چکیده
کشور ترکیه بعد از روی کار آمدن حزب عدالت و توسعه سیاست خارجی فعال منطقهای را در کنار سیاست سنتی غرب گرایی خود در پیش گرفت و نشان داد که خواستار ایفای نقش فعالتری در منطقه است؛ اما همواره به دنبال منافع ملی خود است که به موازات منافع کشورهای غربی و اسراییل قرار میگیرد و نشان از این امر دارد که در نظام آنارشیک بینالمللی ترکیه نیز خودیاری را که از اصول اساسی نظم آنارشیک است مدنظر قرار داده است. سوال اصلی این نوشتار عبارتست از اینکه سیاست خارجی ترکیه در زمان حزب عدالت و توسعه با کدام مدل نظری انطباق بیشتری دارد. بررسیهای این مقاله نشان خواهد داد که با توجه به رفتارهای سیاسی ترکیه در عرصه بینالمللی و منطقهای در زمان حزب عدالت و توسعه، میتوان نئورئالیسم را مناسبترین چارچوب نظری برای مطالعه سیاست خارجی این کشور در نظر گرفت. این مقاله همچنین، نشان خواهد داد هرچند ترکیه در راستای تبدیل شدن به قدرت مسلط منطقه در حال تلاش است ولی با سیاست دو پهلوی حزب عدالت و توسعه و همچنین ناهمگنی کشور ترکیه با کشورهای منطقه کسب این هدف برای این کشور با مشکلات بسیاری همراه خواهد بود.
کلیدواژه ها: ترکیه؛ سیاست خارجی؛ نئورئالیسم؛ خاورمیانه؛ حزب عدالت و توسعه
فصلنامه پژوهش های روابط بین الملل - دوره 6، شماره 21 - شماره پیاپی 1، پاییز 1395.