چکیده
در مقایسه با گذشته، که ورزش در ذیل ابعاد آیینی، مذهبی و جنگاوری معنا پیدا میکرد و امری مردانه تلقی میشد، امروزه، به دلیل پیوند عمیق با مدیریت بدن، فراغت و سلامت، ورزش ماهیتی فراجنسیتی به خود گرفته و به بخشی از زندگی روزمره بین زنان مبدل شده است. در پژوهش حاضر، به قصد راه بُردن به تجربه و درک زنان از ورزش، به روش نظریة مبنایی با 30 نمونة زن دارای تجربة فعالیت ورزشی مصاحبۀ نیمه ساخت‌یافته به‌عمل آمد. نتایج پژوهش بیانگر آن است که زنان به‌دلیل تناسب بافت فضایی و مکانی و ترس از افتادگی بدن به ورزش روی میآورند. در این میان، فهم برابری‌طلبانه از جنسیت، ایدهآلنگری بدن به‌مثابة زمینۀ تسهیل گر و رسانه ای‌شدن و فراگیری ورزش به‌منزلة شرایط مداخله گر عمل کرده اند. بازسازی معنایی تجربه و درک زنان از ورزش بر آگاهانه‌بودن ورزش (ورزش به‌مثابة هویت نقشی)، واسازی رده بندی های اجتماعی، تناسب اندام و لذت‌طلبی دلالت دارد. بر‌اساس مطالعة حاضر، ورزش برای بانوان کسب پذیرش اجتماعی، بازاندیشی و ارتقای سلامت جسمی و روانی در پی داشته است.
کلیدواژه ها: ایده آل‌نگری بدن؛ سلامت جسمی و روانی؛ فراگیری ورزش؛ ورزش زنان
نویسندگان:
امید قادرزاده: دانشیار جامعه‌شناسی دانشگاه کردستان
سیده چیمن حسینی: کارشناسی ارشد جامعه‌شناسی دانشگاه کردستان
فصلنامه زن در توسعه و سیاست (پژوهش زنان) - دوره 13، شماره 3، پاییز 1394.
برای مشاهده کامل مقاله روی فایل مقابل کلیک کنید. 
