گروه اجتماعی خبرگزاری فارس ـ مریم شریفی: جانشان به جان بچه‌ها بسته شده و دلشان به غم و شادی آنها گره خورده. اصلاً انگار دنیا را از نگاه آنها می‌بینند. به همین خاطر است که در تلخ و شیرین روزگار، قبل از هر کس به یاد بچه‌ها می‌افتند و حس‌وحال آنها در آن موقعیت را در ذهنشان مرور می‌کنند. اینطور است که زمین روی مدار شادی بچرخد یا غم، آستین‌های آنها همیشه بالاست برای انجام کاری که دلگرمی بدهد به بچه‌ها و یادشان بیندازد کسی به یادشان است. از اهالی مهد کودک «طوبی» می‌گویم که این روزها، طرح «یه لقمه بازی»شان، حسابی در محله‌های کم‌برخودار سر و صدا کرده. در روزهایی که ایران، یکپارچه پای رزمایش همدلی آمده و همت مردم روی آماده‌سازی سبدهای ارزاق متمرکز شده، خلاقیت مهد طوبی باعث شده از زاویه‌ای دیگر هم به این رزمایش نگاه شود. مدیریت، مربیان و مادران و حتی بچه‌های این مهد، با آماده‌سازی بسته‌های بازی و سرگرمی برای بچه‌های خانواده‌های کم‌برخودار، به یاد همه آوردند در روزهای کشدار و کسل‌کننده کرونایی، سهم بچه‌ها نباید فراموش شود.
با گفت‌وگوی ما با «طوبایی‌ها» همراه باشید.
«فائزه دهقانی زاده»، مدیر مهد کودک «طوبی»
کسی حواسش به بچه‌ها نیست؟ هست
«اصل ماجرا این است که کار ما، کار کودک است و به همین دلیل در هر اتفاق و شرایطی که پیش می‌آید، نگاه ما به بچه‌هاست. در بحث کرونا هم همینطور بوده. از وقتی مدارس و مهدهای کودک تعطیل شد و خیلی‌ها لباس جهاد پوشیدند و علاوه‌بر گروه‌های جهادی و خیریه‌ها، بسیاری از مردم هم هرکدام بنابر وسعشان شروع به خدمت کردند، ما دیدیم آنچه در این میان مغفول مانده، کودکان هستند. احساس کردیم در این تکاپو برای کمک‌رسانی همه‌جانبه، انگار کسی حواسش به بچه‌ها نیست، بچه‌هایی که در خانواده‌های کم‌برخودار و آسیب‌دیده از کرونا، در این دوران قرنطینه در شرایط سختی هستند.
با خودمان فکر کردیم حتی در خانواده‌هایی که به‌اصطلاح دستشان به دهانشان می‌رسد هم صدای بچه‌ها در این دوران طولانی خانه‌نشینی درآمده است و مدام درخواست اسباب‌بازی جدید و خوراکی و... می‌کنند و پدر و مادرها هم برای اینکه آنها را راضی به خانه ماندن کنند و این روزهای ناخوشایند را برایشان قابل‌تحمل کنند، خیلی اوقات با خواسته‌های آنها راه می‌آیند. بعد به خانه‌هایی فکر کردیم که در آنها خبری از اسباب‌بازی و سرگرمی و خوراکی برای بچه‌ها نیست».
«فائزه دهقانی‌زاده»، مدیر مهدیه کودک «طوبی» مکثی می‌کند و سراغ جرقه‌ای می‌رود که عملی‌شدن طرح‌های ذهنی‌شان را تسریع کرد: «ماه مبارک رمضان که نزدیک شد و بحث رزمایش همدلی با توصیه حضرت آقا شکل گرفت و همه روی آماده‌سازی سبدهای ارزاق متمرکز شدند، این جای خالی بیشتر به چشم ما آمد و مصمم‌تر شدیم یک کاری برای بچه‌ها انجام دهیم. ایده «یه لقمه بازی» همان موقع به ذهنمان رسید. وقتی یک بسیج همگانی برای تهیه بسته‌های ارزاق شکل گرفت، فکر کردیم ما هم می‌توانیم یک بسته مختص بچه‌ها آماده کنیم تا همراه بسته‌های ارزاق گروه‌های جهادی برود و به دست بچه‌های خانواده‌های واجد شرایط برسد».
چند نما از موکب بین المللی «عمه جان زینب(س)» در شهر مقدس کربلا در ایام اربعین
موکب «عمه‌جان زینب(س)» در خانه بچه‌های چشم‌انتظار
اهالی مهد کودک طوبی، یک نقطه درخشان در کارنامه فعالیتشان در حوزه کودک دارند و آن، برپایی یک مهد بین‌المللی در ایام اربعین و آن هم در شهر مقدس کربلاست. خانم مدیر در این باره می‌گوید: «در مهدیه طوبی از ابتدا اساس کار را بر این گذاشتیم که تلاش کنیم بچه‌ها را به‌گونه‌ای پرورش دهیم که ان‌شاءالله سرباز امام زمان (عج) باشند. با این نگاه تصمیم گرفتیم فعالیت‌هایمان را محدود به فضای مهد نکنیم. با این نگاه، وقتی در مقطع نزدیک به اربعین پیشنهاد شد موکبی ویژه کودکان در کربلا برپا کنیم، با اشتیاق از این ایده استقبال کردیم و موکب بین‌المللی کودکان «عمّتنا زینب (س)» یا «عمه‌جان زینب (س)» به‌عنوان اولین موکب اختصاصی کودکان، شکل گرفت. هدف ما در این موکب، نگهداری از بچه‌ها و سرگرم کردنشان برای اینکه والدینشان بتوانند به زیارت بروند، نیست. ما این موکب را برپا کرده‌ایم که به خود زائران کوچک امام حسین (ع)، همین بچه‌هایی که از اقصی‌نقاط دنیا در پیاده‌روی اربعین شرکت کرده‌اند، خدمت کنیم.
