به گزارش خبرگزاری فارس از اهواز، محمدرضا عطارزاده ظهر امروز در نخستین نشست تخصصی هماندیشی چالشهای زیستمحیطی خوزستان با محوریت «حیات خوزستان» با بیان اینکه مدیریت منابع آب یکی از پیچیدهترین امور کشوری است، اظهار کرد: به منظور حل مشکلات طبیعی و کاهش بارشها باید با علم و دانش چارهاندیشی مناسب و دقیق شود.
وی کنترل و مدیریت منابع آب را یکی از اقدامات مؤثر در موضوع کمآبی عنوان کرد و افزود: مهمترین کاری که باید انجام میشد مهار سیلابها بود که با احداث سد کارون 4 و سد گتوند ذخیرهسازی آب افزایش پیدا کرد و کمبود آب رفع و مشکلات برقآبی نیز مهار شد.
معاون وزیر نیرو در دولت سابق با تأکید بر اینکه چنانچه با احداث سدها سیلاب در بالادست مهار و ذخیره نمیشد با بحران روبرو میشدیم، بیان کرد: احداث سد بختیاری با وجود آماده بودن تمام زیرساختهای مورد نیاز یک گام مؤثر در بحث مدیریت آب به شمار میرفت که انجام نشد و سیل 2 سال گذشته نتیجه تعلل در ساخت آن بود.
عطار زاده با تأکید بر اینکه سد بختیاری چند برابر سد دز میتواند نیاز مردم و تالابهای استان خوزستان ذخیره کند، عنوان کرد: با ساخت سد بختیاری به دلیل موقعیت جغرافیایی امکان برداشت آب برای مناطق مرکزی و شمال کشور وجود ندارد و باید آب آن به پاییندست انتقال پیدا کند.
در ادامه این نشست محمدعلی آخوندعلی استاد دانشگاه شهید چمران اهواز اظهار کرد: بررسی مطالب علمی نشان میدهد چنانچه ریزشهای جوی در دشتها و مناطق کویری از 250 تا 300 میلیمترمکعب کمتر شود و بادهای غالب و موسمی یک جهتِ داشته باشیم کانونهای گردوخاک فعال میشوند.
وی در رابطه با روشهای کنترل گردوغبار گفت: اکنون تنها 180 میلیمتر بارندگی داریم که به منظور جبران 70 میلیمتر بارندگی باید فکر اساسی کرد.
این مدرس دانشگاه با تأکید بر بهبود روشهای کنترل گردوغبار عنوان کرد: روشهای به کار رفته نفی نمیکنیم اما احداث کانال انتقال آب کمکی به حل این موضوع نمیکند و نیاز است این پروژه مورد بازنگری و اصلاح شود.
آخوند علی بیان کرد: به طور حتم طرحهای انتقال آب به ضرر اصفهانیها تمام میشود چرا که با انتقال 2 تا 3 میلیارد مترمکعب آب به حوزه زاینده رود و عدم اتصال آن به آبهای آزاد به تدریج حجم نمک موجود در آب انتقالی در سطح زاینده رود و یا در انتهای مسیر در تالاب سبب تغییرات زیست محیطی و نابودی تالاب میشود.
عبدعلی ناصری استاد دانشگاه چمران در این نشست گفت: انتقال آب از طریق کانال نمکها را به زمینها منتقل میکند که تنها راه حل آن زهکشی خاک به صورت سطحی است تا علاوه بر رشد نهالها سبب پایدار نگه داشتن خاک و زمین شود.
وی عنوان کرد: تجارب جهانی نشان میدهد انتقال آب بین حوضهای کار مفیدی است به شرط آنکه 2 برابر نیازهای شرب، صنعت و کشاورزی محاسبه (چیزی حدود 30 میلیارد مترمکعب) و مازاد بر آن منتقل شود.
این مدرس دانشگاه افزود: اما در عمل آنچه که اتفاق می افتد این است که هنوز آب پاییندست تأمین نشده برای انتقال آب برنامهریزیهای خاصی صورت گرفته است.
انتهای پیام/و