فایده‌گرایی‌اخلاقی و تبلیغات بازرگانی

چکیده

پژوهش حاضر در حوزۀ اخلاق کاربردی، به تبلیغات بازرگانی در رسانه ­ها از دیدگاه فایده­ گرایی اخلاقی می­ پردازد. شرکت­ های تولیدی برای اقناع مخاطبان و نیز برای پیشبرد اهداف خود، یعنی افزایش فروش محصولات تولیدی، از هر ابزار و روشی-گاه نادرست و غیر اخلاقی-استفاده می­ کنند که این موضوع خواسته یا ناخواسته اثرات نامطلوبی بر افراد می­ گذارد. تبلیغات بازرگانی با پیشرفت تکنولوژی و افزایش تولیدات مازاد بر مصرف، رونق گرفته و امروزه کمتر کسی در اقصی نقاط جهان با آن بیگانه است. اهمیّت موضوع زمانی روشن می­شود که ببینیم تبلیغات بازرگانی با استفاده از رسانه­ ها و بکارگیری علوم و هنرهای مختلف، چه تأثیراتی بر افراد گذاشته و جامعه را به کدام سو کشانده است. این مقاله با روش توصیفی-تحلیلی به مسألۀ تبلیغات بازرگانی و اثرات آن­ بر مخاطبانِ رسانه­ های جمعی پرداخته و با تکیه بر یکی از نظریات مشهور اخلاق هنجاری در فلسفۀ اخلاق، یعنی فایده ­گرایی اخلاقی، در صدد پاسخ­گویی به پرسش­های زیر بر آمده است: بر اساس نظریۀ فایده­ گرایی، اصحاب رسانه باید به چه تبلیغاتی اجازۀ پخش دهند؟ تمسّک به تقلّب و فریبکاری به هر شکل در تبلیغات، از نظر فایده ­گرایان چه حکمی دارد؟ بر اساس فایده ­گرایی معیارهای درست تبلیغات کدام است؟ چه نوع تبلیغاتی مجاز و یا غیر مجاز است؟
 

کلیدواژه ها: اخلاق کاربردی؛ رسانه­ های جمعی؛ اخلاق رسانه؛ تبلیغات بازرگانی؛ فایده­گرایی اخلاقی

نویسندگان:

علیرضا والی اصل: دانش آموخته کارشناسی ارشد فلسفه اخلاق دانشگاه زنجان

محسن جاهد: دانشیار گروه فلسفه دانشگاه زنجان

سحر کاوندی: دانشیار گروه فلسفه دانشگاه زنجان

دو فصلنامه رسانه و فرهنگ - دوره 6، شماره 12، پاییز و زمستان 1395.

برای مشاهده کامل مقاله روی فایل مقابل کلیک کنید.