خانواده چند میلیونی معلولان بعد از تصویب قانون جامع حمایت از حقوق معلولان حقیقتا دلگرم شدند و امیدوار به تحولات بنیادین در راستای حمایتهای مشخص به این عزیزان که تا قبل از آن مغفول مانده بود.هر چند مسئولان بعد از گذشت دو سال از تصویب این قانون در سالهای ۹۸ و ۹۹ با تخصیص قطره چکانی بودجه مورد نیاز که گاها یک بیستم یا یک دهم کل بودجه مورد نیاز برای عملی ساختن تمام مفاد قانون نمیشدف ماجرا را تا امروز پیش بردند اما امروز باید پرسید:
اگر حقیقتا میخواهید گامی برای بهبود زندگی و معیشت معلولان عادی الخصوص آنانی که معلولیت شدید و یا خیلی شدید دارند، زودتر اقدام کنند.به جد میگویم؛ افرادی هستند که خانواده‌ایشان بدلیل فشارهای مالی در سختی هستند.همان افرادی که ذیل ماده ۲۷ قانون حمایت از حقوق معلولان دولت مکلف گشته‌اند در صورت فقدان شغل و درآمد وظیفه تامین کمک هزینه معیشت ایشان را بر عهده بگیرد ولی تا کنون به وظیفه اش عمل ننموده.براستی چه کسی پاسخگوست؟
اگر حقیقتا میخواهید گامی برای بهبود زندگی و معیشت معلولان عادی الخصوص آنانی که معلولیت شدید و یا خیلی شدید دارند، زودتر اقدام کنند.به جد میگویم؛ افرادی هستند که خانواده‌ایشان بدلیل فشارهای مالی در سختی هستند.همان افرادی که ذیل ماده ۲۷ قانون حمایت از حقوق معلولان دولت مکلف گشته‌اند در صورت فقدان شغل و درآمد وظیفه تامین کمک هزینه معیشت ایشان را بر عهده بگیرد ولی تا کنون به وظیفه اش عمل ننموده.براستی چه کسی پاسخگوست؟
انتهای پیام /ع
