کرونا، بازیگر اصلی انتخابات آمریکا

به گزارش گروه دیگر رسانه‌های خبرگزاری فارس، بسیاری از کارشناسان معتقدند بحران کرونا می‌تواند ریاست‌جمهوری دونالد ترامپ و شانس موفقیت او در انتخابات ریاست‌جمهوری امسال برای دور دوم را با هم نابود کند. حتی حامیان ترامپ هم که می‌گویند او اوضاع اقتصاد آمریکا را بهتر کرده، اکنون اذعان دارند که اشتباهات فاحش رئیس‌جمهور آمریکا در مواجهه با پاندمی کووید-۱۹ اقتصاد این کشور را وارد یک سقوط آزاد کرده‌ است. نشریه آمریکایی «آتلانتیک» اخیراً طی گزارشی به قلم «دیوید گراهام» کارشناس شناخته‌شده سیاسی آمریکایی، تحت عنوان «ترامپ کم‌کم باورش می‌شود که دارد می‌بازد» به همین موضوع پرداخته است. در ادامه، ترجمه این گزارش آمده است.

شکست ترامپ حتی در ایالت‌های جمهوری‌خواه

هنوز برای فهمیدن این‌که چه کسی در انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۲۰۲۰ پیروز می‌شود، خیلی زود است، اما در حال حاضر پرزیدنت دونالد ترامپ بازنده این رقابت است. نظرسنجی‌های متعددی این واقعیت را تأیید می‌کنند. طبق متوسط نظرسنجی‌ها [پایگاه خبری و نظرسنجی] RealClearPolitics جو بایدن، نامزد احتمالی دموکرات‌ها، ۶/۳ درصد از ترامپ جلوتر است. نظرسنجی‌ها به طور کلی در تک‌تک ایالت‌های احتمالاً تعیین‌کننده، به استثنای کارولینای شمالی، نشان می‌دهند که بایدن از ترامپ پیش است؛ حتی در همان کارولینای شمالی هم جدیدترین نظرسنجی‌ها حکایت از برتری ۵ درصدی بایدن دارند. نظرسنجی اخیر در تگزاس [که یک ایالت به شدت جمهوری‌خواه است] نشان می‌دهد آرای بایدن حتی در «ایالت تک‌ستاره» هم یک درصد از ترامپ بیش‌تر است.

برای پی بردن به شکست ترامپ حتی لازم نیست نظرسنجی‌های عمومی را باور کنید. کافی است سخنان خود رئیس‌جمهور و تیم تبلیغات انتخاباتی او را باور کنید. ترامپ چند روز پیش به رویترز گفت: «من نظرسنجی‌ها را باور نمی‌کنم». طرح این ادعا که نظرسنجی‌ها اشتباه می‌کنند، آخرین راه چاره نامزدهایی است که اوضاعشان خوب نیست. ترامپ در ادامه گفت: «من معتقدم مردم این کشور باهوش هستند. و فکر نمی‌کنم مردی را به ریاست‌جمهوری انتخاب کنند که بی‌کفایت است.» (البته کمی برای این مسئله دیر شده است [چون آمریکایی‌ها پیشاپیش مردی بی‌کفایت به اسم دونالد ترامپ را انتخاب کرده‌اند].)

با این حال، ترامپ در محافل خصوصی تا همین اندازه مثبت‌اندیش نیست. همین چند روز پیش، سه گزارش منتشر شدند که از آشفتگی در کمپین انتخاباتی پرزیدنت ترامپ خبر می‌دادند. انتشار این گزارش‌ها بازگشتی به سنت «خبرهای روز جمعه‌ای» [انتشار اخبار منفی در روز جمعه به خاطر توجه کم‌تر مردم به اخبار در این روز] در اوایل دولت ترامپ یا موارد نشت اطلاعات در تبلیغات انتخاباتی سال ۲۰۱۶ ترامپ.

سی‌ان‌ان گزارش داد که ترامپ به خاطر سقوطش در نظرسنجی‌ها سرِ «براد پارسکیل» مدیر کمپینش، فریاد زده و حتی او را تهدید به شکایت کرده است. (البته سی‌ان‌ان یادآور شده است که مشخص نیست تهدید ترامپ چه‌قدر جدی بوده است، چون ترامپ به همان اندازه که مردم گوشی‌های همراهشان را چک می‌کنند، افراد را تهدید حقوقی توخالی می‌کند.)

