مختار ویسانی در گفتوگو با خبرنگار فارس در سنندج خطاب به واکنش والدین در برابر ویروس کرونا و چگونگی رفتار آنها در مقابل کودکان خود، اظهار کرد: با مدیریت هیجان در شرایط بحرانی و در برابر این ویروس از اختلالات هیجانی، رفتاری و روانی کودکان خود پیشگیری کنید.
وی افزود: اینکه یکی از ابعاد مهم شخصیت هر انسانی که بیانگر سلامت روان در وی باشد سرسختی روانشناختی و تابآوری است که ملاک میزان امیدواری، مهارت حل مساله در شرایط بحران و حفظ اعتماد به نفس و تسلیم ناپذیری در مقابل مشکلات است، و در راستای همین سرسختی روانشناختی والدینی که احساس میکنند بر شرایط موجود تسلط و کنترل دارند و میتوانند بر مساله پیشآمده غلبه کنند معمولا حس امیدواری، عزت نفس و شادکامی و جراتمندی را در کودکشان پرورش میدهند.
این متخصص روانشناسی کودک و نوجوان سنندجی خاطرنشان کرد: کودکان زیادی به دلیل استرس زیاد والدین در زلزله کرمانشاه هنوز هم درگیر پس لرزههای آن هستند لذا اختلالات رفتاری هیجانی و روانی همچون شب ادراری و کابوسهای شبانه، ترس از تنها ماندن، اضطراب مرگ، از دست دادن والدین و لکنت زبان و رفتارهای وسواسی از جمله این عواقب بعد از شرایط بحرانی است که میتوان با مدیریت هیجان از آن پیشگیری کرد.
ویسانی با طرح این پرسش که آیا ویروس کرونا مسری است یا استرس، عنوان کرد: با توجه به اینکه تخیلات کودک خیلی قویتر از افراد بزرگسال است معمولا در صورتی که واکنشهای افراطی در مقابل این ویروس نشان دهیم ممکن است کودک زیر ۶ سال، در ذهن خود از کرونا، یک هیولا، جن، دزد و یا دایناسور تجسم کنند که ممکن است شب که به تنهایی در اتاقش خوابیده است وارد خانه شود و یا خود کودک و یا والدینش را نابود کند که این حالت ممکن است به استرس پایدار و سمج تحت عنوان «استرس پس از سانحه» تبدیل شود.
ویسانی افزود: هیچ لزومی ندارد والدین یا بستگان دم به دم پیش کودک از تعداد کشتهها و مبتلایان، از خطرناک بودن ویروس، از فقدان ماسک و.... حرف بزنید و نزد کودک، پشت تلفن با دوستان در این زمینه نیازی نیست دائم گوشی به دست صحبت کنید.
به گفته این پزشک روانشناس، فقط شیوه صحیح شستن دست را به کودک آموزش دهید و در خصوص ویروس کرونا توضیح دهید که نوعی سرماخوردگی است، اما چون ممکن از کسی به ما منتقل شود بهتر است فعلا به مهمانی یا مهدکودک و مدرسه نرویم.
وی تصریح کرد: بالعکس، والدینی که از سرسختی روانشناختی پایینی برخوردار هستند به جای حل مشکل، آیه یاس میخوانند و دست به رفتارهای مایوس کننده، ترس مفرط، داد زدن سر اطرافیان و.... میکنند و در خانه، همانند گردبادی، شعلههای ضعیف امید و آرامش را در کودک، برای همیشه خاموش میکنند.
انتهای پیام/۲۳۳۰/۷۷