خبرگزاری فارس- مریم عباسی: با وجود تلاش مذبوحانه دشمنان ملت و شانتاژ و جنجال های رسانه ای متعددی که رسانه‌های وابسته به بیگانه برای امروز به راه انداختند، اوضاع تبریز در وضعیت عادی و معمولی است.
عدم توجه به وضعیت معیشتی مردم و تورم موجود در اقتصاد ایران بروز تنش در جامعه را محتمل می‌کرد اما حجم این اعتراض‌ها به هیچ وجه همخوان با مطالبات مطرح نبوده چرا که تخریب اموال عمومی در گام نخست همین شهروندان را دچار اذیت و کمبود امکانات شهری کرد، به همین دلیل بی تردید شکل چنین اعتراض‌هایی غیرقابل قبول است.
امروز به دنبال گزارشی متفاوت هستیم، خیابان‌گردی یک راه خوب برای خوش‌گذرانی است.
کلان‌شهرها را از دور که می‌بینید، پر از ازدحام و غلغله هستند، انگار که همه چیز با سرعتی بالا در حال حرکت است و چشمتان نمی‌تواند آن را دنبال کند اما در پس این پرده ازدحام، سکونی نهفته است؛ سکونی که به دور از سرعت و شلوغی شهر،دقیقا در کف خیابان خوابیده است.
با خیابان‌گردی و کشف گوشه و کنار شهرهاست که می‌توان به این سکون و آرامش رسید.
امروز بعد از چند روز آلودگی هوا که تعطیلی مدارس را به به دنبال داشت با وجود بارش باران دیشب، هوای تبریز به هوایی دل‌انگیز برای تفریح و خرید همراه خانواده بدل شده است.
در پیاده راه خیابان تربیت تبریز با مرد و زن جوانی همراه می‌شوم، پنج سال است ازدواج کرده‌اند و مرد استاد دانشگاه است.
او میگوید: پنج‌شنبه پنجم اسفند این روز آرام و هوای بهاری در زمستان تبریز را برای خرید و قدم زدن آخر هفته همراه همسرش انتخاب کرده‌ام چون روزهای دیگر وقت نمی‌شود.
محمدزاده معتقد است: آنچه اقتصاد خانواده را منحصر به‌فرد می‌کند، وجود ارتباطات درونی بین نقش‌های شغلی و خانوادگی است.با این وجود نباید فعالیت‌های اقتصاد خانواده را شوخی و سرگرمی دانست، بلکه باید با جدیت و برنامه‌ریزی دقیق آنها را پیگیری کرد. این بدان معناست که تمام اعضای خانواده موظف‌اند از سیاست‌های اقتصادی خانواده برای پیشبرد اهداف آن تبعیت کنند.
این مرد جوان ادامه می‌دهد: مدیریت اقتصادی خانواده در شرایط عادی باید بر اساس میزان درآمدهای هر یک از اعضای خانواده و هزینه‌ها تنظیم شود.همان طور که در خانواده، والدین باید مدیریت عاطفی، روانی و اجتماعی را اعمال کنند، در بحث هزینه کردن و ایجاد تعادل بین دخل و خرج نیز نیاز به مدیریت هستیم.»
او میگوید: در شرایطی که این همه تضاد در آمار و ارقام اقتصادی مسوولان دیده می‌شود و از طرف دیگر عملکرد سازمان‌ها نیز با همین اعداد گزارش می‌شود، آیا باید انتظار داشت که مردم نسبت به تحقق مطالبات خود امیدوار باشند؟ آیا دولت هنوز قصد دارد به همین شعارها و اعداد و ارقام اکتفا کند؟
ساعت 13 در میدان ساعت تبریز زوج جوانی، آدرس بازار تبریز را از رهگذران می‌پرسیدند و اتفاقاً من نیز یکی از آن رهگذران بودم که این موضوع باب آشنایی ما را رقم زد.
از آنها می‌پرسم در گشت و گذار در تبریز به کجاها رفته‌اید؟ مرد میگوید: سه روز است که در تبریز اقامت داریم و چند روز دیگر نیز اینجا خواهیم ماند و برنامه امروز ما بازدید از منزل شخصی و موزه استاد شهریار بود و حالا نیز به دیدن بازار تبریز می‌رویم.
او ادامه می‌دهد: موزه آذربایجان، شهریار، موزه شهر و شهرداری، مشروطه، موزه قاجار، سنجش و از همه مهم‌تر سایت موزه عصر آهن نیز در جای خود بسیار جالب و جذاب بود.
این زوج جوان معتقد هستند که تبریز، شهر تاریخ است؛ با هزاران خاطره که از دیرباز با دست‌های هنرساز و دل‌های پرنقش و نگار بر تن سیم و زر و خاک نشسته‌اند و کاسه و کوزه و صراحی را مایه‌ای از عشق بخشیده‌اند.
سارا مادر تبریزی که به همراه دو دختر خود برای خرید در بازار تبریز حاضر شده است نیز میگوید: بعد از چند روز آلودگی هوا، بارش شب گذشته باران، هوای امروز را برای خرید و قدم زدن در یک روز آرام و بهاری در زمستان مهیا کرده است.
او میگوید: وقت نداریم... پول نداریم... ماشین نداریم... یه روز آخر بمونیم خونه... و در یک کلمه حال نداریم!» این‌ها بهانه‌هایی هستند که معمولاً افرادی که بلد نیستند اوقات فراغت خود را خوب و خوش بگذرانند، تحویل خانواده و اطرافیانشان می‌دهند.
