شهید محمدرضا صیدی: صدای دورویی منافقان را در گلو خفه کنید

به گزارش خبرگزاری فارس از همدان، «شهید»؛ شاهد شهود عرفانی شد و نقش هرچه خوبی را در چهارفصل گیتی نمایان کرد و چشم ستارگان آسمان را روشن، ققنوس هشت جنت که هفت آسمان را مجذوب خود کرده است، همان عاشقی که در وادی مقدس عاشقی، پر پرواز گشود و فرشتگان را نوازشگر روح نابش کرد.

می‌خواهیم هر روز را با نامی و یادی از این ستاره‌ها،‌ شب کنیم و کار را با تبرک و مدد از این عارفان عاشق آغاز؛ باشد که ادای دینی باشد بر آن همه رشادت، شهامت، مجاهدت و شجاعت... «برگ سبزی، تحفه درویش»، «تا چه قبول افتد و چه در نظر آید».

تبرک لحظاتمان با شهید محمدرضا صیدی:

شهید محمدرضا صیدی در تاریخ 12 خرداد 43 در شهر کبودراهنگ چشم به جهان گشود. وی تحصیلات خود را تا پنجم ابتدایی ادامه داد و از طرف سپاه به جبهه اعزام شد و به عنوان رزمنده به ایفای مسؤولیت پرداخت. شهید محمدرضا صیدی در تاریخ 26 مهر 63 در شهر دهلران روستای میمک به فیض شهادت نائل آمد. اکنون پیکر پاکش در گلزار شهدای کبودراهنگ آرام گرفته است.

آنچه می‌خوانیم وصیت‌نامه شهید محمدرضا صیدی است:

«بسم الله الرحمن الرحیم»

«گمان مبرید آنان که در راه خدا کشته می‌شوند مرده‌اند، بلکه آنان زنده‌اند و در نزد پروردگار خویش روزی می‌خورند».

با سلام بر مهدی صاحب‌الزمان(عج) و با سلام به امام امت خمینی و روحانیت مبارز و در خط امام و درود بر ملت قهرمان‌ و شهیدپرور که با نثار خونشان درخت اسلام را بارور کردند و دین خدا را یاری رساندند و نگذاشتند اسلام در معرض خطر قرار گیرد.

اینجانب با آگاهی و سلامتی کامل این وصیت‌نامه را آغاز می‌کنم. شکر و سپاس خدای را که بر من منت نهاد و در این راه مقدس و پر افتخار جان سپاردم. مرگی که آغاز زندگی جدید با نعمت و پر برکت نزد اولیاء و شهدا و صدیقین است زیرا مولای علی(ع) می‌فرماید: من مرگ در بستر را ننگ می‌دانم مَرد خدا آن کس است که با شهادت از دنیا برود.

حالا ما نیز پیروان این عزیزان هستیم و حال که به درجه شهادت رسیده‌ام با خون خودم ظالم را رسوا و مظلوم را روسفید می‌کنم. سفارشی به پدرم و مادر عزیز و خانواده دارم گرچه قابل آن را ندارم که به آنها سفارش کنم اما پدرم و مادرم اگر من شهید شدم بدانید که راه امام حسین(ع) و راه علی‌اکبر را رفته‌ام راه بهشتی و رجایی و باهنر و مطهری و راه تمام شهیدان صدر اسلام را که تاکنون رفته‌اند. خون من بسیار ناقابل در برابر خون‌های ریخته شده دیگر شهداست، پس به جای اینکه برای من گریه کنید برای امام حسین(ع) گریه کنید و برای رهروان پاک و عالیقدر آن گریه کنید امیدوارم که بتوانم تا با جهاد با دشمنان دین راهی به سوی کربلا بگشایم برای زیارت به کربلا بروید و یادی هم از من کنید.

از پدر و مادر و خانواده عزیزم می‌خواهم هر کجا هستند از اسلام و قرآن و روحانیت مبارز خط امام دفاع کنند تا اسلام به تمام جهانیان شناسانده شود. ای مسلمین شما هنگامی می‌توانید رژیم‌های حاکم و دست‌‎نشانده آمریکا و منافقین ضد اسلام و مستکبرین و خودخواهان و خان صفتان را به زانو درآورید که تمام فکر و عقل و مکتبتان منحصر به خدا شده باشد.

من بنده حقیر خدا از شما می‌خواهم که به منافقین هیچ فرصت ندهید. اگر گفتند ما ایمان آوردیم گفته‌های آنها را رد کنید چون گفته‌های آنها ریایی است بلکه صدای دو رویی‌شان که حکایت از بی‌ایمانی‌شان می‌کند در گلو خفه کنید که اگر آنها فرصت پیدا کنند صدای شما در را در گلو خفه خواهند کرد. در آخر امام امت و رزمندگان اسلام و همگی مبارزان را به خدای بزرگ می‌سپارم.

انتهای پیام/89047/ 20