چکیده
موضوع این نوشتار بررسی مهم‌ترین عناوین به‌کاررفته برای اشاره به خداوند در کلمات معصومان در منابع روایی است. این عناوین اگر به‌مثابه مفاهیمی پایه کانون بررسی و تأمل قرار گیرند، ما را به تحصیل مفاهیم تصدیقی ناب‌تری از احکام ذات، صفات و افعال خداوند رهنمون می‌شوند و در ترسیم نظام منسجم‌تری از خداباوری اسلام به کار می‌آیند. در این نوشتار ابتدا احادیثی که در منابع روایی، صفتی منحصربه‌فرد را به خداوند نسبت داده‌اند، جمع‌آوری شده‌اند و آن‌گاه با تحلیل مفاد این صفات، تلاش شده تا کامل‌ترین مفهوم استخراج شود. بر اساس مهم‌ترین یافته این پژوهش، سه عنوان «خالِقُ کل شَی‌ءٍ»، «نُورُ السماواتِ وَالْأَرْض» و «الصمَد»، از مهم‌ترین عناوین به‌کاررفته در روایات برای اشاره به خداوند هستند و از میان آنها عنوان «الصمَد» از قابلیت‌های مفهومی بیشتری برخوردار است. «صمد» در روایات به نوعی از هستی اشاره دارد که اصل انیت و تحقق است و هیچ حدی را در مرز و متن وجود نمی‌پذیرد و علی‌رغم تنزه از تعین ماهوی، می‌تواند محور و مقصود عبادات و مناجات بندگان قرار گیرد.
کلیدواژه‌ها: مفهوم تصوری، خدا، خداشناسی، خالق، نور هستی، صمد، منابع روایی (روایات).
نویسنده:
محمدرسول ایمانی / استادیار دانشگاه شهید بهشتی
دو فصلنامه معرفت کلامی - سال هشتم، شماره دوم، پیاپی 19، پاییز و زمستان 1396.
برای مشاهده کامل مقاله روی فایل مقابل کلیک کنید. 
افشای کامل
روایتگری موثر
زیستگاه رسانه
قصه های کرونا
کد اقناع
کیفیت حکومت
