اخبار فارس من افکار سنجی دانشکده انتشارات توانا فارس نوجوان

استانها  /  چهارمحال و بختیاری

زنگ عاشقی در محروم‌ترین روستاهای چهارمحال و بختیاری/ روایت معلمانی در محروم‌ترین مناطق

به بهانه روز معلم به سراغ معلمانی رفتیم که با تمام محرومیت‌ها و نبود امکانات، در آموزش آن‌ها خللی ایجاد نشده و عشق به دانش‌آموزان آن‌ها را پای کار نگاه داشته است.

زنگ عاشقی در محروم‌ترین روستاهای چهارمحال و بختیاری/ روایت معلمانی در محروم‌ترین مناطق

خبرگزاری فارس، چهارمحال و بختیاری| دانش‌آموز که بودم روز معلم برایم هیجان خاصی داشت یه روز پر از شادی، کادو و گل برای معلمی که من و همه بچه‌ها دوستش داشتیم، همون جشن کوچولو در کلاس و شلوغ‌کاری‌هایمان، کیک خوردن با معلم و گاهی وقت‌ها هم معلم بچه‌اش را به مدرسه‌ می‌آورد و ما هیجان‌زده می‌شدیم از اون خوشحالی‌های بچه‌گانه؛ حتما شما هم تجربه‌ این روزها را دارید، این روزها یادآوری خاطرات روز معلم و شیطنت‌های آن دوران خنده بر لب و شادی را به قلبم هدیه می‌دهد.

حالا که بعد از سال‌ها درس خواندن و تلاش و کوشش حرفه خبرنگاری را برای خود انتخاب کرده‌ام به صلاح دید سردبیرمان موظف به نوشتن یک گزارش برای روز معلم شده‌ام.

نوشتن از شخصی که قسمت اعظمی از زندگی خود را بدون هیچ چشم‌داشتی صرف آموزش به فرزندان سرزمینم می‌کند و آینده کشورم را با پرورش دانش‌آموزان و به ثمرنشاندن آن‌ها می‌سازد کار دشواری است و کلمات هم از وصف چنین فردی عاجز است.

روزها تلاش و کوشش از نخستین ساعات روز تا پاسی از شب برای ترسیم تصویری از آینده برای یک دانش‌آموز اقدامی ستودنی است که با هیچ کلمه و یا حتی کادویی جبران نمی‌شود و آن روزی که دانش‌آموز به نقطه‌ای از موفقیت در آینده‌اش برسد قطعا بهترین پاداش یک معلم است. 

معلمانی از جنس عشق در مناطق محروم چهارمحال و بختیاری

در طول سال‌ها تحصیلم معلمان زیادی را دیده‌ام و با تلاش و صبوری آن‌ها بیگانه نیستم اما همین بیخ گوشمان معلمانی هستند که بدون هیچ انتظاری برای تربیت و علم‌آموزی فرزندان ایران به دورترین روستاها می‌روند که مبادا دانش‌آموزی از تحصیل باز بماند.

کوهرنگ یکی از شهرستان‌های استان چهارمحال و بختیاری است که روستاهای دورافتاده زیادی دارد که با بارش یک برف و باران به نقطه صعب‌العبوری تبدیل می‌شوند و خود اهالی روستا هم ‌ماه‌ها از آن‌جا خارج نمی‌شوند اما در این بین فردی هست که با تمام این سختی‌ها بیگانه است و عشق به فرزندان به روستا او را به آن‌جا کشانده است.

به جان خریدن تمامی سختی‌های رفت‌وآمد و دوری از خانه و خانواده و در این روزها دست‌وپنجه نرم کردن با ویروس منحوس کرونا چیزی فراتر از پاداش‌های زمینی را طلب می‌کند.

با یک تماس و چند ساعتی انتظار شماره تلفن چند نفر از این معلمان عاشق‌پیشه را از اداره‌کل آموزش و پرورش استان گرفتم و اولین مکالمه برقرار شد با یک معلم خوش‌صحبت و دلسوز به نام قیصر نجفی که در روستای شرمک 35 کیلومتر بالاتر از چمن‌گلی در بخش بازفت شهرستان کوهرنگ مشغول تدریس بود اولش فکر کردم حالا بهانه می‌آورد که من شما را نمی‌شناسم و صحبت نمی‌کنم اما انگار دلش پرتر از این حرف‌ها بود و با خوش‌رویی از تماس من استقبال و سفره دلش را باز کرد و این‌گونه سخن آغاز شد.

با عشق به کار خود ادامه می‌دهم/ نمی‌توانیم دانش‌آموزان را به حال خود رها کنیم 

قیصر نجفی با بیان اینکه محرومیت در این منطقه زیاد است و دانش‌آموزان از کمترین امکانات آموزشی هم برخوردار نیستند اما من با عشق به کار خود ادامه می‌دهم، گفت: تمام تلاش خود را می‌کنم تا بتوانم دانش‌آموزان را به بهترین نحوه ممکن آموزش دهم و افراد موفقی را تحویل جامعه دهم.

