به گزارش خبرگزاری فارس از همدان، «شهید»؛ شاهد شهود عرفانی شد و نقش هرچه خوبی را در چهارفصل گیتی نمایان کرد و چشم ستارگان آسمان را روشن، ققنوس هشت جنت که هفت آسمان را مجذوب خود کرده است، همان عاشقی که در وادی مقدس عاشقی، پر پرواز گشود و فرشتگان را نوازشگر روح نابش کرد.
میخواهیم هر روز را با نامی و یادی از این ستارهها، شب کنیم و کار را با تبرک و مدد از این عارفان عاشق آغاز؛ باشد که ادای دینی باشد بر آن همه رشادت، شهامت، مجاهدت و شجاعت... «برگ سبزی، تحفه درویش»، «تا چه قبول افتد و چه در نظر آید».
تبرک لحظاتمان با شهید جلیل افلاکیان:
شهید جلیل افلاکیان در تاریخ 11 مرداد 43 در شهر همدان چشم به جهان گشود. وی تحصیلات خود را تا پنجم ابتدایی ادامه داد و از طرف سپاه به جبهه اعزام شد و به عنوان تخریبچی به ایفای مسوولیت پرداخت. شهید جلیل افلاکیان در تاریخ 15 تیر 63 در شهر جوانرود توسط عناصر ضد انقلاب به فیض شهادت نائل آمد. اکنون پیکر پاکش در گلزار شهدای همدان آرام گرفته است.
آنچه میخوانیم وصیتنامه شهید جلیل افلاکیان است:
«بسم الله الرحمن الرحیم»
«گمان مبرید آنان که در راه خدا کشته میشوند مردهاند، بلکه زندهاند و در نزد پروردگار خویش روزی میخورند».
با سلام بر مهدی صاحبالزمان(عج) و با سلام به امام امت خمینی و روحانیت مبارز و در خط امام و درود بر ملت قهرمان و شهیدپرور که با نثار خونشان درخت اسلام را بارور کردند و دین خدا را یاری رساندند و نگذاشتند اسلام در معرض خطر قرار گیرد.
قبل از هر چیز بگویم که من با عشق به انقلاب و با عشق به اسلام و عشق به حسین(ع) و عشق به شهادت، وارد سپاه شدم و اگر عشق و علاقه به اینها نبود وارد سپاه نمیشدم. به عنوان یک برادر کوچک از شما خواهش میکنم که ماه تابان امام خمینی را همراهی کنید که روزنه امیدتان است.
خدایا! بارالها! پروردگارا، با ایمانی که به روز قیامت داشتم پا به عرصه جهاد گذاشتم و شاید در راه تو شهید شوم ولی آیا این کشته شدن مرا میتوان شهادت نامید؟!
خدایا از رحمت تو ناامید نیستم، زیرا میدانم که تو توبهپذیر دانایی، اما زمانی به یاد سخن سالار شهیدان میافتم که میگوید ما در دامن کرامت و آقایی پرورش یافتهایم و سیادت و سروری در روح و جانمان موج میزند و عزت و شرف به ما حکم میکند که برای مرگ آغوش باز کنیم.
ای خواهران و برادران از شما میخواهم که در مرگ من گریه نکنید زیرا این گریه شما منافقین را شاد میکند و مرا ناراحت! از همه شما میخواهم که برایم دعا کنید تا بلکه دعاهای شما مستجاب شود و من رو سیاه را خداوند ببخشد و گناهانم در گذرد.
از همه شما مخصوصاً مادر عزیزم این نور چشمم امید زندگیام التماس دعا دارم. خدایا عزیزان و دوستان رفتند و ما ماندیم با این همه مسوولیت! خدایا تو خود حامی ما باش تا بتوانیم مسوولیتی که بر دوش داریم را به نحو مطلوب انجام دهیم به طوری که در دنیا و در نزد شهیدان سرافکنده نباشیم .
انتهای پیام/89047/ 10