به گزارش خبرگزاری فارس از مشهد، «بلوار نماز 33» که با تابلویی خاکستری و نوشته‌ای سبز رنگ بر دیوار خانه روستایی یکی از اهالی نقش بسته است، نشانگر نقطه‌ای از شهر مشهد است که به گفته اهالی خود روستا، در تقسیمات شهری نه جزوی از شهر محسوب می‌شود و نه روستا است.
این روستا که 70 خانوار و 260 مالک دارد یکی از قدیمی‌ترین روستاهای منطقه است، اهالی روستا که قدیمی‌ترین آن‌ها زنی میانسال به‌نام پری شاه مددی است از نداشتن امکانات رنج می‌برند و در این سال‌ها فقط با امید به آینده توانستند روزگار بگذرانند، آینده‌ای که هرچه به جلو می‌بردشان چیزی جز یأس و ناامیدی برای آن‌ها ندارد.
شاه مددی در گفت‌وگو با خبرنگار فارس می‌گوید: پدر من در سال 1340 به‌دلیل نداشتن وضعیت مالی مناسب، در این منطقه زمینی را برای زندگی مهیا کرد، اما اکنون که سال‌ها از آن اتفاق می‌گذرد، ما برای بازسازی منازل خود، از سمت شهرداری و شرکت توس گستر، تحت فشار قرار داریم.
دعوا بر سر مالکیت است
بر اساس گزارشی که یکی از رسانه‌ها منتشر کرده است، این روستا دارای قدمت طولانی است که در گذشته جزو شهر بینالود، دهستان طرقبه و به نام‌آبادی چشمه‌پونه بوده است، تا سال ۸۵ زیر نظر بخش طرقبه و از سال ۱۳۸۵ طی نامه‌ای از سوی فرماندار وقت، جزئی از شهر مشهد به‌حساب می‌آید و اعلام کردند برای انجام امور اداری به ادارات مشهد مراجعه کنید.
به گفته خزایی دهیار اسبق روستای چشمه پونه اختلاف اهالی روستا با آستان قدس بر سر مالکیت است و می‌گویند این زمین‌ها موقوفه است، تا قبل از سال ۸۲ مردم در اینجا زندگی می‌کردند و روستایی بودند، از آن سال به بعد شرکت آبادگران و توس گستر در این منطقه سرمایه‌گذاری کردند.
دغدغه‌ای که با تغییر مسؤول پایان یافت
خزایی می‌افزاید: چندسال پیش واحدی معاون عمرانی وقت استانداری خراسان رضوی که با پیگیری و رابطه و درخواست به دفتر وی موفق به دیدارشان شدیم، بعد از آنکه حرف‌های ما را شنید، از وضعیت روستا ابراز بی‌اطلاعی کرد و بالاخره طی هماهنگی که با مسؤولان انجام داد، در قالب یک هیأت ۲۱ نفره متشکل از مدیران شهرداری و رئیس ادارات مرتبط برای بازدید به چشمه پونه آمدند و قرار شد به‌دلیل بحث حقوقی که با آستان قدس رضوی وجود دارد، به‌صورت موقت امکانات در اختیار ساکنین قرار گیرد، جلسه در اینجا تشکیل شد و رفتند صورت جلسه را کتبی کنند، اما هفته بعد مسؤولیت وی در استانداری عوض شد و هرچه از مسؤول جایگزین وی پیگیری کردیم به‌نتیجه نرسیدیم.
شاه‌مددی بیان می‌کند: اکنون دادگاه داریم و گفتند، 10 هکتار زمین در محدوده روستا به هریک از اهالی داده می‌شود، اما برای افرادی که بعد از چشمه، زمین یا خانه دارند، مشخص نیست چه کاری می‌خواهند انجام دهند.
جرم ما چیست؟
حسن‌پور که پیرمردی مسن است در حالی که روی پله‌های خانه‌ای که در آن در یک مغازه است، نشسته، می‌گوید: به ما گفتند، در مرداد ماه حکم دادگاه ابلاغ می‌شود، اما باید ببینیم این حکم چه زمانی صادر می‌شود.
وی ناامیدانه ادامه می‌دهد: جرم ما مردمی که در این منطقه زندگی می‌کنیم، چیست؟
او که خود را از رزمندگان هشت سال دفاع مقدس معرفی می‌کند، یادآور می‌شود: در منطقه کردستان به دفاع از مرزهای میهن اسلامی می‌پرداخته، امروز برای زندگی جایی ندارد و خانه‌ای چوبی که سقف آن نیاز به تعمیر دارد، تنها محل سکونت او است و از نبود حتی محلی برای زندگی رنج می‌برد.
شکاف عمیق طبقاتی
مقابل این روستا که از حق طبیعی آب، برق، گاز و تلفن محروم است، آسمان خراش‌های کمربند جنوبی و آبادگران وجود دارد و مرز میان این همه محرومیت و آن همه اشرافی‌گری تنها جاده‌ای باریک است که وجود آن هم برای اهالی روستا بسیار رنج‌آور است.
یکی از اهالی روستا مدعی شده از زمانی که این جاده بازگشایی شده، چهار گوسفند او ربوده شده است و یکی‌دیگر از اهالی می‌گوید: شهرداری سطل زباله را آن طرف جاده قرار داده و ما نمی‌توانیم حتی زباله‌های خود را به آن طرف خیابان ببریم.
نبود بهداشت و آب آشامیدنی بی‌کیفیت که به‌واسطه مصرف آن کودکان و اهالی روستا دچار بیماری‌های کلیوی شده‌اند نیز از دیگر مشکلاتی است که اهالی چشمه پونه با آن دست و پنجه نرم می‌کنند.
مردم می‌گویند، برای مراجعه به بهداشت مجبور هستند به شهر مراجعه کنند و حتی مرکز بهداشتی هم در این روستا وجود ندارد.
تحصیل در کانکس
تنها مدرسه این روستا، کانکسی کوچک است که فقط کودکان دبستانی در آن درس می‌خوانند و دیگر مقاطع برای ادامه تحصیل باید به شهر مراجعه کنند که به‌همین دلیل بسیاری از دانش‌آموزان آن ترک تحصیل کرده‌اند.
ضرورت رفع مشکلات مردم «چشمه پونه» از سوی مسؤولان
چشمه‌پونه‌ای‌ها چند دهه است که همسایه شهر امام رئوف هستند، اما هنوز چشم به‌راه چشیدن این مهربانی از سوی مسئولان‌اند.
روستای کوچکی که حالا جزو محدوده مشهد به‌حساب می‌آید تنها از شهری بودن اسمش را به‌دست آورده و از امکانات اولیه آب و برق و گاز چیز عایدش نشده است، رسیدگی به‌مشکلات مردم این منطقه کار سختی نیست اراده‌ای می‌خواهد که باید دید در مسؤولان پیدا می‌شود؟
==================
گزارش از: حمیده رمضانی
==================
انتهای پیام/ 70061
افشای کامل
روایتگری موثر
زیستگاه رسانه
قصه های کرونا
کد اقناع
کیفیت حکومت
