چکیده
از برجستهترین جلوههای عرفانی تفسیر تسنیم، استناد مکرّر مفسر به حدیث قدسی «قرب نوافل» است؛ این حدیث که در بین عارفان و اهل معنا بسیار مشهور است، بر این معنا تکیه دارد که انسان در اثر انجام نوافل، محبوب خدا شده و در نتیجه، پروردگار متعال مجاری ادراکی و تحریکی او را بر عهده میگیرد. این پژوهش از طریق بررسی مهمترین موارد استناد مفسر به حدیث مزبور و مقایسه با نوع استناد دیگر تفاسیر بهویژه تفاسیر عرفانی، بر آن است تا جایگاه ویژه و بدیع آن را در تسنیم به عنوان یکی از مهمترین جلوههای روایی و عرفانی آن نشان دهد؛ جلوهای که مبانی عرفان اسلامی در آن با تکیه بر سنت صحیح ارائه شده است. شرح دقیق مراد آیات، حلّ معضلات تفسیری و پاسخ به برخی از شبهات مربوط به عصمت انبیا و ائمه علیهم السلام به استناد حدیث قرب نوافل، از مصادیق کاربرد این حدیث در تفسیر تسنیم است.
کلمات کلیدی: تفسیر تسنیم; حدیث قرب نوافل; تفاسیر عرفانی; جوادی آملی
نویسندگان:
طاهره ناجی صدره; علی اکبر ربیع نتاج; عباس اسماعیلی زاده
نشریه رهیافت هایی در علوم قرآن و حدیث – سال 49، شماره 1، پیاپی 98، بهار و تابستان 1396.