به گزارش خبرگزاری فارس از فریدونشهر، آب، اشتغال و سرمایه را می‌توان سه چالش مهم مدیریتی کشور در سال‌های اخیر عنوان کرد، سه چالشی که به دغدغه اصلی مردم و مسؤولان تبدیل شده و همواره در صدر اخبار پیگیری شده است.
حل این چالش‌ها در بسیاری از مناطق کشور با مشکل مواجه شده و گاهی مسؤولان در چاره‌جویی این مشکلات به بن بست برخورد کرده‌اند بنابراین بسیار تعجب‌آور خواهد بود اگر بدانید در نقطه‌ای از کشور راه‌حلی برای رفع این مشکلات مطرح شده و حتی بعد از آغاز کار، به دلایل غیرقابل فهمی عملیات طرح متوقف و طرحی که می‌رفت تا میزان قابل توجهی از این سه مشکل را در سطحی گسترده حل کند، نیمه‌کاره رها شده است.
مطالعات سد میدانک دوم واقع در دهستان عشایری شهرستان فریدونشهر در سال 1387 به پایان رسید و با تأمین اعتبار آن در همان سال، کلنگ این طرح به دست مرتضی بختیاری، استاندار وقت اصفهان، به زمین زده و عملیات اجرایی احداث آن آغاز شد.
تولید اشتغال و سرمایه در منطقه‌ای محروم
این سد خاکی با طول تاج 300 متر و ارتفاع 58 متر در فاصله چند کیلومتری روستای میدانک دوم و بر روی رودخانه‌ای طرح‌ریزی شده است که مستقیماَ به سمت سد دز و از آن جا به خلیج فارس ریخته می‌شود که با احداث آن سالانه میلیون‌ها مترمکعب آب شیرین ذخیره می‌شد.
سد میدانک دوم با گنجایش 7 تا 10 میلیون مترمکعب، علاوه بر تأمین آب شرب چندین روستای دهستان عشایری فریدونشهر، امکان زیر کشت بردن 1400 هکتار از اراضی پایین دست را نیز فراهم می‌کند.
این اشتغال‌زایی و ایجاد چنین منبع تولید سرمایه‌ای آن هم در یک منطقه محروم که مردم آن در حال حاضر به طور جد با مشکل بیکاری دست و پنجه نرم می‌کنند، از اهمیت خاصی برخوردار است.
همین امر موجب شد تا با عملیاتی شدن احداث این سد، جمعیت روستا که تا سال 87 به زیر 80 نفر رسیده بود رفته رفته افزایش پیدا کند و در یک رویداد مهاجرت معکوس به 400 خانوار برسد.
کنترل ورودی سد دز و تأمین آب برای اصفهان
علاوه بر این، این سد می‌تواند تا حدی ورودی سد دز را کنترل کند که در فروردین ماه امسال همگان شاهد بودند با افزایش بارش‌ها و افزایش دبی ورودی آن و سرانجام سرریز شدنش موجب به راه افتادن سیلاب ویرانگر در بخش‌های عظیمی از استان خوزستان شد و این اتفاق هرگاه ممکن است دوباره رخ دهد.
از دیگر مزیت‌های ساخت سد میدانک دوم می‌توان به بازگشت آبی اشاره کرد که سالانه بدون مصرف به سمت خلیج فارس سرازیر می‌شود و احداث این سد قابلیت بازگشت به سمت فلات مرکزی ایران و شهر اصفهان را خواهد داشت.
این سد در دامنه قله‌ای قرار دارد که یک سمت آن حوضه آبریز زایندهرود و سمت دیگر آن حوضه آبریز دز است و هرچند این مسأله باید به صورت کارشناسی بررسی شود اما بسیار منطقی به نظر می‌رسد که ذخیره و نگهداشت این حجم از آب در این محل موجب تغذیه منابع آب زیرزمینی و سفره‌هایی می‌شود که شیبی به سمت فلات مرکزی ایران و اصفهان دارند.
ضمن این که با احداث این سد، دیگر نیاز نیست مردم روستاهای دهستان عشایری شهرستان فریدونشهر آب شرب خود را از چشمه لنگان برداشت کنند بلکه از منابع آبی استفاده خواهند کرد که نه به سمت زایندهرود بلکه به سمت سد دز سرازیر است.
آغاز عملیات احداث سد
با برگزاری مراسم رسمی کلنگ‌زنی سد میدانک دوم توسط استاندار اصفهان، عملیات احداث آن آغاز شد و طی دو سال چندین کیلومتر راه دسترسی سد احداث و همچنین آسفالت شد، شبکه تأمین برق کارگاه راه‌اندازی و برقرار شد و حجم زیادی از خاکبرداری مورد نیاز از جمله مکان کالورت آبریز سد انجام شد.
اما دو سال بعد از آغاز کار، احداث سد متوقف شد. ابتدا مشکلات بودجه‌ای مطرح شد ولی بعد عدم تخصیص سهمیه آب را علت توقف این طرح عنوان کردند. از 9 سال پیش تاکنون این سد با وجود همه سرمایه‌ای که مصرف شده، رها شده است.
مردم مانده‌اند و هزاران مترمربع اراضی که از دست داده‌اند، درختانی که بریده شده‌اند، نهرهای آبی که قطع شده و از بین رفته‌اند و حتی چشمه‌هایی که معتقدند بعد از تزریق ماده‌های مرسوم در سد سازی در زمین، اکنون خشکیده‌اند.
ایجاد معضل اجتماعی بین مردم
مردم روستای میدانک دوم به جای اینکه رفع معارض را به خود شرکت آب منطقه‌ای بسپارند، خود برای آن آستین بالا زدند و برای سرعت دادن به این طرح بدون دریافت خسارتی، از 300 هزار متر مربع از اراضی خود گذشتند و در عوض اراضی که زیر آب می‌رفت این مقدار از اراضی پایین دست سد را به صاحبان اراضی دادند که قرار بود زیر آب برود تا رضایت آنها را برای احداث سد کسب کنند.
ولی سدی زده نشد تا جبران خسارت آنها شوند و اکنون بین مردم اختلافی در حال شکل‌گیری است که به زعم خود ایشان می‌رود تا به یک معضل اجتماعی و نزاع عمیق جمعی تبدیل شود.
مشکلات قابل حل
اما دو مشکلی که برای احداث این سد مطرح شده است هیچ یک غیرقابل حل به نظر نمی‌رسد. چرا که اکنون سرمایه‌گذار برای تأمین سرمایه احداث سد و حتی طرح آبیاری مزارع زیردست سد موجود است و مشکلی از بابت بودجه نیست.
در مورد سهمیه آب هم چون آب این سد مستقیماَ به سمت سد دز سرازیر می‌شود و در هیچ یک از طرح‌های انتقال آب کنونی قرار ندارد، مشمول قانون عدم بارگذاری جدید در حوزه آبریز زایندهرود نمی‌شود.
انتهای پیام/63092/ر10/م
افشای کامل
روایتگری موثر
زیستگاه رسانه
قصه های کرونا
کد اقناع
کیفیت حکومت
