خبرگزاری فارس- مسعود فقیه دینوری: پس از آنکه کووید ۱۹ از مرزهای چین فراتر رفته و در مدت کمی این اپیدمی به پاندمی تبدیل شد، بسیاری حتی به فکرشان نمیرسید که سرعت شیوع این بیماری با شتابی این چنینی جهان را درگیر خود کرده و همه توجهها را به خود جلب کند.
کرونا ویروس یا کووید ۱۹ بیماریی است که کشور چین را خاستگاه اصلی خود قرار داده اما به نظر میرسد شمار قربانیان این ویروس در سایر کشورهای جهان از چین بیشتر شده و هنوز دلایل مشخصی بر این امر ارائه نشده است اما آنچه که مسلم است بیرحمی و غیرقابل کنترل بودن این ویروس هست.
برخی نظریهپردازان سیاسی و اجتماعی و حتی متخصصان طب بر این باورند که ممکن است نوعی جنگ بیولوژیکی و یا تغییر در ژنوم این ویروس انجام یافته باشد و این امر موجب غیرقابل کنترل بودن این ویروس شده باشد و در مقابل این نظریه عدهای نیز باور دارند که ویروسها و بیماریها همواره در زندگی بشری بوده و توانستهاند برای بقا و رشد خود تغییراتی را در رفتار خود داده و نوعی جهش هوشمندانه را در دوران مختلف انجام دهند.
بنده پزشک ( رئیس بیمارستان امام رضا(ع) تبریز) هستم و هیچ نظریه به غیر از بهداشت و درمان در مورد کووید ۱۹ را نمیتوانم تحلیل و ارائه کنم ولی آنچه را که باید بدان عمل کنم، اتخاذ تدابیر لازم برای پیشگیری و درمان همنوعان و مراقبتهای لازم و ارائه خدمات درمانی مناسب و با کیفیت آنهاست.
کووید ۱۹ با رفتارهای غیرقابل پیشبینی خود و از طرفی عدم درمان و نبود واکسن این بیماری بر تکاپوی روزافزون نظامهای درمان کشورهای جهان اضافه کرده و تلنگری جدی به بخش درمان زده است.
اما این ویروس با وجود اینکه ترس، تعطیلی و دوری از طبیعت و ... را به وجود آورد، محاسنی را نیز به وجود آورده است. ایجاد اتحاد و همبستگی بین ملتها را یک بار دیگر گوشزد کرده و حس نوعدوستی و بخشش به همنوع را قوت بخشیده و نوعی گسست و جدایی ملل را ترمیم بخشیده است.
از سویی دیگر، این پاندمی مرگبار برای محیط زیست فوایدی را هم به همراه آورده تا جایی که با استناد به گفتههای کارشناسان محیط زیست، قرنطینه و محدودیتهای اجتماعی و نیز تعطیلی برخی صنایع و کنترل عبور و مرور خودروها باعث کاهش چشمگیر گازهای گلخانهای شده و پیشبینی کارشناسان محیط زیست این بود که کشورها با رعایت پروتکلهای ابلاغی سازمانهای محیط زیستی باید در سال 2030 به این میزان از کاهش گازهای گلخانهای میرسیدند.
البته برخی دولتها و کشورها تبدیل یک اپیدمی (همهگیری) به پاندمی (همهگیری جهانی) را بسیار دور از تصور میپنداشتند و بدین سبب از آمادگی لازم برای مقابله با این ویروس برخوردار نبودند و نوعی غافلگیری را در آغاز بحران تجربه کردند البته در کشور ما نیز نوعی غافلگیری را بهوجود آورد.
در برخی از شهرها اختلالات جدی در نظام درمان بهوجود آورد که میشد از اختلالات و اشتباهات آنها برای ارائه خدمات درمانی مناسب بهعنوان یک تجربه استفاده کرده و اقدامات پیشگیرانه مطالعه شدهتری را ارائه کرد.
ما در سیستم درمان آذربایجانشرقی تجارب مختلفی از بحران داشتیم؛ از زلزله گرفته تا سیل و سوانح مختلف رانندگی و.... اما این بحران بهقدری ناشناخته بود که روزهای اول برخی از دانشگاههای علوم پزشکی کشور را غافلگیر کرده بود.
ایران از نظر علم پزشکی از رتبه خوبی در منطقه و جهان برخوردار است و پیشرفتهایی که در زمینه طب بهدست آمده گواه خوبی بر این مدعاست ولی در سالهای اخیر چالشهای مختلفی بخشهای مختلف علوم پزشکی و خدمات درمانی کشور را متاثر ساخته که تحریمهای اقتصادی و پزشکی یکی از آنهاست.
پیکره طب و علوم پزشکی ایران متاثر از تحریمها و برخی مشکلات داخلی و خارجی زخمهای زیادی را بر خود دیده است اما با پیشینهای قوی و تکیه بر توانمندیهای افراد توانمند و نخبه که همواره در زمینههای مختلف پزشکی، پیراپزشکی، داروسازی و... نوآوریهای خوبی را بهدست آوردند، توانایی مقابله خوبی را در برابر بیماریهای مختلف به ارمغان آورده است ولی آنچه که به نظر میرسد این است که این ویروس، سنگ محکی خوب برای عیارسنجی نظام درمان است.
انتهای پیام/60001/س