چکیده
تصرفات حمل‌کننده نسبت به کالا نیابتی است. او در جریان حمل ملزم به اجرای دستورهای قانونی شخص ذی‌نفع است. این حق در تمام متون قانونی بین‌المللی دربارۀ حمل‌و‌نقل کالا و نیز در قانون تجارت ایران بررسی شده است. مقررات حق یادشده در قانون تجارت ایران (ناظر بر حمل‌های ملی) با مقررات مربوط در کنوانسیون CMR که ایران نیز به آن ملحق شده (ناظر به حمل‌های بین‌المللی)، باوجود برخی تشابه‌ها، دارای تفاوت‌هایی است. حق دراختیار گرفتن کالا در اصل متعلق به ارسال‌کننده بوده، گاهی به مرسل‌الیه منتقل می‌شود. درهر‌حال، اعمال آن وابسته به‌وجود شرایطی است. تشخیص ذی‌نفع حق دراختیار گرفتن کالا و شرایط اعمال آن از جهات بسیاری، از جمله مسئولیت حمل‌کننده، دارای اهمیت است. در این مقاله ضمن تبیین ذی‌نفع حق پیش‌گفته و تشریح شرایط اعمال آن، آثار شناسایی دارندۀ حق و ضمانت‌اجرای شرایط اعمال آن بررسی شده است.
کلیدواژه ها: ارسال‌کننده؛ حق دراختیار گرفتن کالا؛ حقوق ایران؛ حمل‌کننده؛ کنوانسیون CMR؛ مرسل‌الیه
نویسندگان:
سعید محسنی: دانشیار گروه حقوق دانشگاه فردوسی مشهد
الناز نهاوندی: دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق خصوصی دانشگاه فردوسی مشهد
مجله مطالعات حقوق تطبیقی - دوره 6، شماره 1، بهار و تابستان 1394.
برای مشاهده کامل مقاله روی فایل مقابل کلیک کنید. 
افشای کامل
روایتگری موثر
زیستگاه رسانه
قصه های کرونا
کد اقناع
کیفیت حکومت
