تجربه های عجیب در «زندگی پس از زندگی»/ موزون: چیزی به نام مرگ نداریم

به گزارش خبرنگار رادیو و تلویزیون خبرگزاری فارس، عباس موزون، تهیه کننده «زندگی پس از زندگی» در گفتگو با حجت الاسلام زائری در برنامه باغ رمضان گفت: من از موقعی که در دبیرستان بودم مسجد آیت الله میلانی مشهد جلسات سخنرانی بود و کمابیش بعدها سخنران این جلسات شدم.

وی ادامه داد: همان زمان متوجه شدم یک زاویه ای بین مفاهیم قرآنی و دروس دبیرستانی هست. در دانشگاه که رفتم دیدم باز هست. زاویه اگر نگویم تفاوت جنس است. به این تعمق کردم. انگیزه این برنامه از این داستان شروع شد که ما در آموزش و پرورش و آموزش عالی روشی که از اروپایی ها گرفتیم و منتقل می کنیم روش تجربی است. قلب و روح کنار گذاشته شده است. اگر انسان دوبال داشته باشد بال قلب و روح ضعیف است. من در موضوعات دلم می سوخت که چرا موضوعات عالم غیب که ما در آن محیط و محاط هستیم نمی توانیم به خودمان و دیگران بگوییم. بعد فهمیدم اشکال در مدلی است که مدل فکر کردن من تجربه گرایانه است و من رسانه ای نمی توانم آموزش و پرورش و یک قرن را تغییر بدهم. مردم هم تغییر نمی کنند. با خودم گفتم چه بکنم. ساختار عضر جدید اینطوری شده است که بزرگ ترهای ما هم تجربه گرایانه فکر می کنند.

او افزود: من به این نتیجه رسیدم که اگرچه عالم غیب و عالم ماده از هم جدا هستند. اما علی الظاهر ردپاهایی و نقاطی از عالم ماده دیده می شود. سال 85 یک کتابی به نام « ندای آب» ترجمه کردم که یک استاد ژاپنی می گوید آب زنده است. می شنود و می بیند. من این کتاب را از آلمان وارد کشور کرده و ترجمه کردم. از سال 85 من یک مسیر را دنبال می کنم. با ردپاهای تجربی نشان دادن عالم غیب که ردپاهایی دارد. درست است دسترسی نداریم ولی وقتی می رسیم از اینجا گذشته است.

موزون تاکید کرد: ردپایش مرگ های موقت است. من این گرایش وجودی را داشتم که باید چیزهایی باشد که بتوان موارد را نشان داد. من افسر وظیفه بودم در شیروان شمال خراسان رضوی، مستندی ترجمه شده بود توسط پایه گذار تحقیقات مرگ موقت و تجربه مرگ موقت دنیا. بیش از 80 سال پیش بیمارهایی داشته است که می گویند من کما رفته ایم و این چیزها را دیده ام. این فرد را به این فکر واداشت که چرا افرادی متفاوت و دور از هم تجربه های یکسان دارند. شروع به تحقیقات کرد و نشان داد بین بدن و روح یک اتفاقاتی می افتد. بزرگ ترین بنیاد مرگ های موقت در امریکاست. نمونه های زیادی در دنیاست. من افسر وظیفه بودم و به منزل آمدم و این را دیدم و الو گرفتم که چرا این را در ایران نداریم. تجربه بشری است و ما داریم و باید این کار را کرد.

موزون بیان کرد: توانمندی های فیلمسازی و تصویربرداری این امکان را برایم به وجود آورد که باید این اتفاق بیفتد. چندسال پیش به یک تجربه گر ایرانی برخوردم که از مرگ برگشته بود. یک سرهنگ نیروی هوایی بود که در جوانی در جاده مشهد تصادف می کند و سی و چند دقیقه می میرد و آن طرف به اندازه قرن ها داده دریافت کرده است. خیلی تلاش کردم از او تجربیاتش را بدانم اما استنکاف می کرد. نگرانی های متعددی داشت. پوشش دادم همه را . به لطف خدا پذیرفت. او نگران واکنش های مردم هم بود. یک دسته ممکن بود بگویند او قدیس است. یک دسته ممکن است شاید او را کلاهبردار بدانند.

این تهیه کننده افزود: مرحوم قاضی می گوید تن مرکب روح است. او یک لحظه از مرکب خودش پایین افتاده است. قرار شد کتاب او را بنویسیم. خیلی فکر کردم و دیدم این حرکت ، حرکت وسیعی نخواهد بود. اولین کاری که کردم و به لطف خدا شد همایشی در دانشگاه یزد با حضور نماینده ولی فقیه در دانشگاه برگزار شد. اولین همایش  تجربه مرگ موقت در تاریخ ایران برگزار شد. شبکه ارتباطی ما از آن زمان باز شد. یک کانال زدم و چند صد نفر عضو شدند و تا به امروز 15 همایش در شهرهای مختلف برگزار کرده ایم.