سارا معتقد است: فقط کمی خلاقیت و استفاده بهینه از امکانات لازم است تا بفهمیم این‌ها واقعاً بهانه‌اند. بله، برای رفتن به سفر و هتل‌های آنچنانی و تفریحات پرهزینه، امکانات و جیب خیلی از ماها جوابگو نیست، اما آیا این‌ها تنها گزینه‌ها هستند؟ نمی‌شود به گزینه‌های کم هزینه‌تر فکر کرد؟ آیا آنها که وضع مالی خوبی دارند، واقعاً مهارت آن را دارند تفریح خوب و سالمی داشته باشند و بهشان خوش بگذرد؟
این مادر تبریزی میگوید:قدم زدن در یک روز با هوای پاک، رفتن به کوه حتی خرید به همراه خانواده و رفتن به خانه‌های قدیمی می‌تواند یک روز خاطره‌‌انگیز را ماندگار کند.
به حسین آقا بازنشسته که به همراه نوه خود در خیابان آبرسان تبریز به سمت دانشگاه تبریز در حال قدم زدن هستند، همراه می‌شوم. او میگوید: حیف نیست در یک روز آرام و پاک و زمستانی اما بهاری بعد از باران خونه ماند.
این پدربزرگ معتقد است: شاید با حذف تفریح وقت بیشتری برای انجام وظایف‌مان داشته باشیم، اما وقت بیشتر، همیشه به معنای بهره‌وری بیشتر نیست. تفریح خانوادگی برای شما شادمانی و انرژی تازه برای عمل به مسوولیت‌هایتان به ارمغان می‌آورد. بدون این انرژی، حتی اگر وقت بیشتری داشته باشید، کیفیت کارتان پایین خواهد آمد.
حسین آقا، وعده مسوولان در برخورد با گرانفروشان و سوءاستفاده‌گران از اصلاح قیمت بنزین را دلگرم‌کننده دانسته و می‌افزاید: آشوب‌هایی که بیشتر بوی موج‌سواری و تسویه‌حساب با انقلاب اسلامی را می‌داد، با تدبیر مردم با شکست مواجه شد و بنده از همشهریان و هموطنانم می‌خواهم، شرایط موجود کشور را درک کرده اجازه سوءاستفاده به فرصت‌طلبان را ندهند.
در ایستگاه راهنمایی سوار مترو تبریز می‌شوم و به سمت ائل‌گلی تبریز حرکت می‌کنم. شاید باورش برایتان سخت باشد که در اولین روزهای زمستان که هوا بیشتر بهاری است، یک خانواده پرجمعیت تبریزی در فضای سبز ائل‌گلی تبریز در حال حاضر کردن ناهار هستند.
با یوسفی پدر خانواده هم‌کلام می شوم، او معقتد است: زندگی خانوادگی بدون تفریح ممکن نیست یعنی محال است اعضای خانواده‌ای مدعی شوند کاملا خوشبخت در کنار هم زندگی می‌کنند اما هیچ برنامه‌ای برای تفریح کردن با هم ندارند. حذف تفریح از زندگی خانوادگی به این معناست که زندگی همه اعضای خانواده در انجام وظایف روزمره، خلاصه شده است و صددرصد آنها با عواقبی مواجه خواهند شد.
او میگوید: حیف نیست قدر داشته‌های خود را ندانیم، درست است که تورم و سختی‌ها مردم را آزار می‌دهد اما می‌شود در کنار همه این‌ها از زندگی به نحو احسن استفاده کرد، باید قدردان بزرگ‌ترین نعمت این کشور که امنیت است، باشیم.
یوسفی ادامه می‌دهد: حتما لازم نیست برای گشت و گذار در طبیعت به نقطه‌ای دور افتاده در جایی برویم، سوال می‌کند همه جای شهرمان را گشته‌ایم؟ پارکی، شهربازی‌ای، امامزاده‌ای، موزه‌ای، جایی نمانده؟ در پاسخ خود ادامه می‌دهد که حتماً مانده. همه جا را هم که زیر و رو کرده باشیم، احتمالاً یک نمایشگاه صنایع دستی، پیاده‌روی خانوادگی، جشنواره ای چیزی برپاست که بهترین بهانه است برای رفتن و لذت بردن و چیزهای جدید دیدن.
گفته می‌شود، تفریح، اتفاقی است که باعث نزدیک‌تر شدن افراد به هم می‌شود. از غم‌ها می‌کاهد و شادی روانی ایجاد می‌کند. آدم‌ها را از نظر عاطفی بهم نزدیک کرده و نیروی آنها را افزایش می‌دهد.
در بسیاری مواقع عامل بازدارنده از انواع بیماری‌های روحی و جسمی است. آدم‌ها را امیدوارتر کرده و از افسردگی می‌رهاند.
در اسلام این موضوع اهمیت بیشتری پیدا می‌کند، تا جایی که باعث سعادت و خوشبختی آدم‌ها می‌شود.
مولا علی (علیه السلام) می فرمایند: «مواقع تفریح و شادمانی فرصت است، افراد عاقل فرصت‌ها را مغتنم می‌شمارند و از آنها به نفع خوشبختی و سعادت خویش استفاده می‌کنند.»
و یا در جایی دیگر که امام رضا (علیه السلام) عنوان می‌کنند، اوقات روزمان را به ۴ بخش تقسیم کنیم؛ بخشی برای تأمین معاش و کار، بخشی برای عبادت، بخشی برای معاشرت با برادران مورد اعتماد و کسانی که ما را به عیب‌های‌مان آشنا می‌کنند و بخشی هم به تفریحات و لذایذ تا بتوانیم از مسرت و شادی ساعات تفریح نیرو بگیریم و از این نیرو برای انجام کارهای دیگر استفاده کنیم.
انتهای پیام/60001/
افشای کامل
روایتگری موثر
زیستگاه رسانه
قصه های کرونا
کد اقناع
کیفیت حکومت
