متغیرهای جدید در روابط مصر و عربستان سعودی

با روی کار آمدن عبدالفتاح السیسی به عنوان رئیس جمهور مصر شاید عربستان نخستین کشوری بود که از دولت جدید مصر استقبال و کمک‌‌های مالی فراوانی به مصری ها ارائه کرد. با این حال روابط ریاض و قاهره بر خلاف آن چه انتظار می‌‌‌‌‌رفت به حد یک شراکت راهبردی نرسید و فراز و نشیب‌‌‌هایی جدی داشت که از اختلاف نظر درباره پرونده‌‌هایی همانند پرونده یمن و سوریه و ماجرای شرکت نفتی آرامکو نشأت می گرفت. به عنوان مثال در برهه‌‌ای اختلافات پس از آن بالا گرفت که مصر به یک طرح پیشنهادی روسیه درباره بحران سوریه در شورای امنیت رأی مثبت داد.

به تدریج تلاش‌‌هایی برای بهبود روابط صورت گرفت. در آوریل 2016 وقتی ملک سلمان پادشاه جدید سعودی به مصر سفر کرد بسیاری انتظار داشتند که روابط دو کشور بار دیگر به روزهای اوج خود بازگردد[i] با این حال واقعیت آن بود که تحول قابل توجهی در این زمینه صورت نگرفت. تا آنکه چند ماه بعد در آوریل 2017 السیسی با سفر به عربستان با پادشاه سعودی دیدار کرد. از این برهه امیدها درباره بهبود روابط دوجانبه بیشتر شد. در 22 ژانویه شورای دفاع ملی مصر به ریاست السیسی، مشارکت نیروهای مسلح این کشور در عملیات سعودی‌‌‌ها در یمن را تمدید کرد.[ii] در 15 مارس 2017 وزارت نفت مصر اعلام کرد که با طرف سعودی برای ازسرگیری صدور نفت شرکت سعودی آرامکو به مصر به توافق رسیده است.[iii]

با وجود تمامی این تلاش‌ها واقعیت آن است که مؤلفه ها و متغییرهای جدی بر فراز و نشیب روابطِ دو طرف تاثیرگذار است. این نوشتار تلاش می‌‌کند تا این مؤلفه‌‌‌ها و برگه های جدیدی که می‌‌تواند در آینده روابط ریاض و قاهره تاثیرگذار باشد را تببین نماید.

به قدرت رسیدن ترامپ در آمریکا

دونالد ترامپ از زمان به قدرت رسیدن در آمریکا دو پرونده ایران و اخوان المسلمین را در دستور کار جدی خود قرار داد.

1-پرونده ایران: دولت ترامپ در این رابطه تلاش کرد تا طیف متحدان خود در منطقه را علیه ایران تقویت کند. گزینه‌‌‌های امریکا می تواند یکی از این محورها باشد:

-تقویت طیف موسوم به «محور اعتدال»

-تشکیل یک محور منطقه‌‌‌‌ای سنی

-تشکیل یک ائتلاف سنی- اسرائیلی[iv]

شاید در نگاه اول، ائتلافی متشکل از مصر، عربستان، اردن، ترکیه و رژیم صهیونیستی محتمل‌‌ترین ائتلاف به نظر می‌‌آمد اما واقعیت آن است که اختلافات میان این کشورها مانع از فعال شدن چنین اتحادی شده است. به طور مثال ائتلاف مصر- عربستان در مواردی تحت تاثیر برخی تحرکات برای نزدیکی مصر و ایران قرار گرفت.

