خودنمایی زمین سبز مخمل‌گون در پائیز زرد رنگ! / «خسیل» در مانه

خبرگزاری فارس خراسان شمالی؛ پاییز برگ‌ریزان برای برخی کشاورزان مانه و سملقان فصل استراحت و تجدید قوا است. اگر این روزها گذرتان به روستاهای بخش مانه بیافتد؛ تنها دو محصول که برای کشاورزان این منطقه جز کشت‌های غالب است، در نوبت برداشت قرار دارند. بقیه زمین‌ها شیار زده و در خواب قرار دارند.

با گذر از روستای کیکانلو چند قطعه زمین‌ یک‌دست سبز مخمل‌گونه توجه را جلب می‌کند. ‌جوانه‌های سبز و تازه از دانه برخواسته. به سمت جوان کشاورز می‌روم. بیل در دست در حال آب‌گیری زمین است. قبل از رسیدن به او با صدای تقریبا بلندی خداقوتی می‌گویم. گویا صدایم را نشنیده بود؛ چون جوابی نداد! احتمالا تراکتور در حال عبور مانع رسیدن صدایم شده بود.

حالا که کمی نزدیک‌تر شده‌ام، دوباره سلام و خسته نباشیدی می‌گویم. همان‌طور که بیل را در زمین کوبیده بود و با پای چپش بر  فشار می‌داد و دو دستی بیل را محکم گرفته بود‌، به سمت من بر می‌گردد. دست چپش را بالا می‌آورد و با گفتن: «ممنون. خدا نگه‌دارت باشد» استقبال گرمی می‌کند.

با اشاره به زمین‌های کنار دست که خالی از محصول و مملو از خس و خاشاک بود؛ می‌پرسم: در این فصل سال چه محصولی کاشته‌اید؟ می‌گوید: اسمش را نمی‌شود گذاشت، کاشت محصول. به این می‌گویند؛ خسیل!

کلمه خسیل برایم خیلی ناآشنا بود. ‌تعجبم را که می‌بیند، می‌گوید: جو کاشته‌ام، البته برای چرای گله گوسفندم. دیگر نتوانستم تعجبم را پنهان کنم. گفتم: مگر علوفه گوسفند را می‌کارند؟ بعدش، الان مگر فصل کاشت است. سئوال‌هایم که زیاد شد؛ گفت: اجازه بده جوی آب را ببندم. بعد از آن یک استکان چای میهمان من و ادامه صحبت.

کارش که تمام می‌شود، از داخل سبدی که در گوشه زمین گذاشته بود، فلاکس چای را بیرون می‌آورد. چای می‌ریزد و جوابم را این‌گونه می‌دهد. چون دام‌های سبک ریشه گیاه را از خاک بیرون نمی‌آورند و زمین را هم خراب نمی‌کنند، پس از برداشت محصول در انتهای تابستان در زمین کشاورزی جو می‌کاریم. با این کار با یک تیر دو نشانه می‌زنیم. اول این‌که؛ دیگر نیازی به خرید علوفه نداریم. دوم این‌که؛ اگر کشت مناسب بود، جو را تا بهار سال آینده حفظ می‌کنیم و بعدش هم برداشت! توضیحات جوان کشاورز تمام می‌شود. حالا رمز زمین سرسبز او را در میان زمین‌های خشک اطراف می‌فهمم.

انتهای پیام/ر