نیویورک‌تایمز گزارش سی‌ان‌ان را تأیید کرده و واشنگتن‌پست جزئیات بیش‌تری را هم در این‌باره منتشر کرده و نوشته است که کمپین انتخاباتی ترامپ، کاخ سفید و مقامات کمیته ملی جمهوری‌خواهان عملاً در این موضوع مداخله و تلاش کرده‌اند تا خطرات سیاسی‌ای را که رئیس‌جمهور را تهدید می‌کنند به او بفهمانند و او را وادار کنند تا جلسات فاجعه‌بار روزانه‌اش را متوقف کند. [جلسات ترامپ با رسانه‌ها یا حتی بیانیه‌های هر شب او از کاخ سفید به شدت مورد انتقاد هستند و حتی حامیان ترامپ معتقدند این جلسات بیش از آن‌که به سود ترامپ باشند، به ضرر او تمام می‌شوند.]

ترامپ هنوز در انتخابات سال ۲۰۱۶ رقابت می‌کند!

البته هیچ‌یک از این موارد به معنای آن نیست که ترامپ حتماً در انتخابات ماه نوامبر شکست خواهد خورد. چهار سال پیش در چنین روزهایی، کمپین انتخاباتی ترامپ بحران‌زده بود، داشت با مدیر تازه‌کاری دست‌وپنجه نرم می‌کرد که احتمالاً حدش از آن کمپین فراتر بود، و نظرسنجی‌ها نشان می‌داد از هیلاری کلینتون عقب‌تر است؛ با این حال، ترامپ با پیروزی در انتخابات، دنیا را شوکه کرد.

چه‌بسا همان پیروزی شوکه‌کننده بتواند به درک دلیل خشم کنونی ترامپ کمک کند. رئیس‌جمهور آمریکا هنوز دارد در همان جنگ قبلی مبارزه می‌کند و می‌کوشد کمپین انتخاباتی سال ۲۰۱۶ خود را در یک فضای جدید دوباره بازسازی کند. واضح است که رقابت سال ۲۰۱۶ هرگز برای ترامپ واقعاً تمام نشده است. وی تا همین الآن هم درباره آن توئیت می‌کند. [از نظر رئیس‌جمهور آمریکا] هیچ تبلیغ انتخاباتی‌ای بدون یک «سخنرانی» طولانی درباره رقابت انتخاباتی سال ۲۰۱۶ کامل نمی‌شود، به ویژه که ترامپ هم هرگز، حتی در همان اولین ماه‌های ریاست‌جمهوری‌اش، دست از تبلیغات انتخاباتی برنداشته است. همین ماه ژانویه گذشته بود که یک نقشه (گمراه‌کننده) از نتایج انتخابات سال ۲۰۱۶ روی «میز رزلوت» [میز کار اصلی رئیس‌جمهور آمریکا] در دفتر بیضی مشاهده شد. به علاوه، ترامپ همچنان ادعا می‌کند که انتخابات سال ۲۰۱۶ را با فاصله از هیلاری کلینتون برده است، در حالی که کلینتون آرای مردمی بیش‌تری داشت؛ اما رئیس‌جمهور آمریکا این واقعیت را هم با توضیحات بیهوده‌ای مانند ادعای تقلب انکار می‌کند.

البته می‌توان به استدلال رئیس‌جمهور هم فکر کرد. سال ۲۰۱۶، او تمام کارهایی را که (جمهوری‌خواهان «باهوش»، رسانه‌ها، و بسیاری از دستیاران خودش) به او گفته بودند انجام ندهد، انجام داد و باز هم پیروز شد. به اعتقاد ترامپ، نیروی محرکه پیروزی آن سال، پیوند شخصی او با رأی‌دهندگان آمریکایی بود که در نتیجه تجمعات انتخاباتی مداومش ایجاد شده بود. او اکنون دچار «خانه‌هراسی» [یا تنگناهراسی به معنای ترس هنگام قرار گرفتن در یک محیط بسته یا دورافتاده] شده و برای بیرون آمدن از خانه لحظه‌شماری می‌کند تا دوباره تجمعات انتخاباتی‌اش را از سر بگیرد. 