مورد دیگر، توافق نفتی عراق و مصر در مارس 2016 بود که برای صادرات ماهیانه یک میلیون بشکه نفت به مصر انجام شد، مسئله‌‌ای که از نگاه سعودی‌‌ها می‌‌تواند در چارچوب نزدیکی روابط تهران- قاهره تفسیر شود تا آنجا که یک مسئول وزارت خارجه مصر از نقش تهران و مسکو در شکل‌گیری مذاکرات در این‌باره گفته است.[v]

با فرض اینکه دولت ترامپ بتواند اتحادی ضد ایرانی بین مصر و عربستان ایجاد کند به نظر می‌‌رسد که این اتحاد چندان پایدار نخواهد بود. دیپلماسی مصری این ظرفیت را دارد که خود را محدود به یک محور خاص نکند و اصطلاحا بتواند به واسطه بازی با برگه‌‌‌‌ی محورهای مختلف از آنها امتیاز بگیرد:

-اصرار واشنگتن برای نزدیکی قاهره و ریاض به مصری ها این امکان را خواهد داد تا بتوانند با برگ ایران در تعاملات خود با سعودی ها به خوبی بهره ببرند. واقعیت آن است که دولت مصر، تهران را آنگونه که رژیم صهیونیستی و سعودی خطر اول خود می بنید نمی بیند.

-در برخی پرونده ها همانند بحران سوریه، قاهره و تهران اشتراک نظرهایی با یکدیگر دارند. دولت عبدالفتاح السیسی نشان داده است که مواضع مساعدی نسبت به بشار اسد و نظام حاکم بر سوریه دارد و مایل نیست خود را با محور ایرانی- سوری درگیر کند.

-در چگونگی مواجهه با نزاع آمریکایی-روسی نیز چنین ظرفیتی وجود دارد. برای ایالات متحده بسیار مهم است که مصر حالا که حاضر نیست به محور ضد ایرانی بپیوندد اقلا نسبت به محور ایرانی-روسی نیز وضع بی طرفانه ای داشته باشد. عملکرد دولت مصر در قبال سیاست‌‌‌‌های آمریکا این‌‌گونه بوده که تلاش می‌‌‌کند در عین حال که ظاهرا از آن حمایت می‌‌‌کند در عمل حضور فعالی در همراهی با این سیاست‌‌‌‌ها نداشته باشد. به طور مثال در ماجرای حمله نظامی آمریکا به فرودگاه شعیرات سوریه شاهد این بودیم که مصر این حمله را محکوم نکرد اما در عین حال از آن استقبال هم نکرد و از آمریکا و روسیه خواست تا خویشتن‌‌داری کنند.[vi]

1-پرونده قطر و اخوان المسلمین: به نظر می‌رسد این موضوع مهمترین و موثرترین پرونده در آینده روابط مصر و عربستان خواهد بود. درباره نقش ایالات متحده امریکا در مناقشه محور مصر و سعودی با قطر اختلاف نظر وجود دارد با این حال مواضع آشکار ترامپ در انتقاد از قطر به عنوان «حامی تروریسم» و جریان اخوان المسلمین چنین فرضیه‌‌ای را تقویت می کند. (درباره این پرونده در ادامه به تفصیل بحث خواهد شد)

مؤلفه های اقتصادی:

واقعیت آن است که مولفه های اقتصادی در آینده روابط مصر و عربستان نقشی مثبت دارد و می ‌تواند عاملی در جهت تقویت روابط باشد:

کمک‌‌‌های آمریکا: در راستای آنچه پیش از این درباره رویکرد منطقه ای ترامپ ذکر شد برگه کمک‌‌‌های نظامی و اقتصادی ایالات متحده می تواند نقشی جدی در این رابطه ایفا کند. پس از ماجرای برکناری دولت مرسی توسط نظامیان مصری این مسئله در دولت اوباما مطرح بود که آیا باید کمک های آمریکا به دولتی که به شیوه نظامی دولتی قانونی را عزل  کرده، ادامه یابد یا خیر.

