اخبار فارس من افکار سنجی دانشکده انتشارات توانا فارس نوجوان

فرهنگ  /  غرب از نگاه غرب

عقب نشینی سرمایه داری در برابر مطالبات مردمی

در یک نظرسنجی انجام شده در سال 2017 معلوم شد که 78 درصد مشتریان آمریکایی خواهان آن هستند که کسب و کارها مسائل عدالت اجتماعی را دنبال کنند، در حالی که 76 درصد آنها گفته اند که اگر یک کسب و کار حامی مسئله ای باشد که با باورهایشان مغایرت دارد، آنها از خرید محصولات آن شرکت خودداری خواهند کرد.

عقب نشینی سرمایه داری در برابر مطالبات مردمی

گروه غرب از نگاه غرب خبرگزاری فارس: دست کم با قضاوت از روی نظرسنجی های اخیر، سرمایه داری گرفتار مشکل است. اکثریت آمریکایی های نسل هزاره سیستم سرمایه داری را رد می کنند، در حالی که 55 درصد زنان 18 تا 54 ساله می گویند که سوسیالیسم را ترجیح می دهند. هم اکنون تعداد بیشتری از دمکرات ها نسبت به سوسیالیسم نظر مثبت تری دارند تا سرمایه داری. در سطح جهانی نیز 56 درصد پاسخگویان یک پیمایش جدید پذیرفته اند که «زیان های سرمایه داری به شکلی که امروزه وجود دارد برای جهان  بیشتر از محاسن آن است.»
یکی از مشکلات تفسیر اعداد و ارقامی از این دست این است که تعاریف زیادی از سرمایه داری و سوسیالیسم وجود دارد. اساسا به نظر می رسد که وقتی مردم به سرمایه داری فکر می کنند، شکل خاصی از آن به ذهنشان می آید که در آن یگانه هدف شرکت ها افزایش دادن بهای سهام و ثروتمندتر کردن سرمایه گذاران است. این سرمایه داری که به نام سرمایه داری سهامداران شناخته می شود به مدت بیش از چهار دهه است که چراغ راهنمای کسب و کارهای آمریکایی بوده است. این همان چیزی است که مردم در پیمایش فوق الذکر از گفتن «به شکلی که امروز وجود دارد» مد نظرشان بوده است.
با این حال من به عنوان محقق شرکت های برخوردار از مسئولیت اجتماعی، به ناگزیر به چرخشی که در سال های اخیر در رفتار شرکت ها مشاهده می شود توجه دارم. به نظر می رسد که شکل جدیدی از سرمایه داری در حال ظهور باشد، شکلی که در آن شرکت ها برای اجتماعات، محیط زیست و کارگران درست به اندازه سود خود ارزش قائل هستند.
تازه ترین شواهد: شرکت هایی با تنوع بسیار، از شرکت الکل سازی ای بی این بیو و هواپیمایی جت بلو گرفته تا شرکت مدیریت پول بلک راک، همگی در هفته های اخیر تعهدات جدیدی را نسبت به دنبال کردن رفتارهای پایدارتر در کسب و کار خود پذیرفته اند.

هدف کسب و کارها
نزدیک به 50 سال پیش میلتون فریدمن اقتصاددان گفت که یگانه هدف یک کسب و کار «استفاده از منابع خود و دخیل شدن در فعالیت هایی است که برای افزایش دادن سود آن طراحی شده اند.»
ظرف یک دهه این ادعای فریدمن به دستورالعمل پذیرفته شده در اتاق های هیئت مدیره شرکت ها تبدیل شد. عصر «سرمایه داری اولویت سهامداران» آغاز شده بود. یکی از نتایج این روند، رشد قابل توجه در بازار سهام بوده است. اما منتقدان می گویند که  شرکت ها و «تئوری ارزش سهامدار» در تشدید بسیاری از مشکلات اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی نظیر نابرابری درآمدها و تغییرات اقلیمی  نیز شریک جرم هستند.
آنها همچین اشاره می کنند که مقدم دانستن سود، با تشویق مدیران به دست زدن به اقداماتی که می تواند به تدریج درآمدها را کاهش دهد، در دراز مدت عملا به ضرر سهامداران است.

