شگردهای تیم مذاکره کننده هسته ای برای اقناع افکار عمومی

هر چه به زمان ضرب الاجل هسته ای نزدیک می شویم؛بحث های مربوط به مذاکرات هسته ای و تامین منافع ملی؛ میان مسئولین؛کارشناسان و حتی عامه مردم افزایش می یابد. منتقدین عملکرد تیم مذاکره کننده هسته ای با مطرح نمودن مسائل و تعهدات ایران در بیانیه لوزان؛ بر لزوم بازنگری در روند مذاکرات تا مهلت ضرب العجل تاکید دارند و به نوعی تیم مذاکره کننده هسته ای را به سهل انگاری و عدم توجه به خطوط قرمز متهم می کنند. دولت و مردان هسته ایش نیز با رویکرد اقناع افکار عمومی تلاش هایی را آغاز نموده اند تا از بار اتهاماتی که علیه شان زده می شود؛ کاسته شود. حوزه هایی که بیشترین انتقادات را این روزها به همراه داشته است؛ به دو مورد تقسیم می شوند: اول پذیرش پروتکل الحاقی از سوی جمهوری اسلامی ایران و به تبع، بازرسی از سایتهای نظامی. دوم (که به نوعی با مورد اولی در ارتباط است) مربوط به انجام مصاحبه (یا به عبارتی بهتر بازجویی) از دانشمندان هسته ای و حتی موشکی. با هر نگاهی که به این دو حوزه داشته باشیم (خواه از دید جریان چپ باشد و یا جریان راست) حساسیت های زیادی از حیث تامین منافع ملی میان افکار عمومی برانگیخته است. علت این مسئله آن است که به نظر می رسد مذاکره کنندگان هسته ای از خطوط قرمز عبور کرده اند و منافع ملی کشور به چالش کشیده شده است. در این میان تیم مذاکره کننده هسته ای نیز برای کاستن از فشارها و اقناع افکار عمومی؛ شیوه هایی در دستور کار خود قرار داده است. در ذیل به دو مورد از آنها اشاره می گردد.

دولت قبل متهم اصلی در انجام مصاحبه با دانشمندان هسته ای : چند روز پیش دکتر ظریف در رابطه با موضوع مصاحبه با دانشمندان هسته ای عنوان کرد که" در دولت قبل این اجازه صادر و مصاحبه هایی هم با دانشمندان هسته ای کشورمان توسط مأموران آژانس انجام شد." مطرح کردن چنین مسئله دو هدف را دنبال می کند : اول تلاش در جهت متهم کردن دولت قبل. دوم کاهش حساسیت این موضوع. اقناع افکار عمومی از این طریق راحت تر به دست می آید. مطرح شدن چنین مباحثی نشان می دهد که تیم مذاکره کننده هسته ای به دنبال مشروعیت دادن به اقدامات خود می باشند. ذهن افکار عمومی به این سمت می رود که چون دولت گذشته چنین اقدامی را انجام داده است؛این مسئله تازگی ندارد و دولت جدید نیز به نوعی ادامه دهنده اقدام دولت قبل است. در واقع مذاکره کنندگان تلاش می کنند در اذهان افکار عمومی این سوال را مطرح کنند اگر مصاحبه با دانشمندان هسته ای جزء خطوط قرمز است پس چرا دولت گذشته چنین اقدامی انجام داده است؟ در چنین صورتی ممکن است افکار عمومی چنین ذهنیتی برایشان به وجود آید که دولت گذشته که چنین اقدامی را انجام داده است هیچ اتفاقی نه برای دانشمندان هسته ای و نه برای کشور رخ نداده است و مطرح کردن چنین مباحثی سیاه نمایی علیه دولت است.

تعمیم دادن پذیرش پروتکل الحاقی به سایر کشورها:

عباس عراقچی عضو تیم مذاکره کننده هسته ای در بدو ورود به فرودگاه وین در اردیبهشت ماه می گوید : "پروتکل الحاقی رویه‌ای را در خصوص بازرسی‌ها تبیین و اعمال می‌کند که کاملاً روشن است و چیزی نیست که اختصاص به ایران داشته باشد بلکه یک روند پذیرفته شده بین المللی است.بیش از صد کشور دنیا این پروتکل الحاقی را دارند اجرا می‌کنند."

مذاکره کنندگان هسته ای تلاش می کنند از این طریق اجرای پروتکل الحاقی را امری عادی جلوه دهند که سایر کشورهای جهان نیز به اجرای آن تن داده اند. در واقع اذهان ملت به این سمت می رود که پروتکل الحاقی؛مسئله ای بسیار مهم و ترسناکی نمی باشد و بیشتر در این زمینه فضاسازی شده است. فضاسازی که تنها منتقدین دولت به آن دامن می زنند تا از این طریق بتوانند منافع حزبی و جناحی خود را تامین نمایند. این مسئله می تواند ذهنیت افکار عمومی را به این سمت ببرد که ایران با راستی آزمایی برنامه های خود مخالف است و پروتکلی را که بیش از 100 کشور آن را پذیرفته اند ؛ نمی پذیرد.

روند عادی جلوه دادن پروتکل الحاقی در حالی دنبال می شود که این مسئله نیز مانند مورد قبل می تواند پایگاه اجتماعی جمهوری اسلامی ایران را متزلزل کند. در واقع چنین روندی به دو قطبی شدن جامعه کمک می کند.

لازم است در اینجا در رابطه با پروتکل الحاقی دو نکته را یادآور شد: اولا جمهوری اسلامی ایران به دلیل گفتمان ضد غربی که دارد؛ همواره مورد دشمنی و تخاصم قدرت های بزرگ قرار داشته است. بنابراین ایران با بیش از 100 کشوری که پروتکل الحاقی را امضا کرده اند؛متفاوت است. از این جهت که این 120 کشور هیچکدام گفتمان ضد غربی ندارند. همچنین برنامه هسته ای بسیاری از این کشورها متکی بر دانش قدرتهای بزرگ است  و تاسیسات هسته ای این کشورها زیر نظر دولتهای غربی انجام گرفته است.بنابراین آنها نگرانی بابت مواردی همچون جاسوسی و سوءاستفاده اطلاعات امنیتی خود ندارند. اما در مقابل؛ ایران به فناوری هسته ای دست یافته است و بسیاری از امور از جمله غنی سازی اورانیوم بر پایه تحقیق و توسعه بومی انجام می دهد و وام گیر هیچ دولتی نمی باشد. طبیعی است که با توجه به این ویژگی ها؛ هم حساسیت ایران در این زمینه زیاد باشد و هم اینکه طرف غربی انگیزه های زیادی برای جاسوسی داشته باشد.

ثانیا تجربه نشان داده است که غربی ها تنها به اجرای پروتکل الحاقی اکتفا نخواهند کرد و گام به گام جلو خواهند آمد. ضمن اینکه در دولت اصلاحات نیز پروتکل الحاقی اجرایی گردید و حتی برای اعتمادسازی بیشتر اجازه بازرسی از منطقه نظامی پارچین به بازرسان آژانس داده شد. ماموران آژانس نیز هیچ گونه انحرافی را گزارش نکردند. بنابراین بازرسی دوباره از مناطق و تاسیساتی که سابقا بازرسی شده اند،نگران کننده می باشد.

انتهای پیام/