بدینوسیله در اعتراض به تبعیض‌ها و تصمیمات یک‌جانبه انجمن داروسازان ایران، عدم توجه سازمان نظام پزشکی به اعضای داروساز این سازمان و بی‌تفاوتی وزارت بهداشت و معاونت غذا و دارو در قبال سرنوشت بیش از ۱۴ هزار داروساز فارغ‌التحصیل رشته داروسازی و هزاران دانشجوی این رشته در سراسر کشور که از حق مسلم خود که همانا حقوق متناسب و در شأن دکتر داروساز، رفع انحصار تأسیس داروخانه و برخورداری از جایگاه شغلی، محروم شده‌اند، اقدام به راه‌اندازی این کمپین کرده‌ایم.
هر ساله پایین‌ترین حقوق و دستمزد در بین کلیه اعضای گروه پزشکی توسط انجمن داروسازان که داعیه نمایندگی کلیت یک صنف را یدک می‌‌کشند به یک‌جانبه‌ترین شکل ممکن به سود مؤسسین داروخانه‌ها تعیین می‌گردد و سهم داروسازانی که صرفاً چند سال دیرتر از دانشگاه فارغ التحصیل می‌شوند، ته مانده درآمد چند ده میلیونی و در بسیاری موارد چند صد میلیونی کارفرماهایشان است. رقابتی که علم و دانش و جایگاه خدمت‌رسانی به بیمار در آن فراموش شده و فقط سال فارغ‌التحصیلی، انحصاری بی‌دلیل برای افرادی است که شاید بعضاً در هر آزمونی از نظر علمی صلاحیت لازم جهت ارائه خدمت به بیماران را کسب نکنند.
سازمان نظام پزشکی که همواره در حال اعتراض به تعرفه پزشکان است، برای داروسازان چه کار کرده که حق عضویت سالانه دریافت می‌کند؟
سازمان غذا و دارو و وزارت بهداشت اگر توانایی ایجاد فضای کسب و کار و رفع تبعیض‌ها و انحصارها را ندارند، برای چه اقدام به قبول دانشجو در این رشته می‌کنند و نسبت به رأی دیوان عدالت و هیأت مقررات‌زدایی همگام با مؤسسین، آینده ۱۴ هزار داروساز فارغ‌التحصیل و هزاران دانشجوی این رشته را نادیده می‌گیرند؟
وقتی که داروخانه یک داروساز حتی بعد از فوت ایشان هم به ارث می‌رسد چه نیازی به تربیت نیروی متخصص جدید است؟
ما در انتقاد به کلیه موارد یاد شده، خواستار عدم تعیین حقوق مسؤولین فنی توسط نهادی با تعارض منافع جدی یعنی انجمن داروسازان و تعیین نهادی بی‌طرف مثل وزارت بهداشت هستیم. همچنین خواستار تسریع در مقررات‌زدایی روند تأسیس داروخانه، حذف سرمایه‌داران پراتیک‌ها و داروسازانی که چندین داروخانه دارند و تعریف جایگاه‌های شغلی با درآمد متناسب در داروخانه‌های شهری، صنعت داروسازی، بیمارستان‌ها و سایر نهادها و تعیین تعرفه خدمات داروسازان هستیم.
هر ساله پایین‌ترین حقوق و دستمزد در بین کلیه اعضای گروه پزشکی توسط انجمن داروسازان که داعیه نمایندگی کلیت یک صنف را یدک می‌‌کشند به یک‌جانبه‌ترین شکل ممکن به سود مؤسسین داروخانه‌ها تعیین می‌گردد و سهم داروسازانی که صرفاً چند سال دیرتر از دانشگاه فارغ التحصیل می‌شوند، ته مانده درآمد چند ده میلیونی و در بسیاری موارد چند صد میلیونی کارفرماهایشان است. رقابتی که علم و دانش و جایگاه خدمت‌رسانی به بیمار در آن فراموش شده و فقط سال فارغ‌التحصیلی، انحصاری بی‌دلیل برای افرادی است که شاید بعضاً در هر آزمونی از نظر علمی صلاحیت لازم جهت ارائه خدمت به بیماران را کسب نکنند.
سازمان نظام پزشکی که همواره در حال اعتراض به تعرفه پزشکان است، برای داروسازان چه کار کرده که حق عضویت سالانه دریافت می‌کند؟
سازمان غذا و دارو و وزارت بهداشت اگر توانایی ایجاد فضای کسب و کار و رفع تبعیض‌ها و انحصارها را ندارند، برای چه اقدام به قبول دانشجو در این رشته می‌کنند و نسبت به رأی دیوان عدالت و هیأت مقررات‌زدایی همگام با مؤسسین، آینده ۱۴ هزار داروساز فارغ‌التحصیل و هزاران دانشجوی این رشته را نادیده می‌گیرند؟
وقتی که داروخانه یک داروساز حتی بعد از فوت ایشان هم به ارث می‌رسد چه نیازی به تربیت نیروی متخصص جدید است؟
ما در انتقاد به کلیه موارد یاد شده، خواستار عدم تعیین حقوق مسؤولین فنی توسط نهادی با تعارض منافع جدی یعنی انجمن داروسازان و تعیین نهادی بی‌طرف مثل وزارت بهداشت هستیم. همچنین خواستار تسریع در مقررات‌زدایی روند تأسیس داروخانه، حذف سرمایه‌داران پراتیک‌ها و داروسازانی که چندین داروخانه دارند و تعریف جایگاه‌های شغلی با درآمد متناسب در داروخانه‌های شهری، صنعت داروسازی، بیمارستان‌ها و سایر نهادها و تعیین تعرفه خدمات داروسازان هستیم.
انتهای پیام /ن