با پیدا شدن سروکله ویروس کرونا کار ما سخت‌تر از قبل شده است از طرفی نمی‌توانیم بچه‌ها را به حال خود رها کنیم و از طرفی دیگر باید با حفظ فاصله‌گذاری اجتماعی و رعایت پروتکل‌های بهداشتی به کار خود ادامه دهیم.

وی با بیان اینکه  در مدرسه این روستا ما 60 دانش‌آموز داریم و با یکی از همکاران مشغول تدریس به دانش‌آموزان هستیم، ادامه داد: با پیدا شدن سروکله ویروس کرونا کار ما سخت‌تر از قبل شده است از طرفی نمی‌توانیم بچه‌ها را به حال خود رها کنیم و از طرفی دیگر باید با حفظ فاصله‌گذاری اجتماعی و رعایت پروتکل‌های بهداشتی به کار خود ادامه دهیم.

این معلم با بیان اینکه در این روزها در هفته 2 روز به روستا می‌رویم و به صورت انفرادی و یا با حفظ فاصله بین دانش‌آموزان در طبیعت آموزش را ادامه می‌دهیم، افزود: دانش‌آموزان کلاس اول باید بیشترین یادگیری و تکرار را داشته باشند تا مسائل درسی در ذهن آن‌ها تثبیت شود.

نمی‌توانم با آمدن یک ویروس آموزش را تعطیل کنم/ شبکه‌های مجازی و نرم‌افزار شاد در مناطق محروم جوابگو نیست

وی با بیان اینکه از ابتدای آغاز سال تحصیلی برای این دانش‌آموزان زحمت زیادی کشیده بودیم و حالا نمی‌توانستیم با آمدن یک ویروس کار خود را تعطیل کنیم چرا که تمام زحمت‌هایمان به هدر می‌رفت، عنوان کرد: در روستایی که ما هستیم آنتن‌دهی تلفن همراه و اینترنت ضعیف است شاید تنها در برخی از خانه‌ها تلویزیون وجود داشته باشد که با استفاده از گیرنده دیجیتال چند کانال را دریافت کند.

نجفی با بیان اینکه اهالی این منطقه عشایر نیمه‌متمرکز هستند که از اواسط اردیبهشت‌ماه به دامنه‌های زردکوه می‌روند این کار ما را دشوار می‌کند، توضیح داد: استفاده از شبکه‌های مجازی و نرم‌افزار برای دانش‌آموزان در چنین روستاهایی که تعدادشان در چهارمحال و بختیاری کم هم نیست جوابگو نیست.

وی با بیان اینکه والدین دانش‌آموز در این روستا یا به طور کامل سواد ندارند و یا اگر هم داشته باشند در حد خواندن و نوشتن است بنابراین نمی‌توانند نکات درسی را با فرزندان خود دوره کنند، ادامه داد: باید حضوری به سراغ دانش‌آموزان مخصوصا کلاس اولی‌ها بروم تا درس را فراموش نکنند.

برای رضای خدا کار می‌کنم انتظار تشویق شدن را ندارم

این معلم روستای شرمک با بیان اینکه در این اوضاع و احوال و شیوع ویروس کرونا هیچ اجباری از سوی مسؤولان اداره‌کل آموزش و پرورش استان و شهرستان برای ادامه آموزش حضوری نداشته‌ایم، افزود: ما این کار را برای رضای خدا انجام می‌دهیم و همین‌که او از ما راضی باشد برایمان کافی است و تنها به وظیفه خود عمل کرده‌ایم.

با تمام شدن صحبت‌های این معلم به فکر فرو رفتم که بسیاری از دانش‌آموزان کشورم با داشتن امکانات زیادی از جمله تلفن همراه هوشمند، نرم‌افزارهای آموزشی، اینترنت و رایانه شخصی باز هم در یادگیری دارای مشکلاتی هستند آن‌وقت در همین استان کسانی هستند که از کمترین این امکانات نیز بهره‌ای نبرده‌اند.

شماره دوم را گرفتم صدایی از آن‌طرف گوشی من را از این فکر و خیال‌ها بیرون آورد صدایی با لهجه شیرین لری، خودم را معرفی کردم و از او خواستم به مناسبت روز معلم با وی گفت‌وگویی داشته باشم.

خسرو مهری بابادی معلم روستای میان‌دهان علیا است که از مناطق محروم و صعب‌العبور بخش بازفت شهرستان کوهرنگ است.

معیشت اهالی روستا بسیار ضعیف است

وی با بیان اینکه روستای ما از محروم‌ترین روستاهای شهرستان است و وضعیت معیشتی اهالی هم بسیار پایین است، گفت: امکانات آموزشی ما بسیار محدود است و بعد از شیوع ویروس کرونا  و خطراتی که برای آموزش حضوری وجود داشت دیگر نتوانستیم سر کلاس درس حاضر شویم اما آموزش همچنان ادامه داشت.