شورش
بسیاری از مشتریان، کارگران و سرمایه گذاران برخوردار از آگاهی اجتماعی متوجه این کاستی ها نیز شده اند و فشار بر شرکت ها برای تغییر دادن خود را افزایش داده اند.
اول آنکه بیشتر آمریکاییان دیگر این را قابل قبول نمی دانند که شرکت ها منحصرا به دنبال سود باشند. در یک نظرسنجی انجام شده در سال 2017 معلوم شد که 78 درصد مشتریان آمریکایی خواهان آن هستند که کسب و کارها مسائل عدالت اجتماعی را دنبال کنند، در حالی که 76 درصد آنها گفته اند که اگر یک کسب و کار حامی مسئله ای باشد که با باورهایشان مغایرت دارد، آنها از خرید محصولات آن شرکت خودداری خواهند کرد. تقریبا نیمی از پاسخگویان گفته اند که در گذشته پیش آمده که به همین دلیل محصولی را بایکوت کنند.
هر چه می گذرد کارگران بیشتر انتظار دارند که کارفرمایانشان در ارزش های آنها سهیم باشند. یک نظر سنجی انجام شده در سال 2016 نشان داده است که اکثر آمریکاییان- به خصوص نسل هزاره- هنگام تصمیم گیری در مورد محل کار خود، تعهدات اجتماعی و زیست محیطی شرکت ها را نیز مد نظر قرار می دهند. همچنین بیشتر آنها تمایل دارند  حتی قید دستمزدهای بیشتر را بزنند اما در یک شرکت «مسئول» کار کنند و خواستار آن هستند که کارفرمایان فعلی شان نیز به همین شکل رفتار کنند.
برای مثال کارگران شرکت تولید مبلمان آنلاین وی فیر اخیرا وقتی فهمیدند که این شرکت تختخواب هایی را به بازداشتگاه هایی در مرز آمریکا- مکزیک ارسال کرده، دست از کار کشیدند. بیشتر از 8100 کارمند آمازون نامه سرگشاده ای را در حمایت از یک قطعنامه سهامداران امضا کردند که در آن آمده بود این شرکت خرده فروشی باید اقدامات بیشتری در جهت حل مسائل مربوط به تغییرات اقلیمی انجام دهد.
سرانجام آنکه سرمایه گذاران از نظر اجتماعی آگاه تر شده اند و  بیشتر پولشان را در کسب و کارهایی سرمایه گذاری می کنند که به طرق پایدار و مسئولانه رفتار می کند. در آغاز سال 2018 مدیران پورتوفیلو 11 تریلیون و 600 میلیارد دلار از دارایی های آمریکا را با استفاده از معیارهای زیست محیطی، اجتماعی و حاکمیتی برای هدایت سرمایه های خود استفاده کردند که از 2 تریلیون و 500 میلیارد دلار سال 2010 بسیار بیشتر شده بود.
در سال 2018 وقتی لارنس فینک موسس و مدیر عامل بلک راک گفت که «برای مرفه شدن در طول زمان یک شرکت نباید تنها عملکرد مالی داشته باشد، بلکه باید نشان دهد که چگونه می تواند مشارکت مثبتی در جامعه نیز داشته باشد»، با ابراز احساسات فزاینده ای از سوی جامعه مواجه شد.

واکنش شرکت ها
 کسب و کارها ظاهرا با درک میزان اهمیت این مسائل  برای اهداف شرکتی خود، در حال توجه روزافزونی به این مسائل هستند.
موضوع کنفرانس سال جاری داووس، این بزرگ ترین گردهمایی نخبگان جهان در کوه های آلپ، سرمایه داری سهامداران است. سال گذشته نیز رهبران برخی از بزرگ ترین شرکت های جهان گفتند که  در حال  کنار گذاشتن سرمایه داری اولویت به سهامداران هستند و به جای آن قصد دارند اهدافی را برای شرکت هایشان تدوین کنند که تمام طرف های  ذینفع در آن دیده شده باشند. به سختی می توان گفت که این احساس به شکلی منفرد و اتفاقی در شرکت ها مشاهده می شود.
برای مثال دیکز اسپوتینگ گودز، کروگر، والمارت و ال. ال. بین، با محدود کردن فروش اسلحه به نگرانی های فزاینده مردمی در مورد تیراندازی های جمعی واکنش نشان دادند. پروکتر و گمبل که یکی از حامیان بزرگ فوتبال آمریکایی است، حمایت خود را از درخواست تیم زنان برای پرداخت دستمزد برابر حمایت کرد و 500 هزار دلار را برای کمک به کاستن از شکاف پرداخت ها بین زنان و مردان اختصاص داد.
خطوط هواپیمایی از جمله امریکن، یونایتد و فرانتیر به دنبال خشم مردمی از سیاست های مهاجرتی دولت ترامپ، از سوار کردن آگاهانه کودکان جدا شده از والدین خود در مرز مکزیک خودداری کرده اند. همچنین حتی با اینکه سهامداران آمازون قطعنامه سهامداران مورد حمایت کارگران فوق الذکر را رد کردند، آمازون بعد از انتشار این قطعنامه، اهداف گسترده تری را برای کاستن از اثرانگشت کربنی خود تدوین کرد.
این اقدامات گاهی اوقات به اهداف غایی شرکت ها لطمه می زند. تصمیم شرکت دیکز اسپورتینگ گودز مبنی بر منع فروش اسلحه، زیانی 150 میلیون دلاری برای این شرکت به دنبال داشت. دلتا بعد از تقویت پیوندهای خود با انجمن اسلحه آمریکا، در جرجیا 50 میلیون از محل کاهش مالیاتی خود را از دست داد. اما این شرکت ها و دیگر شرکت ها به پشت سر نگاه نکردند. مدیر عامل دیکز اسپورتینگ گودز توضیح داده که وقتی تصمیمی «در جهت خیر و صلاح جامعه اتخاذ می شود، باید پای آن بایستید.»
علاوه بر این شرکت ها در حال وضع قوانین اجتماعی و زیست محیطی محکم تری برای خودشان و سپس گزارش دادن موفقیت ها و ناکامی های خود هستند. تسلا، یونیلیور، نایک و هول فودز از جمله 9 شرکت دارای درآمدهای سالانه دست کم یک میلیارد دلاری هستند که  پایداری  زیست محیطی یا مصالح اجتماعی را «در هسته فعالیت های خود گنجانده اند.»
در سال 2018، 86 درصد از 500 شرکت فهرست استاندارد اند پور عملکرد و دستاوردهای زیست محیطی، اجتماعی و حاکمیتی خود را گزارش کردند، رقمی که در سال 2011 تنها کمتر از 20 درصد بود.
علاوه بر این شرکت ها دریافته اند که تاکید بیشتر بر عدالت اجتماعی می تواند جبران مالی برای آنها به دنبال داشته باشد. برای مثال یونیلیور در سال 2017 گفت که رشد برندهای «زندگی پایدار» این شرکت از جمله بن اند بریز، داو و هلمنز بسیار سریع تر از دیگر برندهای آن است. شرکت هایی که بهترین امتیازها را در گزارش های پایداری خود دارند، به نسبت شرکت هایی دارای امتیاز کمتر، عموما از نظر مالی عملکرد بهتری دارند.

