آنها که امید دولت را از ظرفیت‌های داخلی قطع می‌کنند/ادعای مصافحه سیدالشهدا(ع) با عمر سعد برای توجیه مصافحه با اوباما!

بسته گزارش تحلیلی روزانه فارس به تحلیل و بررسی برخی اخبار و مطالب کمتر دیده شده در لابه‌لای رسانه‌های کشور می‌پردازد. در این بسته گزارشی _ تحلیلی علاوه بر خوانش اخبار؛ سوابق و برخی تحلیل‌های موجود پیرامون این مطالب نیز آورده شده است.

***

ادعای مصافحه سیدالشهدا(ع) با عمر سعد برای توجیه مصافحه با اوباما!

یکی از وعّاظ کشور اخیراً در سخنانی با اشاره به مصافحه وزیر امور خارجه دولت یازدهم با رئیس جمهور آمریکا در حاشیه اجلاس سازمان ملل، اینطور اظهار کرده است که امام حسین(ع) نیز در مذاکره با ابن سعد لعین، با وی مصافحه کرده است.

او پس از این اظهارات نیز در اشاره به منبع گفته‌های خود به خبرآنلاین گفته است:  در کتاب «ارشاد» شیخ مفید، یکی از کتب معتبر روایی تاریخی نقل شده است که امام حسین(ع) با عمر سعد سه ملاقات داشته است. یکی به درخواست عمر سعد و دو دیدار به درخواست امام حسین(ع). ایشان که اسطوره ادب و احترام و کرامت است، قطعا وقتی با کسی ملاقات می کند، عقب عقب نمی رود و به او پشت نمی کند، بلکه مثل آقا با فردی که دیدار کرده دست می دهد.

وی با تاکید بر اینکه صرف دست دادن، دلیلی برای چیزی نیست، از دیدار پیامبر اکرم(ص) با ابوجهل یاد کرد و افزود: بنا بر آنچه در کتاب «امالی» شیخ صدوق آمده پیامبر هم در آن دیدار با ابوجهل دست داده است.

*تفکر شیعه تفکری مبتنی بر فهم صحیح معنا و تأویل است نه تفکری اخباری مسلک و ظاهرگرایانه.

فرض بر صحت منبع و قوی بودن اخبار روایت شده از واعظ مذکور، باید اشاره کرد که اولاً هر رفتاری در هر عصری مبیّن یک معنی خاص است.

مثلاً ممکن است دست دادن دادن در عصری و در سرزمینی به معنی «سازش» نبوده و جزو لاینفک هر دیداری باشد اما در عصر دیگری اتفاق عکس افتاده و دقیقا به معنی سازش و کرنش باشد.

کما اینکه این مسئله درباره رنگ ها و پوشش نیز صادق است.

مثلا رنگ سفید در سده های گذشته در ایران نشانه عزا بوده است و اکنون رنگ مشکی نشان عزاست.

و یا در مثال دیگر، کراوات در فرهنگ غربی نشان لباس رسمی و احترام است اما در فرهنگ و دین ما امری مذموم است که توسط برخی علما حرام نیز شمرده شده است.

ثانیاً هیچ بنی بشری با خوانش رفتار و مسلک رسول خدا(ص) و حسین بن علی(ع) هرگز به این نتیجه نخواهد رسید که آن عزیزان، خدای نکرده اهل سازش با دشمن بوده یا اینکه از شمشیر کشیدن به روی دشمن اِبا داشته اند.

دانستن این معانی واضح اثبات می کند که اولا ارتکاب به هر رفتاری در هر عصری باید مبتنی بر معانی مصطلح آن باشد نه معانی گذشته آن و ثانیاً در اشاره به مصافحه مذموم وزیر امور خارجه با رئیس جمهور آمریکا نیز بحث بر سر این است که چه معنایی از این رفتار به ذهن افکار عمومی متبادر شده است؟! و چرا وزیر امور خارجه دولت یازدهم با آن مصافحه و یا آن پیاده‌روی مشهور، به این معنا بی توجهی کرده است؟

و ایضاً اینکه آیا در دست دیگر ظریف، شمشیری آخته علیه استکبار جهانی نیز وجود داشته است یا خیر؟!

سؤال اساسی اینست...                    

