به گزارش خبرگزاری فارس، خبرنامه دانشجویان ایران نوشت:
چهارشنبه‌شب هفته گذشته، هرچند تیم ملی فوتبال ایران در دومین دیدار خود در جام جهانی روسیه برابر اسپانیا با یک گل شکست خورد ولی درخشش بازیکنان ایران در این مسابقه و شجاعت آنها برای حمله به دروازه اسپانیا، حتی ستایش رسانه‌های جهانی را در پی داشت. مردم ایران شادمان از این جسارت بازیکنان تیم ملی فوتبال، به هر شکلی ابراز خوشحالی کردند، فضای شبکه‌های اجتماعی نیز حاکی از رضایت نسبی از این بازی بود. دامنه وسیعی از شجاعت بازیکنان ایرانی به دامان شادی مردم رسیده بود و رهبر انقلاب هم در پیامی به بازیکنان ایرانی حاضر در مسکو، خداقوت گفتند. اما در همان شبی که می‌توانست توصیف زیبایی از غرور و شادی ملی در قاب تلویزیون نقش ببندد، مخاطبان تلویزیون، شاهد تصویر دیگری از یک دوئل رسانه‌ای بودند. چهره درهم و حال دمق عادل فردوسی‌پور در برنامه فوتبال 2018، به قاب رسانه نشست و او که در مقابل مدیران بالادستی‌اش، در مبارزه برای دعوت از کاپیتان سابق فوتبال اسپانیا، شکست خورده بود، تصمیم به قهر گرفته بود؛ قهری که بعد از یکی به‌دو کردن‌ها، به نتیجه‌ای نرسید.
قصه از این قرار بود که عادل فردوسی‌پور برای دیدار ایران و اسپانیا کاپیتان اسبق ماتادورها را دعوت کرده بود تا به استودیوی 2018 برود ولی بنا بر آنچه ادعا می‌کرد به یکباره و ساعتی قبل از شروع برنامه از حضور پویول در جلوی دوربین جلوگیری کردند. فردوسی‌پور که از این ماجرا شاکی بود، در چند ساعت ابتدایی برنامه جلوی دوربین نرفت و درحال رایزنی بود که درنهایت موفق نشد مدیران شبکه را راضی کند تا پویول جلوی دوربین قرار بگیرد. لاجرم او بعد از بازی ایران و اسپانیا و در پخش زنده با حالتی ناراحت گفت: «من به پویول چی بگم؟ این همه راه اومدی آخرش اینجوری، آه ای خدا.»
حالا عدم حضور کارلس پویول در برنامه ۲۰۱۸ شبکه سه سیما عادل فردوسی پور در شب دیدار ایران و اسپانیا هنوز در صدر خبرهای ورزشی است. در همین خصوص سیدعابدین نورالدینی در یادداشتی نوشت: 1-کارلس پویول اسپانیایی به بی‌بی‌سی فارسی گفته است به خاطر موهایم نگذاشتند وارد استودیوی ویژه‌برنامه جام‌جهانی فوتبال شبکه سوم سیما شوم. خب! اینکه جوک است. البته اشتباه نکنید؛ پویول دروغ نگفته است، بلکه اینگونه به او گفته‌اند. چه کسانی این دروغ را به پویول گفته‌اند؟ همان‌هایی که چهارشنبه بعدازظهر خبر قهر فردوسی‌پور را به سایت‌ها و کانال‌های خبری درز داده بودند تا شاید فشاری ایجاد شود و مدیران سازمان ناچار شوند از موضع خود عقب‌نشینی کنند.