از آنجا که مصر همواره طی سالیان متمادی بر کمک های خارجی متکی بوده، این مسئله می‌‌تواند به صورت اهرم فشاری از سوی ایالات متحده برای اعمال سیاست های خود علیه قاهره به کار گرفته شود. این مسئله بویژه از آن جهت حائز اهمیت است که در تیم اقتصادی ترامپ گرایش‌‌‌هایی برای کاهش میزان کمک‌‌های خارجی آمریکا نیز وجود دارد.[vii]

روابط اقتصادی دوجانبه: حمایت‌‌‌‌های اقتصادی سعودی از مصر سابقه‌‌‌ای شصت ساله دارد. با این حال پس از ماجرای برکناری دولت اخوانی توسط عبدالفتاح السیسی این حمایت مالی مشهودتر بود. به عنوان مثال سعودی‌‌‌ها اعلام کردند که 4 میلیارد دلار به مصر کمک مالی ارائه خواهند کرد. بسیاری معتقدند سعودی ها همچنان در پرونده های مختلف، برگه کمک‌‌‌های اقتصادی را در تعامل خود با قاهره و اخذ امتیازات بیشتر حفظ خواهند کرد و در این زمینه دست برتر دارند. [viii] 

1-پس از اعلام مشارکت مصر در ائتلاف «ضد تروریسم» به رهبری عربستان، ملک سلمان اعلام کرد که ریاض نیازهای نفتی مصر را تا 5 سال آینده تامین خواهد کرد و حجم سرمایه‌‌‌‌گذاری های خود در مصر را تا حجم 30 میلیارد ریال سعودی افزایش خواهد داد.[ix] با این حال، موضع رسمی مصر در عدم همراهی با ائتلاف نظامی سعودی در خاک سوریه، جدی بودن مصر در چنین ائتلافی را مورد خدشه قرار داده است.
2-در پرونده توافق تعیین مرزهای مصر و سعودی، مهمترین موضوع مورد مناقشه، بحث واگذاری مالکیت دو جزیره «تیران» و «صنافیر» به عربستان بود. در این مورد هم شاهد آن هستیم که همزمان با چنین توافقی، چندین توافقنامه حمایت مالی و اقتصادی از مصر امضا شد شامل:

توافقنامه ساخت دانشگاه ملک سلمان در مصر، توافق تاسیس 9 شهرک مسکونی در سیناء، توافق شرمایه‌‌گذاری برای ساخت نیروگاه برق در غرب قاهره و توافق توسعه بیمارستان «القصر العینی» در قاهره [x]

گذشته از این برخی عوامل می‌تواند اعتماد مصری‌‌‌ها نسبت به محور ایران- روسیه را تضعیف کند. به عنوان نمونه، روسیه از زمان سقوط هواپیمای مسافربری این کشور در اکتبر 2015 در صحرای سیناء تصمیمی جدی مبنی بر ازسرگیری سفر گردشگران روس به مصر اتخاذ نکرد، مسئله ای که می تواند با توجه به اینکه روسیه بالاترین تعداد گردشگر در مصر یعنی سالانه 3 میلیون نفر را داشته، ضربه محکمی بر پیکره اقتصاد و صنعت توریسم در مصر باشد. کار تا آنجا پیش رفت که با توجه به کاهش درآمدهای صنعت گردشگری مصر، مقامات مصری در تلاش برای احیای این صنعت حیاتی هستند و ناامید از روس‌‌‌ها تلاش می‌کنند تا کشورهای دیگری را جایگزین روسیه نمایند.[xi]

در موردی دیگر شاهد این بودیم که مسکو به شهروندان 18 کشور جهان از جمله 9 کشور عربی اجازه داد تا بدون روادید به روسیه سفر کنند که در این میان، مصر جزء این کشورها نبود. اقدامی که موجبات دلخوری مصری‌‌ها را فراهم کرد.

پرونده یمن: این پرونده از دو حیث یکی از مهمترین اولویت‌های سیاست خارجی سعودی به شمار می‌رود. یکی از آن جهت که جریان الحوثی هم‌‌‌پیمان جدی ایران به شمار می‌‌رود و دیگر آنکه پس از حمله نظامی سعودی به یمن و حملات حوثی ها به مناطق مرزی سعودی این موضوع به مثابه یک مسئله امنیت ملی برای سعودی‌ها اهمیت جدی یافته است.