تهیه کننده برنامه «زندگی پس از زندگی» در ادامه ضمن اشاره به اینکه تا به امروز بیش از 100 نفر از چنین افرادی را پیدا کرده است، گفت: این تعداد کسانی بودند که حاضر شدند تایید کنند و درباره اش حرف بزنند. همه افراد تجربه های مثبت ندارند. تجربه های منفی خیلی زیاد است اما خیلی سنگین. تصور کنید دو تا پسر دارید یکی صفر گرفته و یکی بیست گرفته شما کدام را بولد می کنید؟ گاهی خود فرد پنهان می کند. برای دلایلی از جمله در معرض قضاوت دیگران قرار گرفتن. در فرهنگ مسیحی اعتراف ثواب دارد اما در اسلام اظهار گناه خود گناه است.

وی تاکید کرد: 17 قسمت برنامه پخش کردیم. 6 قسمت منفی بوده است و از این شش قسمت دو نفر ایرانی بوده است و 4 قسمت خارجی بوده است. می گویند چون اعتراف بهبه گناه را ثواب می داند. یک نفر را راضی کردیم از یکی از استان های مرکزی. وقتی راضی شد همسرش مقاومت کرد. گفت ما آبرو داریم تو دختر داری. چند سالی یک شوخی داشتم و هنوز هم دارم وقتی در ماشین می نشینم بحث تورم و سختی و مشکلات می شود برای کنار رفتن این فضای تلخ می گویم اینکه چیزی نیست هیئت امنای بهشت زهرا(س) را گرفته اند می برند زندان. می گویند سوالات شب اول قبر را چاپ کرده و فروخته اند. در مشهد داشتیم از کوه سنگی می رفتم. راننده جوانی من را سوار کرد وتنها بودیم و گفتم کار به جایی رسیده هیئت امنای بهشت رضا(ع) را گرفته اند برده اند زندان وکیل آباد. گفت عجب چرا. گفتم سوالات را فروخته اند. گفت عجب آدم هایی هستند.

او در ادامه بیان کرد: وقتی به دنیای دیگر می رویم، کارهایی که کرده ایم را مرور می کنیم. در آن دنیا من را با خودم روبرو می کنند.  برای تمام کارهایی که کرده ام قاضی منم و داور منم. این سوال را خودم از خودم می پرسم. یک دادگاهی است که همه چیزش منم.

موزون اظهار کرد: بعد از تجربه مرگ موقت، دونوع فراموشی داریم.حجم وسیعی از بی کرانه را به اینها می دهند وقتی به بدن برمی گردند عمده این اطلاعات از آنها  گرفته می شود. نه اینکه گرفته شود مغز گنجایشش را ندارد. این فراموشی عمومی و عمده است که برای همه است. اما نوع دومی از فراموشی است که برای بعضی از افراد است. فراموشی مقطعی. چند دقیقه یا چند ساعت یا چند سال بعد یادش می افتد که فلان موقع این اتفاق برای من افتاده است.  سال 80 در مشهد بین چهار راه شهدا و خسرو مرجع تقلیدی زندگی می کرد. آقای حکمت. او یک روزی بلند می شود و به خانواده می گوید من می روم قم و تمام است. سفر آخر من است. می گویند چه شده است. می گوید به من گفته شده است. چکار دارید من قضیه ام تمام است. می رود قم به منزل دامادش و مطلب را مطرح می کند. زیارت می کند حرم را و همین جا دراز می کشد و فوت می کند. در پایین پای حضرت دفن هستند. در خط واحد مشهد راننده اتوبوس می گفت داشتیم می آمدم آقایی 50 ساله گفت آقا نگه دار یا خودم را می اندازم پایین. با هیجان می گفت. گفت کشیدم کنار. گفت همین پیاده رو. رفت روی پیاده رو خوابید و دست هایش را بالا گرفت و اذان گفت. چند جمله ای گفت و چشم هایش را بست. انگار هفتاد سال است که نیست.

او در ادامه همچنین درباره تداوم برنامه گفت: مدیر شبکه چهار گفته است این برنامه هم در طول سال باشد و هم در ماه رمضان 30 شب.

موزون در پایان گفت: کلمه ای به نام مرگ نداریم. امیدوارم مردم از امشب و این گفت وگو این را یادشان باشد که زنده بودیم، هستیم و خواهیم بود. از کلمه مرگ استفاده نکنید. زندگی داریم و زندگی تر.

انتهای پیام/