موضوع سگهای بلاصاحب معضلی است که تقریبا همه کشورهای جهان با آن، مواجهند اما در ایران طبق آمارهای ارائه شده از چهار میلیون سگ، دو تا سه میلیون یا به عبارتی بیش از نصف این رقم را سگهای خیابانی تشکیل میدهد که به نسبت کل جمعیت سگهای خیابانی جهان، این آمار نگران کننده است. با افزایش بیرویه جمعیت این موجودات وعدم کنترل و مدیریت صحیح، گزارشهای ناگوار و تلخی در حوزههای سلامت روانی، جسمانی و امنیت اجتماعی افراد شاهد هستیم.
در سال ۱۴۰۰ بیش از ۵۰ انسان در کشور توسط سگهای خیابانی کشته شدند که ۳۵ کشته کودکان زیر ۱۰ سال بودند. بدون شک در صورتعدم کنترل، اینها آخرین قربانیان بیدفاع نخواهند بود.
در حیطه بهداشت و سلامت نیز مشکلاتی نظیر خطر ناقل بودن این سگها به انواع ویروسها و بیماریها و انتقالشان به دیگر موجودات و حتی انسان همواره وجود دارد که کشندهترین این بیماریها «هاری» است که صد در صد کشنده است.
از جمله اقدامات موثر در کنترل جمعیت سگهای بلاصاحب بر اساس دستورالعمل کنترل جمعیت سگهای خیابانی مصوب سال ۸۷، سگهای خیابانی باید جمع آوری و به مرکز و پناهگاههای مجاز انتقال داده شوند. در مراکز عقیمسازی، واکسینه و بیماریهایشان کنترل شود و در صورتی که متقاضی داشته باشند سگها را با شناسنامه، شرایط خاص و اخذ تعهد بهعدم رهاسازی در شهر و طبیعت به افراد واگذار میکنند.
معضل پسماندها و غذارسانی عدهای به این سگها در تشدید جمعیت آنها موثر است، وضع قوانینی مبنی بر برخورد با چنین افراد خاطی از جمله اقدامات مهم است.
در آخر اینکه اگرچه زنده گیری و ایجاد پناهگاه و عقیمسازی برای شروع کار ساماندهی سگهای بلاصاحب و خیابانی بسیار جای خوشحالی دارد اما این پایان راه نیست. تداوم آن باعث برطرف شدن همیشگی آن خواهد بود. از مسوولین ذیربط توجه و پیگیری این پویش عمومی و مردمی را خواستاریم.
در سال ۱۴۰۰ بیش از ۵۰ انسان در کشور توسط سگهای خیابانی کشته شدند که ۳۵ کشته کودکان زیر ۱۰ سال بودند. بدون شک در صورتعدم کنترل، اینها آخرین قربانیان بیدفاع نخواهند بود.
در حیطه بهداشت و سلامت نیز مشکلاتی نظیر خطر ناقل بودن این سگها به انواع ویروسها و بیماریها و انتقالشان به دیگر موجودات و حتی انسان همواره وجود دارد که کشندهترین این بیماریها «هاری» است که صد در صد کشنده است.
از جمله اقدامات موثر در کنترل جمعیت سگهای بلاصاحب بر اساس دستورالعمل کنترل جمعیت سگهای خیابانی مصوب سال ۸۷، سگهای خیابانی باید جمع آوری و به مرکز و پناهگاههای مجاز انتقال داده شوند. در مراکز عقیمسازی، واکسینه و بیماریهایشان کنترل شود و در صورتی که متقاضی داشته باشند سگها را با شناسنامه، شرایط خاص و اخذ تعهد بهعدم رهاسازی در شهر و طبیعت به افراد واگذار میکنند.
معضل پسماندها و غذارسانی عدهای به این سگها در تشدید جمعیت آنها موثر است، وضع قوانینی مبنی بر برخورد با چنین افراد خاطی از جمله اقدامات مهم است.
در آخر اینکه اگرچه زنده گیری و ایجاد پناهگاه و عقیمسازی برای شروع کار ساماندهی سگهای بلاصاحب و خیابانی بسیار جای خوشحالی دارد اما این پایان راه نیست. تداوم آن باعث برطرف شدن همیشگی آن خواهد بود. از مسوولین ذیربط توجه و پیگیری این پویش عمومی و مردمی را خواستاریم.