اما این مسئله از آنجا به قاهره مرتبط است که سعودی ها تلاش کرده اند با حمایت اقتصادی و سیاسی از عبدالفتاح السیسی موافقت قاهره برای مشارکت در عملیات نظامی در یمن را بدست آورند. با این حال السیسی تاکید کرد که مصر فقط نیروی دریایی و هوایی خود را در این عملیات شرکت خواهد داد و البته حتی چنین مشارکتی نیز به صورت جدی انجام نشد تا آنجا که سعودی‌‌ها سرانجام از نیروی زمینی سودان درخواست کمک کردند.[xii]

تحولات یمن البته روی دیگری نیز دارد. ماجرای بندر «حدیده» یمن در ساحل دریای سرخ فرصتی جدی برای حضور ارتش مصر در این منطقه بود تا آن را از کنترل نیروهای حوثی خارج کند. بندر حدیده هم برای امنیت ملی مصر و کانال سوئز دارای اهمیت بود و هم از جهت کنترل تنگه باب المندب.[xiii] از این رو مسئله «امنیت دریای سرخ» می تواند یک ظرفیت جدی برای همکاری های مصری-سعودی باشد به ویژه آنکه دو کشور آفریقایی مصر و جیبوتی می‌‌توانند نقشی مهم در این‌باره ایفا کنند.

پرونده همسایگان آفریقایی مصر:

پرونده سودان همواره به عنوان یکی از مهمترین موضوعات مرتبط با امنیت ملی مصر مطرح بوده که در برهه های مختلف موجبات تیرگی روابط دو طرف را فراهم آورده است. مهمترین مسئله مورد مناقشه، پرونده تاریخی منطقه «مثلث حلایب» است.

هر چند این مسئله یک پرونده مصری-سودانی است اما ریاض توانایی میانجیگری میان قاهره و خرطوم و ایفای نقش در این زمینه را دارد.[xiv] چه اینکه  بگوئیم سعودی‌ها در تشدید تیرگی روابط این دو کشور آفریقایی نقش دارند و یا آنکه با سو استفاده از اختلافات تلاش می‌کنند روابط خود را با سودان تقویت کنند هر دو مورد می‌‌تواند یک عامل فشار علیه مصر باشد. این مسئله بویژه با گمانه‌‌زنی‌های همیشگی درباره حمایت احتمالی سعودی‌‌‌ها از سودان در هر گونه مذاکرات آینده برای قاهره بسیار نگران‌‌کننده خواهد بود. [xv]

پرونده اتیوپی و مناقشه درباره آب رود نیل و سد النهضه نیز یک مسئله جدی در سیاست خارجی مصر است. این مسئله بویژه از آنجا برای مصر بسیار حائز اهمیت است که عربستان و قطر اخیرا تحرکاتی را برای رقابت و گسترش نفوذ خود در اتیوپی آغاز کرده اند تا آنجا که بازدید احمد الخطیب مشاور پادشاه سعودی از پروژه سد نهضت اتیوپی نگرانی‌ها در مصر را به شدت افزایبش داده است. [xvi]

پرونده اخوان المسلمین: به نظر می‌‌رسد این پرونده تا زمانی که طیف عبدالفتاح السیسی در مصر حاکم باشد قوی ترین عنصر پیونددهنده روابط ریاض و قاهره خواهد بود. رویکرد ضد اخوانی دولت مصر تا حد بسیار زیادی با نقطه نظرات محور ضد اخوانی سعودی-اماراتی همخوانی دارد.

همانگونه که پیش از این اشاره شد بحران به وجود آمده میان محور سعودی[xvii] و قطر بیش از هر چیز ریشه در اختلافات درباره حمایت‌های قطر از جماعت اخوان المسلمین دارد. گروهی که مهم‌‌ترین جریان معارض دولت در مصر به شمار می‌‌رود و  حتی بسیاری بر این اعتقادند که بحران قطر بیش از همه بحرانی «مصری» است و سعودی‌‌ها به جهت مصالح مصر به چنین بحرانی دامن زده اند.

