به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری فارس، غلامرضا عباسی در میزگرد تلویزیونی دستمزد 96 کارگران گفت: معمولاً افزایش دستمرد براساس تورم صورت میگیرد که متولی اعلام آن، مرکز آمار ایران است، در صورتی که افزایش دستمزد باید به گونهای انجام شود، تا یک خانوار کارگری تأمین معیشت شود، ما نمیخواهیم بگوییم بررسیهای میزان تورم با واقعیت همخوانی ندارد، ولی مراکز بررسی نرخ تورم 350 تا 360 قلم کالا را بررسی میکنند، ولی آن چیزی که خانوارهای کارگری با آن سر و کار دارند 50 تا 60 قلم کالاست.
رئیس کانون عالی انجمن های صنفی کارگران در مورد وضعیت سازمان تأمین اجتماعی و نقش آن در تأمین معیشت کارگران گفت: معتقدیم سازمان تأمین اجتماعی، صندوقی مربوط به خود ما (کارگری ـ کارفرمایی) است، اما ساختار آن به گونهای تعریف شده که کاملاً دولتی اداره میشود و کارگران و کارفرمایان کوچکترین نقشی در آن ندارند.
وی با اشاره به اینکه حداقل دستمزد باید با خط فقر برابر باشد، خاطرنشان کرد: یک بخشی از این مسئله، کارفرمایی و بخش دیگر آن به خود دولتها بازمیگردد. امروزه وضعیت شورای عالی کار به گونهای است که جامعه کارگری در اقلیت قرار گرفته است و دولت به عنوان کارفرمای بزرگ و از دید حاکمیتی در جلسات حضور مییابد و ما به جای آنکه با نمایندگان کارگری مذاکره کنیم، با دولت مذاکره میکنیم و بعد از تصمیمگیری به راحتی میگویند ما هیچ نقشی در این میان نداشتهایم.
عباسی با اشاره به آمار بیکاران در کشور گفت: امروز بیش از چهار تا پنج میلیون بیکار داریم که جویای کار هستند، اما در مواردی، بعضی از افراد دو شیفته کار میکنند که هم جای یک شغل فرد بیکار را میگیرند و هم کیفیت لازم در کار را ندارند.
وی در مورد قیمت بالای تمام شده تولید به عنوان یک آفت، خاطرنشان کرد: ابتدا باید ببینیم هزینه کارگر در تولید چقدر است و ایجاد سازوکارهای مرتبط با آن برعهده کیست، چرا که یکسری مشکلات به بدنه دولت برمیگردد. واردات بیرویه، مشکلات بانکها، قاچاق و عوارضی که در دولت وجود دارد، سبب ایجاد فشار بر کارفرما میشود و تصمیمات هم در دولت هماهنگ نیست. دولت چیز دیگری تصمیم میگیرد، ولی در بانکها به گونه دیگری عمل میشود.
رئیس کانون عالی انجمن های صنفی کارگران، این را هم گفت که امروز در تعیین حداقل دستمزد در خط مرگ و فلاکت و نه خط فقر هستیم. قیمت گوشت با دو ماه پیش ببینید چقدر تفاوت کرده و کارگری که امروز دغدغه معیشت داشته باشد، یقیناً نمیتواند درست کار انجام دهد.
انتهای پیام/ب