رفت از وضعیت کنونی، صورت گیرد. قبلا از عنایات و مساعدتهای شما کمال تشکر را داریم.