به گزارش خبرگزاری فارس از قزوین، حسام شادمان در یادداشتی نوشت:
چهل بعلاوه یک، یعنی عبور یک سال از گام دوم انقلاب. در آغاز دومین سال از گام دوم انقلاب اسلامی، به نظر میرسد باید از تبیین گام دوم و مسائل مربوط به آن و موضوعات پیرامونی آن عبور کرده باشیم. یعنی به نظرم تا کنون باید بارها و بارها بیانیه را خوانده و تحلیل کرده باشیم. معتقدم در مسیر تحقق بیانیه گام دوم انقلاب اسلامی یک آسیب جدی وجود دارد و آن هم تبدیل کردن این نقشهٔ راه به یک شعار معمولی است.
گام دوم انقلاب امروز دیگر تنها نیاز به تأکید و سخنرانی در باب اهمییت و اجرا ندارد، بدون شک تنها و تنها نیاز به سازوکار عمل دارد. قرار هم نیست مجلس برای گام دوم بیانیه بنویسد، قرار نیست دولت تصویبنامه و آییننامه بدهد و مسیر مشخص کند و قرار نیست که شبکههای رسمی نظام پای کار بیایند تا به سمت تحقق گام دوم برویم.
گام دوم انقلاب اسلامی یک عنصر ارزشمند در درون خود دارد و آن این که تحققش در گرو حرکت، اراده و باور جوانان و تودههای مردم است. این سند و بیانیه در واقع یک راهنمای دقیق برای حرکت خودجوش و عملیات آتش به اختیار است.
امروز هم میتوان این مسیر را از انتخابات شروع کرد، شاید در این فرصت کوتاه بتوان انواع مجالس شورای اسلامی را همانگونه که رهبر انقلاب میخواهندتاریخ انقلاب مطالعه شود مرور کرد و نقاط ضعف و قوتشان را دید. مجالس در رأس امور را تا مجالسی که خود را قعرنشین امور کردند باید مطالعه کرد.
نمیدانم چرا هنوز در برخی جاها این باور بنیادین شکل نگرفته که باید میدان را به جوانها سپرد، اما سنگرهای فتح شدهٔ علم و فناوری، دانش نظامی، فضایی، هستهای، نانو، پزشکی و امثال آن نشان میدهد که دو میدان باقی مانده هم نیازمند تکرار نسخهٔ سپردن میدان به جوانان است. ما هم در عرصهٔ سیاسی و هم در عرصهٔ اقتصادی به حضور و نقش آفرینی جوانانمان احتیاج داریم.
انتخابات متعالیترین صحنهٔ مردمسالاری است و به نظر فرصت فوقالعادهای است که جوانان در صحنههای مختلف، در تریبونهای مساجد، در رسانهها و در بزرگترین آوردگاه دنیای مدرن یعنی فضای مجازی سرمایه و وقت بگذارند و با نگاه و تخصص خود از راهحلها بگویند.
این بستر برای سخن گفتن جوانان و شناخته شدن آنها و جهت دهی ذهنی متخصصان جوان و انقلابی به عمومی جامعه و ارائهٔ تحلیل سیاسی و اقتصادی باید فراهم شود.
حالا وقتی میگوییم میدان به جوانها سپرده شود، حقیقتاً منظورمان این نیست که کاندیداها و نمایندگان یازدهم لزوما و ضرورتاً جوان باشند، بلکه میدانهای بیان مسائل و آوردگاههای انتخاباتی نیز میتواند به جوانان سپرده شود، جوانان میتوانند خط دهنده، انرژی بخش و نیروی محرک باشند، حتی برای وکلای با تجربهای که آنها را باور کردهاند.
انتهای پیام/