این معلم با بیان اینکه به دلیل نبود زیرساخت‌ها امکان استفاده از شبکه‌های مجازی، اینترنت و حتی بسته‌های آموزشی در این روستا صفر است، افزود: تلفن همراه بسیاری از اهالی این روستا یک گوشی ساده است که قابلیت نصب برنامه شاد را ندارد حتی در تعدادی از خانه‌ها تلویزیون هم وجود ندارد.

وی با بیان اینکه در چنین شرایطی ما وظیفه خود دانستیم که با رعایت تمام نکات آموزشی و برگزاری کلا‌س با حفظ فاصله در محیط باز مخصوصا برای بچه‌های کلاس اول آموزش را ادامه دهیم، اضافه کرد: من در این روستا 18 دانش‌آموز و 6 نوآموز پیش‌دبستانی دارم که آینده تحصیلی‌شان برایم خیلی مهم است و به عشق آن‌ها به کارم ادامه می‌دهم.

پیاده‌روی 130 تا 140 کیلومتری برای رسیدن به مدرسه روستا

خسرو مهری‌بابادی معلم روستای میان‌دهان علیا ساکن شهر چلگرد است و 130 تا 140 کیلومتر مسیر را طی می‌کند تا به این روستا برسد در شرایط عادی شنبه تا چهارشنبه را در روستا می‌ماند اما حالا که ویروس کرونا این میهمان ناخوانده وارد استان شده است 2 تا 3 شب پیش اهالی می‌ماند تا آموزش دانش‌آموزان عقب نیفتد.

وی با بیان اینکه در این اوضاع و احوال تنها به وظیفه خود عمل کردیم و به دنبال مطرح شدن نبودیم و هیچ اجباری برای این کار نداشتیم، افزود: تنها چیزی که من را به ادامه آموزش وادار کرده است عشق به دانش‌آموزانم بوده است و بس.

این معلم با بیان اینکه تاکنون توانسته‌ام با ارائه درس‌نامه و آموزش حضوری نکات درسی را برای دانش‌آموزان بیان کنم، اضافه کرد: پدر و مادرهای بچه‌ها سواد چندانی ندارند تا درس را در نبود معلم دوره کنند به همین باید زود به زود به دانش‌آموزان سر بزنیم.

وی با تشکر از مسؤولان اموزش و پرورش استان و شهرستان به خاطر در اختیار قرار دادن وسایل ضدعفونی و بهداشتی در اختیار معلمان این منطقه، عنوان کرد: نرم‌افزار شاد برنامه خوبی است اما در مناطق محروم که اصلا زیرساخت‌های لازم را ندارند جوابگو نیست.

دانش‌آموزان بسیار باهوشی دارم و همین باعث شده است که یک لحظه از یادشان غافل نشوم

مصطفی فرداکبری یکی دیگر از معلمانی است که در روستای سربیشه بخش بازفت مشغول به تدریس است و در این روزهای کرونایی هم با اینکه هیچ اجباری نداشته است اما دست از کار خود برنداشته و آموزش همچنان ادامه دارد.

وی می‌گوید دانش‌آموزان بسیار باهوشی دارم و همین باعث شده است که یک لحظه از یادشان غافل نشوم و در روزهای بارانی و برفی 2 تا 3 ساعت به عشق این بچه‌ها پیاده‌روی می‌کنم تا به مدرسه برسم.

این معلم ادامه داد: به دنبال شیوع ویروس کرونا با رعایت کامل پروتکل‌های بهداشتی به روستا می‌روم چون اگر بین آموزش‌ها فاصله بیفتند دانش‌آموزان از درس عقب می‌مانند مخصوصا بچه‌های کلاس اولی که باید پایه قوی داشته باشند.

به جرأت می‌توانم بگویم پاسداشت این چنین معلمانی که محرومیت‌ها را در مناطق مختلف به زانو درآورده‌اند کاری ناشدنی است کسانی که بدون هیچ چشم‌داشتی برای خود با کمترین امکانات که شامل یک تخته سیاه و چند تکه گچ آموزش به فرندانمان را فراموش نکرده‌اند و سخت پای کار ایستاده‌اند.

گفتن از مشکلات و نشدن‌ها شاید کار ساده‌ای باشد اما معلمانی که با تمام محرومیت‌ها خستگی را خسته کرده‌اند و قلبشان مالامال از عشق به دانش‌آموزانشان است مدال افتخارشان را از خود حضرت عشق گرفته‌اند.

انتهای پیا/3339/م/ی

این مطلب را برای صفحه اول پیشنهاد کنید
نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط خبرگزاری فارس در وب سایت منتشر خواهد شد پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد
Captcha
لطفا پیام خود را وارد نمایید.
پیام شما با موفقیت ثبت گردید.
لطفا کد اعتبارسنجی را صحیح وارد نمایید.
مشکلی پیش آمده است. لطفا دوباره تلاش نمایید.

پر بازدید ها

    پر بحث ترین ها

      بیشترین اشتراک

        اخبار گردشگری globe
        اخبار کسب و کار تریبون
        همراه اول