آمریکا؛ بحران مسکن دیگری در راه است

گروه غرب از نگاه غرب خبرگزاری فارس: میلیون ها آمریکایی در نتیجه بحران مالی و اقتصادی ناشی از تشدید شیوع ویروس کرونا به یکباره در حال از دست دادن مشاغل خود هستند. بیشتر این افراد بدون هیچ درآمدی روزگار دشواری را برای تامین هزینه های خود از جمله حفظ یک سقف بر سر خود خواهند داشت.
اما حتی پیش از بحران فعلی، ده ها میلیون آمریکایی برای پرداخت هزینه های مسکن خود با مشکل مواجه بودند و بیشتر از 30 درصد – یا حتی نیمی- از درآمد خود را صرف هزینه های مرتبط با مسکن می کردند. این هزینه ها پول کمتری را برای تامین دیگر مایحتاج آنها از جمله خورد و خوراک، مراقبت های درمانی و پس انداز برایشان باقی می گذاشت.
دولت ها طرح های مختلفی را برای حمایت از کسانی که در نتیجه همه گیری کرونا لطمه می بینند ارائه داده اند، از پرداخت های مستقیم و افزایش مبلغ چک های بیکاری تا متوقف کردن اجرای احکام تخلیه خانه و تسهیلاتی در بازپرداخت وثیقه ها.
ما به عنوان پژوهشگر در حوزه ارتباط بین مسکن و سلامت مطالعه می کنیم. هرچند این تمهیدات ممکن است به عبور بسیاری از آمریکاییان از این دوران کمک کند، ولی ما اعتقاد نداریم که این تمهیدات برای کمک به  کسانی که بیشتر از همه در برابر این بحران آسیب پذیرند کفایت می کند یا می تواند مانع از آن شود که بسیاری از مردم خانه های خود را از دست ندهند. 

مسکن گران قیمت 
خانوارهای دارای درآمد کمتر، پیش از این همه گیری نیز به دلیل کمبود مزمن مسکن ارزان قیمت در آمریکا در آستانه بحران مسکن قرار داشتند.
تاب آوری قیمت مسکن عمدتا به عنوان نرخی بین هزینه های مرتبط با مسکن و درآمد خانوار سنجیده می شود. خانوارهایی که 30 درصد یا بیشتر از درآمد خود را صرف اجاره مسکن یا وثیقه، مالیات بر املاک، هزینه های انشعابات خدماتی و دیگر هزینه های مرتبط با مسکن خود می کنند، «برخوردار از سقف مخارج» قلمداد می شوند، چون این بدان معناست که آنها از منابع مالی کافی برای دیگر نیازهای اساسی خود از جمله غذا و خدمات پزشکی برخوردار نیستند.
وزارت مسکن و توسعه شهری برآورد می کند که 38 میلیون نفر یا بیشتر از یک چهارم از خانوارهای آمریکایی در سال 2018 در گروه برخوردار از سقف مخارج جای داشته اند. از این تعداد یک رقم تخمینی 12 میلیون خانوار بیشتر از نیمی از درآمد سالانه شان را صرف هزینه های مسکن می کرده اند که در نتیجه آنها را باید در گروه افراد بالاتر از سقف مخارج دسته بندی کرد.
خانوارهایی که 35 هزار دلار یا کمتر در آمد دارند، 63 درصد از این خانوارهای برخوردار از سقف مخارج را تشکیل می داده اند. در سال 2019 یک خانواده با  درآمد حاصل از متوسط دستمزد یک شاغل تمام وقت گذران زندگی می کرده، قادر به پرداخت اجاره متداول محل خود برای یک آپارتمان دو خوابه در هیچ نقطه ای از آمریکا نبوده است.
حتی بدتر از آن تحقیقات ما و دیگران نشان می دهد که ناامنی مسکن می تواند برای سلامت روانی و فیزیکی فرد زیانبار باشد. و در مطالعه ای که از سوی مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها انجام شده، پژوهشگران دریافته اند کسانی که نسبت به کسب پول کافی برای پرداخت اجازه مسکن یا وثیقه خود نگران بوده یا زیر فشار قرار داشته اند – که از آن با عنوان ناامنی مسکن یاد می شود – در مقایسه با کسانی که احساس امنیت ملی کرده اند دو برابر بیشتر احتمال داشته درمان پزشکی خود را به دلیل هزینه های ناشی از آن به تاخیر بیندازند.

