هزار وعده خوبان یکی وفا نکند

سال‌ها قبل که من و همسالان من جوان بودیم و سری پرشور داشتیم، از دولت‌های وقت تقاضاهای شیرین و جذاب برای شهر و دیارمان مطرح می‌کردیم و مسؤولان که عاشق پست و مقام بودند، به ما وعده‌های محکم و استوار می‌دادند و قول‌های مردانه که خواسته‌ها را به نحو احسن اجرا خواهند کرد؛ اما هم‌اکنون نه‌تنها آن وعده‌ها تحقق‌نیافته بلکه تقاضاهای جدید نیز بر آن اضافه‌ شده است.

همچنان مسؤولان قول می‌دهند و ما دل‌خوش از قول آنان روزگار را سپری می‌کنیم؛ برای مثال 20 سال قبل بحث انتقال پایتخت سیاسی به سمنان مطرح شد تا هم تهران نجات پیدا کند و هم استان سمنان نقش مهم‌تری در کشور داشته باشد یا گفته شد از شهرستان سرخه تا ورودی سمنان که کمتر از 20 کیلومتر است، بلواری بسیار زیبا با درختان مناسب و چراغانی که شب‌ها چون روز روشن باشد، احداث می‌شود تا برای هر مسافری که وارد مرکز استان می‌شود چشم‌نواز باشد؛ ولی پس از سال‌ها این مسیر همچنان بیابان برهوت است و شب‌ها در تاریکی مطلق به سر می‌برد.

گفته بودند از میدان استاندارد سمنان تا شهرک صنعتی منوریل راه‌اندازی می‌شود تا هزاران کارگر به‌راحتی بتوانند به مراکز صنعتی ایاب و ذهاب کنند؛ ولی حتی دریغ از یک اقدام تأثیرگذار اولیه برای این مهم.

گفته بودند جاده آب گرم را به‌گونه‌ای می‌سازند که وقتی مسافری ازاینجا می‌گذرد بر خود فرض بداند که تا تنی به آب گرم نزده به مسیر خود ادامه ندهد؛ متأسفانه هم‌اکنون این جاده با 50 سال پیش نه‌تنها هیچ فرقی نکرده بلکه خراب‌تر هم شده است؛ طوری که اگر کسی پیاده یا با اسب این مسیر 20 کیلومتری را طی کند، راحت‌تر خواهد بود چون لااقل مطمئن است به مقصد می‌رسد و مجبور نیست اتومبیل خود را در بیابان رها کرده و برگردد.

گفته بودند آب دریای خزر را به سمنان انتقال می‌دهند شوربختانه این پروژه نیز در هاله‌ای از ابهام فرو شد و همچنان در مرحله حرف و شعار باقی ماند، از طرفی امسال کمترین نزولات آسمانی را داشتیم و عن‌قریب دچار بحران آب خواهیم شد، گفته بودند از سمنان تا شهمیرزاد ضمن احداث جاده عریض و دوبانده اقدام به ایجاد مراکز تفریحی و گردشگری می‌کنند؛ برای مثال شهربازی با آخرین وسایل جدید از چرخ و فلک‌های بزرگ و مدرن گرفته تا قطارهای پیچ در پیچ برای تفریح و سرگرمی، از تونل وحشت گرفته تا ده‌ها وسایل تفریحی دیگر؛ ولی متأسفانه هیچ اقدامی در این زمینه هم انجام نشده است.

گفته بودند کوچه ‌باغ‌های ما را طوری طراحی می‌کنند تا هر عابر یا هر گردشگری تصور کند وارد بهشت برین شده است و برای تفریح و گردش و تمدد اعصاب ترجیحاً از این مسیرها و کوچه ‌باغ‌ها عبور کند که با درختانی چون انار، انجیر، انگور، زردآلو و آلوچه آذین بسته‌شده طوری‌که از باغات اطراف سر برآورده و سایبان این کوچه ‌باغ‌ها شده‌اند؛ اما با کمال تأسف اکثر آن درخت‌ها به‌ویژه درختان انار خشک شده‌اند و همان کوچه‌ باغ‌های قدیم هم دارد از بین می‌رود و صاحبان آن‌ها در پی تغییر کاربری هستند تا این باغات زیبا را تبدیل به مناطق مسکونی یا حتی تجاری و صنعتی کنند.

خلاصه اگر بخواهیم خواسته‌های مردم این دیار را بیان کنیم، برای مثال افتتاح فرودگاه سمنان که پارسال قرار بود در دهه فجر تعدادی از خانواده‌های شهدا را با اولین پرواز به مشهد مقدس ببرند، مثنوی هفتاد من می‌شود و از حوصله این یادداشت خارج است.

نگارنده در پایان از استاندار سمنان که هم‌اینک سکان این استان را به دست گرفته‌اند، تقاضا دارد که نیم‌نگاهی به پروژه‌های نیمه‌کاره داشته باشند.

انتهای پیام/2568/ک/