بعید نیست بعد از آنکه موضوع حضور پویول در برنامه زنده منتفی شد، همین ورزشی‌نویس‌های سابق و ورزشی‌سازهای فعلی بوده‌اند که دوستان سابق‌شان در بی‌بی‌سی فارسی را به خط کرده باشند بروند با پویول مصاحبه بگیرند تا دروغی را که خودشان به خورد پویول داده‌اند منتشر کنند. خب! پس ماجرا چه بود؟ ماجرا این است که صدا و سیما به دلیل هزینه‌های میهمانان خارجی، به تهیه‌کننده ویژه‌برنامه 2018 تصریح و تاکید کرد میهمان پرخرج خارجی به برنامه دعوت نکند. شاید گفته شود این هزینه‌ها از طریق اسپانسر تامین می‌شود اما نکته مهم این است که در نهایت اسپانسر رقم پرداختی به میهمانان خارجی را از رقم کل قرارداد کم می‌کند. بنابراین سازمان صدا و سیما با حضور میهمان خارجی مخالفت کرد.
البته موضوع مصاحبه و برقراری ارتباط با کارشناسان خارجی از طریق اسکایپ بلامانع بوده است. پس از دعوت سامی اتوئو در روز بازی ایران و مراکش، مدیریت سازمان صدا و سیما در ابتدا تصمیم به برخورد با تهیه‌کننده برنامه و ممانعت از حضور این بازیکن در برنامه مذکور گرفت اما در نهایت از این مورد چشم‌پوشی کرد. ولی با تکرار این رفتار توسط مجری جنجالی و دعوت از کارلس پویول، این بار مدیریت سازمان با این خلف وعده و بی‌اعتنایی مجری به سیاست‌های سازمان مقابله کرده و مانع حضور بازیکن اسپانیایی در ویژه‌برنامه جام‌جهانی 2018 شد. اما هزینه دعوت کارلس پویول چقدر بود؟ یک میلیارد تومان. همان چیزی که فردوسی‌پور نمی‌خواهد بگوید.
اگر دقت کرده باشید مجری برنامه نیز تلاش فراوانی داشت دلیل ممانعت صدا و سیما از حضور پویول را نگوید. او که برای تسلیم کردن مدیریت سازمان به همان شیوه قدیمی و غیرحرفه‌ای یعنی «قهر» متوسل شده بود در نهایت با هشدار مدیران صداوسیما به استودیو بازگشت اما چه بازگشتی!
آنچه عادل فردوسی‌پور در شب بازی ایران و اسپانیا انجام داد یک مرثیه بزرگ برای رسانه ملی است. تیم‌ملی فوتبال ایران مقابل اسپانیا، بهترین تیم دنیا، قهرمان جهان در سال 2010 و قهرمان جام ملت‌های اروپا در دو دوره متوالی در سال‌های 2008 و 2012 یک بازی درخشان و ستایش شدنی را به نمایش گذاشت. ایران نتیجه را به اسپانیا باخت اما بازی را نه! شاید اگر مهدی طارمی آن پاس طلایی وحید امیری را دقیق‌تر می‌زد و لایی ماندگار وحید امیری به جرارد پیکه با یک ضربه تمام‌کننده تبدیل به گل می‌شد، نخستین شگفتی جام بیست‌ویکم با ضربه سر جوان بوشهری رقم می‌خورد، نه باخت سه بر صفر یاران مسی مقابل کروات‌های بی‌حاشیه.
اما مرثیه بزرگ برای رسانه ملی اینجاست که هیچ نشانه‌ای از این شور و غرور ملی در استودیوی ویژه‌برنامه صداوسیما دیده نشد! مردم خوشحال وقتی وارد استودیوی ویژه‌برنامه جام‌جهانی شدند با چهره عبوس و عنق مجری مواجه شدند که بدون توجه به شادی ملی، به شیوه‌های مختلف تلاش داشت ناراحتی خود از اینکه نتوانسته میهمانش را به برنامه بیاورد نشان دهد. فردوسی‌پور در شب بازی ایران و اسپانیا نشان داد یک موضوع شخصی را بسادگی بر یک موضوع ملی ترجیح می‌دهد و بدتر آنکه او با طرح مکرر موضوع پویول تلاش زیادی کرد این موضوع را به مردم نیز منتقل کند! ...
انتهای پیام/ح
افشای کامل
روایتگری موثر
زیستگاه رسانه
قصه های کرونا
کد اقناع
کیفیت حکومت
