به گزارش خبرگزاری فارس از بیرجند به نقل از روابط عمومی اداره کل میراث فرهنگی خراسان‌جنوبی، سید احمد برآبادی اظهار داشت: در شب‌های ماه رمضان پس از نماز و افطار عده‌ای از پسران نوجوان در دسته‌های چند نفری به در خانه‌های مردم به‌ویژه توانگران رفته و به امید گرفتن انعام (تنقلات و یا وجه نقد) اشعاری خاص می‌خواندند که در اصطلاح محلی به آن رمضانی می‌گفتند.
وی افزود: به این ترتیب به جلوی درب هر خانه که می‌رسیدند برای اینکه مطمئن شوند کسی در خانه هست یا نه یک نفر از بچه‌ها که او را با عنوان استاد برگزیده‌اند با صدای بلند می‌گفت "رَمِضاْنی مارْ وَاْ مِدِیْ یا وَرْ خُانِمْدِ ـه" «رمضانی ما را می‌دهید یا بخوانیمش».
مسؤول حوزه پژوهش اداره کل میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری خراسان‌جنوبی اضافه کرد: اگر در خانه کسی بود و چیزی به آن‌ها می‌داد به درب خانه دیگر می‌رفتند، در غیر این صورت اگر احساس می‌کردند کسی در خانه هست و جوابی نمی‌دهند خواندن رمضانی را آغاز می‌کردند.
برآبادی با اشاره به محتوای رمضانی گفت: ابتدا استاد یک مقدمه و دعایی می‌خواند و شاگردان بعد از هر جمله او می‌گفتند آمین و یادی از حضرت محمد(ص) و حضرت علی(ع) می‌کردند و رباعی‌هایی در مرثیه ائمه اطهار می‌خواند.
وی با بیان اینکه این مراسم در شهرها و روستاهای بیرجند، قاین، نهبندان، سربیشه برگزار می‌شود، یادآور شد: در شهرستان درمیان نیز سابق این مراسم اجرا می‌شده ولی در حال حاضر انجام نمی‌شود.
گفتنی است مراسم رمضان‌خوانی به شماره 811 در تاریخ چهارم بهمن ماه 1391 در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است.
انتهای پیام/3403/ج
افشای کامل
روایتگری موثر
زیستگاه رسانه
قصه های کرونا
کد اقناع
کیفیت حکومت
