به گزارش خبرگزاری فارس از مازندران، شهید مدافع حرم سید رضا طاهر از شهدای لشکر عملیاتی 25 کربلا به همراه 12 تن دیگر از یارانش در روز 17 اردیبهشت ماه امسال در خانطومان سوریه به شهادت رسید که پیکرش پس از چند روز بازگشت و در خیل مردم مشتاق و شهیدپرور مازندران تشییع شد.
وصیتنامهای که شهید طاهر در سال 1394 آن را نوشته بود، در اختیار خانواده این شهید بود که برای نخستینبار از خبرگزاری فارس، شما را دعوت به خواندن آن میکنیم.
بهنام خدای شهیدان
بگو: (ای پیغمبر) «اگر در خانههای خود هم بودید، باز آنان که سرنوشتشان در قضای الهی کشته شدن است، از خانه به قتلگاه با پای خود، البته بیرون میآمدند. (آیه 154 آل عمران - صفحه70)
حال آنکه قرار است هر کسی یک روز بهدنیا آمده، یک روز از دنیا رود؛ چه خوب است با شهادت باشد، آنهم شهادت در راه دفاع از حریم آلالله.
ای مردم! بدانید رفتن من از روی هوی و هوس نبوده، بلکه بهخاطر حفظ حرم آلالله و همچنین نگه داشتن جبهه مقاومت در آن سوی مرزها بوده تا اینکه جبهه دشمن، به مرزهای ما کشیده نشود.
به تأسی از گفته رهبر فقیدم حضرت امام خمینی(ره)؛ «پشتیبان ولایتفقیه باشید تا به مملکت شما آسیبی نرسد».
حال که زعامت این کشتی پرتلاطم، بهدست با کفایت رهبر عزیزتر از جانم افتاده و ایشان نیز به حق، آن را سکانداری کرده، ایشان را در این امر یاری کنید تا بار دیگر علی تنها نماند.
امیدوارم این قطره خون ناقابلم در درگاه ایزد منان، قیمت داشته باشد و درخت مقاومت اسلامی با آن تنومند گشته، و باعث بیداری مردم مسلمان جهان گردد.
ای همسرم! از اینکه رفیق نیم راه بودهام، شرمندهام. تو را به همان خدایی میسپارم که به طفل صغیر هم روزی میدهد.
به پسرم بگو: که چرا به این راه رفتهام؟ هدفم، زندگی عزتمندانه ایران، ایرانی و مردم مسلمان بوده است.
ای پدر و ای مادرم! زیاد گریه و زاری نکنید؛ زیرا دشمن، در آرزوی دیدن اشک شماست و این آرزو را به دلشان بگذارید و قوی باشید.
94/8/21
ساعت 7:45 دقیقه
سرباز کوچک امام زمان(عج) سید رضا طاهر هریکندیی
* خوشحال شدم از اینکه حاج محمد به هدفش رسید
آخرین دست نوشته شهید مدافع حرم سید رضا طاهر ساعتی قبل از شهادت در پایگاه نوید شاهد بدین شرح منتشر شده است:
روزی نزد شهید شالیکار «شهید مدافع حرم حاج محمد شالیکار» نشسته بودیم و ایشان میفرمودند که اگر زمان مرگ ما برسد و ما در جبهه باشیم و قلباً راضی به شهادت باشیم و مرگ ما هم در جبهه رقم بخورد همان مقام بالای شهیدان را داریم و روح ما تا روز قیامت آزاد خواهد بود و ایشان چنان مشتاق شهادت بود که گویی آنرا در آغوش کشیده بود.
روز عملیات 16 آذر 94 ایشان مجروح شده بودند به ما خبر دادند که ایشان در بیمارستان حلب است یک لحظه به فکر بنده خطور کرد که عشق به شهادت ایشان چه میشود آن همه دم زدن از شهادت چه؟ و با خودم میگفتم او که حال زیادی دارد و جانباز نیز هست دیگر جانبازی و بعضاً شرایط جانبازی به دردش نمیخورد و از آن مهمتر شهید شدنش چه میشود؟
حال شایعهای هم بود که ایشان به تهران رفت ولی بعضی میگفتند بهخاطر شرایط شیمیاییاش نمیشود به تهران برود تا اینکه خبر به ما رسید معلوم نیست در کدام بیمارستان حلب است.
من یک لحظه با خودم گفتم حتی اگر ایشان از بیمارستان فرار کرده و رفته در یک خط مقدم دیگر تا شهید شود و میدانست عملیات ما تمام شده و خلأ عملیات دیگری نداریم، در هر صورت فکر این را نمی کردم قرار است درمان شود و دوباره سالم شود و اگر در بیمارستان بماند به امید برگشت دوباره به خط مقدم است.
تا اینکه خبر شهادت مردی را به ما دادند و من خوشحال از اینکه ایشان به هدفشان رسیدند.
سید رضا طاهر
16/2/95
انتهای پیام/3141/ت30