به گزارش خبرگزاری فارس از شهرستان چالوس، اگرچه این روزهای منتهی به فصل بسیار زیبای بهار و آغاز نوروز باستانی که همگان خود را برای استقبال از این دو رویداد دیرینه و بزرگ آماده می‌کنند، اما در همین نزدیکی‌ها و اطرافمان انسان‌هایی هستند که سالیان سال نتوانستند بهار و نوروز را در آغوش بگیرند آن را با جان و دل درک کنند و همه لحظه لحظه‌های زندگیشان پاییزی است و عمرشان همچون برگ‌های پاییزی یکی پس از دیگری بر زمین سرد و سختِ روزگار تنگ و تلخ آنها فرو می‌ریزد.
ذره ذره وجودشان در حسرتی به وسعت آسمان‌ها به سر می‌برد بی‌آنکه روزنه امیدی باشد تا رنج و بی‌تابی‌های طاقت‌فرسای دوری از مادر، این وجود نازنین و بی‌تکرار و خانواده گم کرده خودشان را تاب آورند.
«ذبیح‌الله امری» که خود می‌گوید اهل تهران است یکی از همان کسانی است که سال‌های نوجوانی و جوانی‌اش در حسرت دیدن مادر و نوازش دستان پر مهرش و کانون گرم خانواده به سر می‌برد.
او سال‌هاست که فرشش زمین و لحافش آسمان خداست و شب‌های سرد و سوزناک سال را در بهشت رضا و شب‌های تابستان را در ساحل شرجی دریای چالوس سر بر بالین می‌گذارد و زیر لب زمزمه کنان نام مقدس مادر را با چشمانی اشک‌آلود و دلی لبریز از حسرت نوازش‌های مادرانه، بر زبان رانده و خود را به رویای خواب می‌سپارد.
او در این مصاحبه تصویری با خبرگزاری فارس مازندران از سال‌های تنهایی، آوارگی و چشم‌انتظاری برای پیدا کردن خانواده‌اش می‌گوید و از همه مردم می‌خواهد که به او کمک کنند تا خانواده‌اش را پیدا کنند و پس از سال‌ها دوری تلخ و طاقت‌فرسا بتواند در کنار آنها باشد.
از همه کسانی که این فیلم را دیدند تقاضا داریم تا اگر خبری از خانواده «ذبیح‌الله امری» دارند طی پیامی در زیر این گزارش اطلاع دهند تا این هموطن ما در لحظه تحویل سال نو در کنار مادر و خانواده‌اش در کنار سر سفره هفت سین باشد و فصل جدیدی از زندگی خود را آغاز کنند.
انتهای پیام/ 86019/ج
افشای کامل
روایتگری موثر
زیستگاه رسانه
قصه های کرونا
کد اقناع
کیفیت حکومت
