چکیده
قرآن کریم موضوع امامت حضرت ابراهیم (ع) را در آیة 123 سورة بقره مطرح کرده است، که به علت اهمیت این موضوع، مناسبت آن با سورة بقره بررسی شده است. مقاله پیش رو ضمن تاریخ‌گذاری سورة بقره، با بهره‌گیری از گزاره‌های درون‌متنی شامل سیاق، غرض آیات و محورها، موضوعات مشابه با سورة قبلی، و گزاره‌های برون‌متنی شامل گزارش‌های سیره، روایات ترتیب نزول و اسباب نزول، مقطع زمانی نزول آن را در ابتدای ورود پیامبر به مدینه (قبل از جنگ بدر) که دوران تشکیل حکومت اسلامی و استقبال مردم از دین اسلام بود، به‌دست آورده است. و در ادامه با بررسی امامت حضرت ابراهیم (ع) و تشریح مناسبت آن با شرایط و مقتضیات تاریخی زمان نزول سورة بقره، در نهایت به این نتیجه رسیده است که جهت این آیات، پایه‌گذاری اسلام به دست حضرت ابراهیم (ع) می‌باشد که به جاودانه شدن دین اسلام منتهی می‌شود.
کلیدواژه ها: فضای نزول/ سورة بقره/ تاریخ‌گذاری/ تناسب/ امامت حضرت ابراهیم (ع)
نویسندگان:
فرزانه بیات: دانشجوی کارشناسی ارشد
مهدی جلالی: دانشیار دانشگاه فردوسی مشهد
عباس اسماعیلی زاده: دانشیار دانشگاه فردوسی مشهد
فصلنامه پژوهش های قرآنی - دوره 22، شماره 84، پاییز 1396.
برای مشاهده کامل مقاله روی فایل مقابل کلیک کنید. 
افشای کامل
روایتگری موثر
زیستگاه رسانه
قصه های کرونا
کد اقناع
کیفیت حکومت