تصویری ترسناک از بیکاری
در مورد اثرات این همه گیری پس از عبور از آن، فقط می توانیم حدس و گمان هایی بزنیم، ولی ما معتقدیم که  اوضاع برای فقرا بسیار وخیم تر می شود.
از نظر اشتغال وضعیت ترسناک است. رقم بی سابقه 3.28میلیون نفر در هفته منتهی به 21 مارس برای دریافت بیمه بیکاری ثبت نام کرده اند که بالغ بر چهار برابر بیشتر از پر درخواست ترین مرحله قبلی بوده است.
اما ممکن است جمع نهایی این رقم کم تخمین زده شده باشد، چرا که پیمایش های اولیه انجام شده نشان می دهند که حدود یک خانوار از هر 5 خانوار از بیکاری های ناشی از شیوع کرونا متاثر شده اند.«شاخص کیفیت شغلی بخش خصوصی آمریکا» برآورد می کند که احتمال دارد در کوتاه مدت تا 37 میلیون شغل یا حدود 23 درصد از جمع نیروی کار آمریکا از دست برود.
انتظار می رود که فقیرترین آمریکاییان سخت ترین دوران را داشته باشند، جمعیتی که میلیون ها تن از آنها در خطر از دست دادن خانه هایشان به دلیل احکام تخلیه و ضبط خانه هایشان قرار دارند. افزایش بیشتر جمعیت بی خانمانان به نوبه خود فشار بیشتری را بر پناهگاه هایی وارد خواهد آورد که تا پیش از این نیز زیر فشار قرار داشته اند.
یا احتمال دارد مردم مجبور شوند به پذیرش مسکن های دارای امکانات رفاهی کمتر، مثلا خانه های فاقد برق یا آب شوند، آن هم در زمانی که شستن دست ها موثرترین راه  پیشگیری از ابتلا به ویروس کرونا محسوب می شود.

راه حل های خلاقانه اما موقتی
مقامات محلی، ایالتی و فدرال  تلاش کرده اند برای حل این مشکلات راه حل های خلاقانه ای را به کار بگیرند، اما اکثر این راه حل ها برای کوتاه مدت در نظر گرفته شده اند.
ایالت هایی چون واشنگتن، داکوتای شمالی و نیویورک و شهرهایی چون سن دیگو و میامی به  طور موقت دستور تعلیق احکام تخلیه و در مواردی ضبط خانه ها را داده اند. دولت فدرال به وام دهندگان دستور داده اجازه دهند که صاحبان خانه بازپرداخت وثیقه هایشان را تا 12 ماه به حالت تعلیق درآورند. و در ده ها شهر قطع کردن انشعابات به دلیل بدهی قبلی را معلق کرده اند  و در برخی مناطق دستور داده داده شده انشعاباتی که قبلا قطع شده بوده را از نو برقرار کنند.
در حالی که این مداخلات  یک منبع نگرانی و فشار روی خانواده ها را کاهش می دهد اما آنها موقتی هستند و از یک ماه تا یک سال یا در طول بحران قابلیت اجرایی دارند. زمانی که این مدت سپری شد، این افراد با همان بدهی ها، همان هزینه های مسکن و همان تصویر مالی تیره و تار دست به گریبان خواهند بود، تازه اگر آنها مشمول دریافت بسته های کمک های مالی شده باشند. احتمال دارد میلیون ها آمریکایی مشمول دریافت کمک هایی نشوند که به آنها نیاز دارند.
 به همین دلیل است که ما معتقدیم راهبردهای دراز مدت تری مورد نیاز است، از جمله یافتن راه هایی برای خاتمه دادن به کمبود گسترده مسکن ارزان قیمت در آمریکا و نیز تمرکز بر تمهیدات کوتاه مدت برای جلوگیری از بی خانمانی و کمک نقدی بیشتر به نیازمندترین آمریکاییان.
نویسندگان: روشنک مهدی پناه – گریگوری سالابانک (Roshanak Mehdipanah) استادیار سلامت عمومی در دانشگاه میشیگان/Gregory Sallabank مدیر پروژه تحقیقات کلینیکی در دانشگاه میشیگان
منبع: https://b2n.ir/433398

انتهای پیام.