گفتنیست، جریان سیاسی خاص نیز در دفاع از حرکت مذموم مصافحه با رئیس جمهور آمریکا، ضمن دادن القابی نظیر دانشمند، اخلاق‌مدار و متشرّع به محمد جواد ظریف برای این اقدام، کار وی را با اقدام فیدل کاسترو در کوبا نیز مقایسه کردند که او هم زمانی با کلینتون مصافحه کرده است!

آنها همچنین این حدیق امام صادق(ع) را که به نقل از پیامبر اسلام(ص) بیان شده است را مورد اشاره قرار نمی‌دهند که فرمود:«شما بر اهل کتاب یعنی یهود و نصاری سلام را آغاز نکنید و اگر آنها بر شما سلام کنند بگویید: "علیکم" و با آنها مصافحه نکنید و آنها را با کُنیه صدا نزنید مگر آنکه مجبور باشید»

***

دولت نمی‌تواند بدون رابطه خارجی حتی یک گام بردارد!

آنها که امید دولت را از ظرفیت‌های داخلی قطع می‌کنند...

عباس عبدی، فعال سیاسی اصلاح‌طلب در بخشی از گفت‌وگوی تفصیلی خود با شماره روز دوشنبه گذشته روزنامه ایران اظهار کرده است: اساساً نگاه بنده به خارج نیست و نگاه به خارج را خطرناک می‌دانم و نتایجش را در منطقه می‌بینیم ولی در عین حال معتقدم بحران در روابط خارجی ایران به حدی رسیده است که دیگر نمی‌توان بدون حل آن، یک گام جدی برداشت!

*تشویق دولت به ثمربخش بودن نگاه به خارج از کشور برای رفع مشکلات یکی از بلیّاتی است که متأسفانه دامنگیر روند خدمتگذاری دولت یازدهم است و علی‌الدوام نیز از سوی جریان سیاسی خاص شارژ می‌شود.

این مسئله حتی مورد اشاره رهبر معظم انقلاب نیز قرار گرفته است که عده ای در دولت برای رفع مشکلات به خارج از کشور چشم دوخته‌اند.

این فرایند، سوگمندانه تا آنجا پیش رفته است که حتی چندی قبل از سوی یک مقام بلندپایه دولتی، آب خوردن! هم به تحریم ها گره زده شد.

و یا یک مقام دولتی دیگر نیز با گره زدن «اقتصاد مقاومتی» به مسئله تحریم ها نیز گام‌های فراتری برداشت.

او گفته بود: «ما از سر ناچاری و فشار به سمت اقتصاد مقاومتی حرکت نمی‌کنیم بلکه امیدواریم با گشایش‌های بین‌المللی گره از پای فعالان اقتصادی برداشته شود و به تصمیمات راهبردی در تحقق اقتصاد مقاومتی به عنوان تنها راه دستیابی به اقتصاد رقابتی دست پیدا کنیم»!

باید اشاره کرد که تا زمانی که تفکرات مذکور در جامعه و دولت اشاعه شود که حتی برداشتن یک گام را هم برای حل مشکلات وابسته به سیاست خارجی و رابطه با غرب و ... می دانند! هیچ مشکلی در جامعه ایران حل نخواهد شد کما اینکه با گذشت 2 سال از مذاکرات جدید نیز حل نشده است.

از طرفی، مدعیان این تفکر تاکنون توضیح نداده‌اند که منظور دقیق آنها از باز شدن گره سیاست خارجی چیست؟ زیرا دولت در این عرصه حتی تا مصافحه با رئیس جمهور آمریکا و ریختن بتن در قلب راکتور اراک هم پیش رفته اما اتفاقی در معیشت مردم رخ نداده است!

آنها همچنین تاکنون توضیح نداده‌اند که منظورشان از «مشکل اقتصادی» چیست؟!

بدیهیست که از نظر قاطبه مردم، مقولاتی مثل سختی اخذ ویزای شینگن، نبود هواپیمای نو در ایرلاین‌های ایرانی، عدم توانایی برای تأسیس بانک در سایر کشورها، گران شدن سفر توریستی به بارسلونا، هزینه‌های بالای تحصیل در دانشگاه‌های انگلستان و نبود پرواز مستقیم تهران _ واشنگتن هیچ اهمیتی ندارد و بعنوان اثر تحریم! و مشکلات اقتصادی شناخته نمی‌شود.