پایان سرمایه داری سهامداران؟
افراد بدبین به خاطر این باور خود که این «تغییرات شرکتی واقعی نیستند و تنها شیرین کاری های روابط عمومی هستند که برای جذب یک نسل جدید طراحی شده اند»، می توانند طلب بخشش کنند.
البته کسب و کارها می توانند بگویند که آنها شهروندان مسئولی خواهند بود و در عین حال کاری عکس آن را انجام دهند. گزارش های پایداری اندکی در ایالات متحده در بیرون شنیده شده اند و شرکت ها از ما می خواهند که حرف آنها را باور کنیم.
حتی اگر نیت آنها خیر باشد، داشتن حسن نیت برای عملی شدن تغییرات سیستمی کفایت نمی کند. یک مطالعه که در سال 2017 انجام شده نشان داده که بسیاری از شرکت هایی که اهدافی را در زمینه تغییرات اقلیمی برای خود تعریف کرده اند، با توجه به تصادم واقعیت با اهداف بسیار جاه طلبانه شان، عملا در طول زمان از میزان جاه طلبی های خود کاسته اند.
اما کسب و کارها نمی توانند هزینه های نادیده گرفتن آمال مشتریانشان را تحمل کنند. همچنین نمی توانند کارگران خود را در بازاری با یک نیروی کار به هم فشرده نادیده بگیرند. اگر آنها سرمایه داران دارای مسئولیت اجتماعی را نادیده بگیرند، هم خود را در معرض خطر از دست دادن سرمایه گذاری هایی با اهمیت قرار می دهند و هم خود را با قطعنامه های سهامدارانی رو در رو می کنند که برای ایجاد تغییرات فشار می آورند.
دکترین ارزش سهامدار نمرده است، ولی ما اندک اندک شکاف هایی را در زره آن مشاهده می کنیم. و مادامی که سرمایه گذاران، مشتریان و کارکنان به وارد آوردن فشار برای در پیش گرفتن رفتار مسئولانه تر از سوی شرکت ها ادامه دهند، باید انتظار عمیق تر شدن این شکاف ها را داشت.
نویسنده: الیزابت اشمیت (Elizabeth Schmidt) استاد شرکت های غیرانتفاعی، کارآفرینی های اجتماعی و زیست محیطی در دانشگاه ماساچوست امهرست
منبع: https://b2n.ir/367118

انتهای پیام.

این مطلب را برای صفحه اول پیشنهاد کنید
نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط خبرگزاری فارس در وب سایت منتشر خواهد شد پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد
Captcha
لطفا پیام خود را وارد نمایید.
پیام شما با موفقیت ثبت گردید.
لطفا کد اعتبارسنجی را صحیح وارد نمایید.
مشکلی پیش آمده است. لطفا دوباره تلاش نمایید.

پر بازدید ها

    پر بحث ترین ها

      بیشترین اشتراک

        اخبار گردشگری globe
        اخبار کسب و کار تریبون
        همراه اول