به گزارش خبرگزاری فارس از بوکان، بهداشت و سلامتی در واقع کلید درهای آینده به روی فعالیتهای اقتصادی و پیشرفتهای اجتماعی یک ملت است که این مهم نیازمند بیمارستانهای مجهز به تناسب جمعیت یک جامعه بوده و این رقم تنها یک بیمارستان آن هم با کمترین امکانات لازم در شهر بوکان که روز به روز با روند رشد جمعیت همراه است، متناسب این تعداد جمعیت نیست.
از یک سو مسئله کمبود بیمارستانهای مجهز و از سوی دیگر نبود پزشکان متخصص باعث نارضایتی از وضعیت خدماترسانی پزشکی شهرستان بوکان و اعتراض و گلایههای مردم این شهرستان را به دنبال دارد، چرا که بیماران و خانوادههایشان مجبور هستند علاوه بر تحمل رنج بیماری، سختی عزیمت به مراکز درمانی شهرستانهای همجوار یا حتی استانهای دیگر را به جان بخرند و با تقبل هزینههای بسیار، برای درمان بیماری خود راه غربت را در پیش بگیرند، حتی خطرهای جادهای را به جان بخرند، تا جهت مداوای بیماران خواه راه علاجی پیدا کنند،غافل از اینکه هر لحظه با خطرات احتمالی و جبرانناپذیر مواجه شده که هر ساله به وضوح شاهد اتفاقات ناگوار از این دست هستیم.
این مشکلات و کمبودها در شرایطی است که امروز اهمیت حوزه بهداشت و درمان بر کسی پوشیده نیست و یکی از اولویتهای دولت نیز توجه ویژه به بخش بهداشت است، زیرا در صورت تامین کردن امکانات بهداشتی مردم، دیگر بخشها نیز بهبود پیدا کرده اما متاسفانه باید اذعان کرد که سهم بوکان در حوزه بهداشت و درمان تنها یک بیمارستان 126 تخت خوابی بوده که آن نیز با انواع و اقسام کمبودها مواجه است.
اما آنچه در این راستا مهم است، متاسفانه مسئولان امر به کل هیچ گونه برنامهریزی لازم برای توسعه شبکههای درمانی و بیمارستانهای مجهز ندارند، انگار بر این عقیده باور دار هستند شهر بوکان تنها نیازمند یک بیمارستان بوده آن هم اگر یک نفر بیماری حاد داشته باشد باید به شهرها یا استانهای دیگر که بیمارستان مجهز دارند اعزام شوند، هر روز شاهد انواع اعزام بیماران به مناطق دیگر هستیم.
مسئولان بدانند منابع انسانی عامل اصلی در توسعه پایدار هستند و وقتی جان این منابع انسانی به راحتی به یغما رفته و در اثر سهلانگاری و بیتوجهی به سلامت هموطنان، شرایط به جای اینکه بهتر از روز گذشته شود بدتر میشود چگونه میتوان به ساختن جامعه توسعه یافته و آباد امیدوار بود.
مسئولان باید طوری عمل کنند که بیمار و خانوادهاش تنها ناراحتی بیماری را داشته باشند نه اینکه بار دیگری بر ناراحتیهای آنها افزوده شود و اگر از سوی وزارت بهداشت به آن جامعه عمل پوشانده نشود همچنان روند مشکلات و بحرانهای بهداشتی و سلامت روان جامعه در مناطق محروم همچنان پا برجا و خسارت جبرانناپذیری بر پیکره منابع انسانی فعال و پویای جامعه وارد شده چرا که همگان در این راستا درگیر مسائل و مشکلات بهداشتی و سلامت روان جامعه خود شده و از رشد بالندگی آن میکاهد.
بنابراین میطلبد مسئولین امر در این راستا به جای آوردن وزیر و افتتاح طرحهای از پیش افتتاح شده و تجدید دوباره آن، سلفی گرفتن در کنار وزیر، وزراء و پز دادن، با کمی تامل و تفکر منطقی توجه بیشتری به وضعیت نابسامان حوزه بهداشت و سلامت روان جامعه خود داشته و به فکر توسعه بیشتر مراکز درمانی و بیمارستانهای مجهز با امکانات لازم باشند، تا بیشتر از این شاهد آوارهگی هموطنان و حتی خانوادههای خود به دیگر مناطق نباشیم.
چون سهلانگاری و بیتوجهی به این بخش که جزو سازمانهای عام المنفعه است قصور در این راستا در پیشگاه خداوند ،مطالبه حقالناس را به دنبال دارد.
بقلم: حسن اسماعیلپور
انتهای پیام/1045/4/ن