رقابت ترامپ با ترامپ به نفع جو بایدن

ترامپ سقوطش در نظرسنجی‌ها را دیده و می‌خواهد دوباره برای بهتر شدن اعداد و ارقامش تجمعات انتخاباتی برگزار کند؛ فارغ از این‌که این تجمعات چه تهدیدی برای سلامت عمومی هستند. و اگر هم نتواند تجمعات انتخاباتی‌اش را دوباره تشکیل بدهد، می‌خواهد هر روز نشست مطبوعاتی برگزار کند تا خودش را در کانون توجه قرار دهد. در واقع این نشست‌ها جایگزین تبلیغات انتخاباتی ترامپ شده‌اند. کارشناسان زیادی این نشست‌های روزانه را به تبلیغات انتخاباتی تشبیه کرده‌اند و گفته‌اند «آنتونی فاوچی » [یکی از معتمَدترین کارشناسان پزشکی آمریکا و مدیر «مؤسسه ملی آلرژی و بیماری‌های واگیر» که یکی از اعضای اصلی تیم مقابله با کرونا در دولت ترامپ است] در حقیقت به دستیار تبلیغاتی ترامپ تبدیل شده است.

می‌توان نشانه‌هایی از این برداشت را در گزارش نیویورک‌تایمز هم مشاهده کرد: «آقای ترامپ خواسته تا به او بگویند چگونه ممکن است کمپینی که دو سال تمام قدرت و شکست‌ناپذیری را به نمایش گذاشته است، در نظرسنجی‌ها از نامزدی [مانند جو بایدن] عقب بیفتد که از نظر ترامپ، بی‌اندازه ضعیف، و در حال حاضر [با توجه به شیوع کرونا]، تا حد زیادی در اخبار روزمره، نامرئی [و محروم از پوشش خبری] است.»

این تحلیل [و دیدگاه ترامپ] چندین اشکال دارد. اولاً، نمایش قدرت ترامپ همیشه متزلزل بود؛ اگرچه ترامپ وقتی وارد انتخابات شد از کلینتون اندکی محبوب‌تر بود، اما همیشه پیش‌بینی می‌شد که رقابت سال ۲۰۱۶ فشرده باشد. دوماً، بایدن هرگز آن‌قدری ضعیف نبوده که ترامپ ادعا می‌کند، و چه‌بسا از هیلاری کلینتون هم قوی‌تر باشد (اگرچه نواقص آشکاری هم دارد). سوماً، نامرئی بودن بایدن به نظر می‌رسد یکی از نقاط قوت او باشد؛ این نامزد دموکرات، چه خواسته و چه ناخواسته، دارد به ترامپ اجازه می‌دهد تا علیه خودش تبلیغ کند و این استراتژی هم بسیار موفق بوده است. و در آخر، این تحلیل از واقعیت سیاسی محوری حال حاضر آمریکا غفلت می‌کند: ده‌ها هزار آمریکایی در نتیجه پاندمی‌ای جان خود را از دست داده‌اند که نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد که رأی‌دهندگان معتقدند ترامپ در مدیریت آن افتضاح به بار آورده است.

نقطه‌ضعف ترامپ در سال ۲۰۲۰: نقطه قوت ترامپ در سال ۲۰۱۶

ترامپ سال ۲۰۱۶ خوش‌شانس بود که رقیبش هیلاری کلینتون بود. اگرچه رسانه‌ها به طور کلی آن سال کلینتون را پیروز قطعی انتخابات می‌دانستند، اما او نواقصی داشت که همان زمان هم مشهود بودند: به شدت منفور بود، قبلاً یک بار در رقابت بر سر ریاست‌جمهوری شکست خورده بود، و علاوه بر این‌ها با مانعی به نام جنسیت‌گرایی هم مواجه بود. بایدن نیز مانند کلینتون در مقابل حملات با موضوع سابقه طولانی حیات سیاسی‌اش آسیب‌پذیر است، اما مردم او را بیش‌تر از کلینتون دوست دارند. ضمناً ترامپ سال ۲۰۱۶ توانست علیه «وضع موجود» تبلیغ کند. این در حالی است که اکنون در سال ۲۰۲۰ او خودش «وضع موجود» است؛ «وضع موجود» ی که اگر به شاخص‌های اقتصادی و آمار مرگ‌ومیر نگاه کنید، می‌بینید که روزبه‌روز هم دارد بدتر می‌شود.

