به گزارش خبرگزاری فارس از اصفهان، علی شجاعی اصفهانی عضو هیأت علمی دانشگاه هنر اصفهان و دانشآموخته دکتری باستانشناسی دوره اسلامی دانشگاه تهران در سال 1393 و سرپرست کاوش باستانشناسی خیابان چهارباغ عباسی در سال 94 است که این بار سخنرانی ویژه نشست «کاوش باستانشناسی در محل کاخ جهاننما و ورودی خیابان چهارباغ» را برعهده داشت.
بخش شمالی و کشف کف کاخ جهاننما
وی در این نشست با اشاره به بخش شمالی و کشف بخشی از کف کاخ جهاننما در این ناحیه، گفت: در این بخش شاهد چاه و حوضچه سنگی هستیم که به احتمال زیاد برای استفاده ساکنان کاخ قبل از ورود به آن بوده است.
وی با اشاره به تنوع کاشیهای به کار رفته در کاخ جهاننما، بیان کرد: در کنار نقوش اسلیمی آن میتوان نمونه کاشیهای انسانی که مربوط به بخش شرقی – غربی کاخ بوده را مشاهده کرد؛ در این زمینه، هر چه به سمت این نواحی میرویم، تعداد کاشیها با نقوش انسانی بیشتر میشود.
عضو هیأت علمی دانشگاه هنر اصفهان به بررسی نمونههای استخوانی در کنار کاوشهای باستانشناسی اشاره کرد و گفت: با تحقیق در یک هزار و 300 استخوان به دست آمده، موفق به کشف رژیم غذایی، تنوع گونه جانوری، الگوی ذبح و ... مردمان آن زمان شدیم که بیشترین نمونه استخوانهای کشف شده در قهوهخانه قاجاری مربوط به استخوان گوسفند و بز بوده است.
وی با اشاره به کشف گیاهان و درختچههای مختلف در محل کاوش باستانشناسی، بیان کرد: بررسیهای گیاهشناسی نشان میدهد که در این نواحی درختان سپیدار و بید که با بهرهگیری از آب نهرها به صورت مصنوعی آبیاری میشدند، وجود داشته است.
مرمت سردر مسجد جامع جورجیر و توقف آن
در ادامه برنامه محمدحسین ریاحی محقق، پژوهشگر و اصفهانشناس، با اظهار تأسف از نابودی آثار تاریخی شهر اصفهان به ویژه در قرن معاصر، تصریح کرد: بسیاری از حفاریها در زمانهای مختلف یا متوقف شده یا از بین رفته که نمونهای از آنها سردر مسجد جامع جورجیر است که در زمان مرحوم هنرور انجام گرفت و بعدها متوقف شد.
وی بیان کرد: این سردر زیبا روزگاری مردمان را به درون بنایی باشکوه به نام مسجد جامع جورجیر (گور گیر) یا مسجد جامع صغیر (در مقابل مسجد عتیق یا جامع کبیر) در انتهای بازار رنگرزان هدایت میکرده است.
ریاحی اضافه کرد: مسجدی که کار ساخت آن در دوره وزارت صاحب اسماعیل عباد وزیر مویدالدوله و فخرالدوله دیلمی در نیمه دوم سده چهارم هجری قمری به پایان رسید و در پی حمله مغول به ایران، بهجز همین سردر، بقیه بخشهای آن همچون مناره بینظیر یکصد متریاش ویران شد و بعدها در دوران صفوی، مسجد حکیم به همت حکیم محمد داوود پزشک شاه عباس دوم در جای آن ساخته شد.
قلعه طبره و ساخت آن در دوران ساسانیان
این محقق و اصفهانشناس با اشاره به قلعه طبره، آن را یکی از ارزشمندترین قلعههای تاریخی که ریشه در دوران ساسانیان دارد، عنوان کرد و افزود: از این قلعه عکسهای متعلق به بیش 100 سال پیش در دست بوده که در آنها مشاهده میشود. با این حال اما سرنوشت این دژ باستانی در دوره حکومت ظل السلطان، به شخصی فروخته شد و این قلعه باستانی اصفهان بهعنوان یک ملک شخصی تصرف میشود.
وی با بیان اینکه مالک برای قطعه قطعه کردن زمین ملک و فروختن آن، به قلعه آب میبندد و باقی ماندههای آن را نیز ویران میسازد، خاطرنشان کرد: ساکنین محلی، تا حدود 50 سال پیش نیز ویرانههای این قلعه مهم تاریخی را در محله پاقلعه اصفهان به یاد میآورند.
مسجد بابا سوخته و محله جوباره
ریاحی با اشاره به مسجد باباسوخته، گفت: این بنا تا اواخر قرن سیزدهم هجری در منتهیالیه شمالی محله جوباره در خارج شهر که اکنون جزو شهر شده و کنار باقوشخانه واقع بوده که اکنون از آن تنها تک مناری زیبا و باشکوه برجای مانده است و در دسته زیباترین مساجد تاریخی محسوب میشود که نیاز به توجه فراوان دارد.
وی با اشاره به وجود آثار تاریخی فراوان در زیر سطح زمین اصفهان، بیان کرد: کاوشهای باستانشناسی و حفاریهای فراوان امکان دسترسی بیشتر و بهتر به این امکان را فراهم خواهد کرد.
به گزارش فارس، نشست «کاوش باستانشناسی در محل کاخ جهاننما و ورودی خیابان چهارباغ» تیرماه جاری به همت مرکز اصفهان شناسی و خانه ملل سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان با رویکرد «ضرورت انجام باستانشناسی شهری در اصفهان» انجام گرفت.
انتهای پیام/و