با این حال واقعیت آن است صِرف به قدرت رسیدن دوباره طیف اسلامگرایان نزدیک به اخوان در مصر می‌‌‌تواند روابط با سعودی را به شدت دچار خدشه کند، بخصوص آنکه زمزمه‌‌ها برای نامزدی افرادی چون عبدالمنعم ابو الفتوح در انتخابات ریاست جمهوری مصر بسیار جدی است.

این پرونده البته روی دیگری هم دارد. پرونده هایی مثل سوریه باعث شده است تا سعودی‌‌‌‌‌‌‌ها در مواردی به طرف هایی نزدیک شوند که مورد رضایت مصر نیست. در حالی که مصر موضع نسبتاً متمایزی از سعودی در قبال پرونده سوریه دارد اما در عین حال شاهد آن هستیم که ریاض به واسطه بحران سوریه روابط قابل توجهی را با ترکیه برقرار کرده که اساسا یکی از جدی‌‌ترین حامیان اخوان‌‌المسلمین به شمار می رود. [xviii]

جمع‌‌بندی

آینده‌‌‌ی روابط مصر و عربستان بیش از هر چیز متأثر از پرونده اخوان المسلمین و رویکرد ضد اخوانی سران  دو کشور است. در این راستا ماجرای محاصره قطر نشان داد که این مسئله چنان ظرفیتی دارد که می‌‌تواند مصر را به یک متحد جدیِ سعودی در کنار امارات و بحرین تبدیل کند. از این باید گفت دولتمردان کنونی مصر در تعاملات خود با سعودی بیش از هر چیز اوضاع داخلی و تحکیم پایه‌های قدرت در مواجهه با معارضان را مد نظر دارند.

با این حال به نظر می‌‌رسد این رابطه تحت تاثیر دیگر مؤلفه ها از جمله رویکردهای دیپلماتیک و منافع اقتصادی با نوعی نوسان همراه خواهد بود. این مسئله به ویژه از آن جهت قابل توجه است که بدانیم مصری‌‌‌ها همواره تلاش می کنند با مد نظر قرار دادن تحفظات خود از برگه های مختلف همانند برگ ایران برای امتیازگیری از بازیگران منطقه ای و بین المللی استفاده نمایند. [xix]  از این رو علی‌‌رغم وجود منافع مشترک و روابط مستحکم میان دوکشور، وجود برخی اختلافات در پرونده‌‌های مختلف موجب خواهد شد تا روابط دوجانبه با تحفظات و فراز و نشیب‌‌های شکننده ای همراه باشد.

منابع:

[i]– نک : إسلام أبو العز، الملک سلمان فی مصر.. العلاقات المصریه السعودیه بین الشراکه والتبعیه، البدیل ، 06/04/2016

https://goo.gl/XOQw0S    

[ii]– مصر تمدد مشارکه قوات فی التحالف العربی، صحیفه الحیاه الدولیه، ٢٣/07/ ٢٠١٧

https://goo.gl/LSfT7w  

[iii]– نک : بعد 6 أشهر من وقف السعودیه مد مصر بالمواد البترولیه وزیر البترول یعلن استئناف أرامکو السعودیه تورید شحناتها لمصر، الیوم السابع، 15/03/2017

https://goo.gl/0JS5py      

[iv]– صفوان أبو حلا، «أین وصل مشروع الحلف العربی الإسرائیلی ضد إیران»، ار تی عربی، 18/02/2017

https://arabic.rt.com/world/864130       

[v]– «مسؤول فی الخارجیه المصریه: اتفاق البترول العراقی جاء بوساطه إیرانیه روسیه»، مصراوی، 12/01/2017

www.masrawy.com/News/News_Egypt/details/2017/1/12/1012324                

برای مطالعه بیشتر نک: سجاد مرادی، دور جدید روابط مصر و عراق و فرصت‌های آن برای ایران، اندیشکده راهبردی تبیین، 17 بهمن 1395؛