کاخ سفید خط خبری‌ای به سبک «بابِ بغداد» [«محمد سعید الصحاف» آخرین وزیر اطلاع‌رسانی رژیم بعث عراق که تا آخرین لحظات پیش از سقوط بغداد در حمله سال ۲۰۰۳ آمریکا، همه چیز را انکار می‌کرد و می‌گفت همه چیز خوب است] را درباره پاندمی [کووید-۱۹] دنبال کرده است. ترامپ همین چند روز پیش گفت: «[به زودی] اوج درد و رنج [در نتیجه شیوع بیماری] را پشت سر خواهیم گذاشت. ما معتقدیم واقعاً از مانع بزرگ عبور کرده‌ایم. روزهای بسیار بهتری پیش رو داریم.»

«جرد کوشنر» داماد و مشاور ارشد ترامپ، حتی از این هم فراتر رفت و در برنامه «فاکس اند فرندز» [در شبکه جمهوری‌خواه فاکس‌نیوز] گفت: «ما جنبه پزشکی این مسئله را پشت سر گذاشته‌ایم و فکر می‌کنم همه نقاط عطف مختلفی را که باید از آن‌ها عبور می‌کردیم، رد کرده ایم. بنابراین دولت فدرال، توانست بر این چالش غلبه کند و این یک موفقیت بزرگ است؛ من فکر می‌کنم این واقعاً همان چیزی است که باید [به مردم] گفته شود.»

این حرف‌ها برای هر کس که [به اوضاع دولت ترامپ] دقت کرده باشد، یا حتی هر کس که این اظهارات را با معیارهای خود دولت در چند ماه گذشته مقایسه کند، بی‌معنی است. اما ترامپ علاوه بر تمایل به بزرگ‌نمایی، عادت دارد که خودش هم تبلیغات خودش را باور کند، بنابراین شاید خود او هم روایت خودش از واقعیت را باور کرده است.

ترامپ هنوز هم ممکن است در انتخابات امسال پیروز شود؛ از الآن تا ماه نوامبر [۱۳ آبان ۹۹] زمان زیادی هست و با توجه به شیوع پاندمی و بی‌ثباتی اقتصاد، حتی نمی‌توان تصور کرد که رقابت میان دو نامزد بر سر چه مسائلی خواهد بود. اما در حال حاضر، ترامپ دارد می‌بازد و خودش نمی‌فهمد چرا. از آن‌جایی که رئیس‌جمهور آمریکا همچنان روی دور قبلی انتخابات متمرکز است، و آن را هم به شکلی غیرواقع‌گرایانه تفسیر می‌کند، مستأصل شده که چگونه باید دائماً حرف بزند [و در مرکز توجهات باشد]، در حالی که مطلقاً درکی از آسیب خودکرده‌ای ندارد که کنفرانس‌های مطبوعاتی‌اش به او می‌زنند.

وی موقتاً و اسماً جلسات هرروزه‌اش را متوقف کرده است، اما همچنان در نشست‌ها دیگر با خبرنگاران و عموم مردم صحبت می‌کند. این کار کمی از نیاز او به توجه مردم را برطرف می‌کند، اما نمی‌تواند جای تجمعات گسترده تبلیغاتی‌ای را بگیرد که ترامپ معتقد است نجات‌بخش کمپین انتخاباتی‌اش خواهند بود. مسئله این‌جاست که سال ۲۰۱۶، ناتوانی ترامپ در بسته نگه داشتن دهانش آن‌قدر جنون‌آمیز بود که برای موفقیت او کفایت می‌کرد. اما او هنوز نفهمیده که سال ۲۰۲۰، این ناتوانی‌اش خودِ مشکل است، نه راه‌حل آن.

منبع: مشرق

انتهای پیام/