http://www.tabyincenter.ir/16962

[vi]– نک: بیانیه وزارت امور خارجه مصر درباره حمله نظامی آمریکا به مواضع ارتش سوریه، 07/04/2017

http://www.skynewsarabia.com/web/article/938567            

[vii]–  فارین پالیسی در گزارشی در این‌‌‌باره اعلام کرد که طرحی برای کاهش 47 درصدی کمک های اقتصادی وزارت خارجه آمریکا به مصر از 142 میلیون دلار به 75 میلیون دلار ارائه شده است:

Bryant Harris, Robbie Gramer,  The End of Foreign Aid As We Know It, foreignpolicy. April 24, 2017

http://foreignpolicy.com/2017/04/24/u-s-agency-for-international-development-foreign-aid-state-department-trump-slash-foreign-funding/ 

[viii] –  درباره برگه های اقتصادی سعودی نک : بیسان کساب، الاقتصاد بین مصر والسعودیه الأوراق فی ید المملکه، مدی مصر، 16/10/2016

https://goo.gl/P6sJtM      

[ix]– نک : مارسیل نصر، تأمین حاجات القاهره من المواد النفطیه ودعم النقل فی السویس، الحیاه، ١٧/12/٢٠١5

https://goo.gl/eUfl0j        

[x]– «17 اتفاقاً ومذکره تفاهم بین السعودیه ومصر أبرزها ترسیم الحدود البحریه»، الحیاه، 08/04/٢٠١6

https://goo.gl/h1tsch       

[xi]– وزیر حمل و نقل روسیه در فوریه 217 ازسرگیری این پروازها را در آینده نزدیک بعید اعلام کرده بود.

در این‌‌‌باره:  نک: شیرین خلیفه ، عوده السیاحه الروسیه.. تعنت من موسکو أم لعبه دولیه ، مصر العربیه ،  28/02/2017

https://goo.gl/kKD4XJ      

[xii] – عماد عبد الهادی، مشارکه عسکریه سودانیه للتحالف بالیمن، الجزیره نت، الخرطوم  19/10/2015

https://goo.gl/5YyD9d     

[xiii]– نک : مصاحبه سرتیپ حسن الشهری، نظامی سعودی با شبکه الجزیره. وی معتقد است نیروی دریایی مصر در سواحل یمن به کمک عربستان خواهد رفت.

الکشف عن مشارکه دوله من خارج التحالف لتحریر میناء الحدیده،1  ابریل 2017

http://almashhad-alyemeni.com/news97257.html    

[xiv] – نک : غاندی عنتر، الدور السعودی فی أزمه حلایب وشلاتین، المعهد المصری للدراسات السیاسیه، ١٣/08/٢٠١6

https://goo.gl/QwCyxA          

[xv] – تحرکات مصریه على خطوط التماس السعودیه-السودانیه ، العربی الجدید ، 12/04/ 2017

https://goo.gl/tFvzez       

[xvi] – نک:  هل توجه السعودیه صفعه لمصر عبر سد النهضه، صحیفه التقریر، 18/12/2016

https://goo.gl/sb8veS

[xvii] – شامل (سعودی، مصر، امارات متحده عربی و بحرین)

[xviii] – عثمان أتالای ، مرحله جدیده فی العلاقات الترکیه السعودیه، ینی عقد (ترجمه وتحریر ترک برس) 14/11/2015

http://www.turkpress.co/node/15122        

[xix] – این اعتقاد وجود دارد که مصر می‌‌‌تواند با نزدیکی به محور ایران هرگونه سیاست خصمانه احتمالی از سوی عربستان را کنترل کند. در این‌‌باره نک : عرفه البنداری، مصر تمتلک أدوات لمعاقبه السعودیه إذا أرادت التصعید ، “رصیف22” ، 17/10/2016

https://goo.gl/eAVIh1 

پایگاه تبیین

انتهای متن/