در واقع در موکب عمه‌جان زینب (س) تلاش می‌کنیم فلسفه قیام و شهادت سیدالشهدا (ع) را به زبان کودکانه برای بچه‌ها بیان کنیم. علاوه بر این از آنجا که باور داریم پیاده‌روی اربعین، زمینه‌سازی برای ظهور امام زمان (عج) است، می‌خواهیم با انتقال مفاهیم دینی به کودکان با شیوه‌های هنری و جذاب، در مسیر تربیت نسل آینده اربعین قدم برداریم که همین بچه‌ها هستند و قرار است در آینده راه پدران و مادرانشان را ادامه دهند».
می‌پرسم ارتباط موکب عمه‌جان زینب با شرایط امروز چیست و جواب می‌شنوم: «ماجرای کرونا و قرنطینه، رکود اقتصادی و آسیب‌دیدن خانواده‌ها و تأثیر پذیرفتن بچه‌ها از این شرایط که پیش آمد، احساس کردیم باید دوباره موکب عمه‌جان زینب (س) را برپا کنیم؛ این بار در خانه‌های بی‌رونق و در جمع خانواده‌های آسیب‌دیده که بیشتر از همه، بچه‌ها در آنها چشم‌انتظارند کسی بیاید و چراغی در خانه‌شان روشن کند. بنابراین با همان ظرفیت‌های هنری و مهارت‌های کار در زمینه کودکان به میدان آمدیم».
بسته‌ای که بچه‌ها را از تنبلی و کسلی در می‌آورد
حالا نوبت رونمایی از بسته ابتکاری «طوبایی‌ها» برای بچه‌هاست. خاله فائزه لبخندبرلب یکی از بسته‌ها را در دست می‌گیرد و می‌گوید: «در نگاه ما، اساس طراحی این بسته این بود که بازی‌ها و سرگرمی‌هایی را برایشان تدارک ببینیم که آنها را به فعالیت تشویق کند، از کسلی و یکنواختی دربیاورد و به آنها نشاط بدهد. بنابراین حتی وقتی به خوراکی فکر کردیم، فارغ از شکلات و تنقلاتی که برای خردسالان تدارک دیدیم، با توجه به علاقه اغلب بچه‌ها به پفیلا، این گزینه را برای بچه‌های 8 تا 12 سال انتخاب کردیم اما به‌جای پفیلای آماده، برایشان ذرت خام در بسته قرار دادیم و شیوه بودادن آن را هم ضمیمه‌اش کردیم. بچه‌ها با کمک پدر یا مادرشان می‌توانند با این راهنما، خودشان پفیلا درست و نوش جان کنند و از این تجربه هم لذت ببرند».
«درباره بازی‌ها هم نگاهمان همین بود. هدفمان سرگرمی صرف نبود. برای کوچک‌ترها، خمیر بازی در نظر گرفتیم. جالب است بدانید این خمیرها را هم خودمان درست کردیم. رنگ خوراکی، آرد، نمک و روغن تهیه کردیم و خودمان خمیر بازی سلامت آماده کردیم تا هیچ‌گونه مواد شیمیایی در خمیرهایمان نباشد و چنانچه بچه‌ها دستشان را به دهانشان زدند، هیچ ضرری برای سلامتی‌شان نداشته باشد».
سلامتی بچه‌ها، خط قرمز اهالی مهد کودک طوبی است. این را از ماسکی که در بسته بازی و سرگرمی‌شان جا خوش کرده هم می‌شود فهمید: «در بسته‌مان، یک ماسک کوچک (ویژه کودک) هم قرار داده‌ایم برای اینکه به بچه‌ها بگوییم چقدر سلامتی‌شان برایمان مهم است و به آنها یادآوری کنیم: تو هم باید ماسک بزنی، تو هم باید حواست به رعایت مسائل بهداشتی برای شکست کرونا باشد».
آموزش شماره دوزی؛ هدیه به دختر خانم ها
هواپیماسازی، سهم آقا پسرها و هنر شماره‌دوزی، هدیه به دختر خانم‌ها
ماجرای بسته‌های «یه لقمه بازی» به همین‌جا ختم نمی‌شود. آنطور که محتویات بسته نشان می‌دهد، آنچه خاله گفته، تازه شروع ماجراست: «ما یک هدیه ویژه برای دختر خانم‌ها در بسته‌مان داریم؛ تمام لوازم مورد نیاز برای آموزش هنر زیبای «شماره‌دوزی» به‌همراه یک الگو با طرح ساده "یا زینب (س)". دختر خانم‌ها با کمک این بسته جمع‌وجور می‌توانند کاملاً هنر شماره‌دوزی را یاد بگیرند. حسن این هدیه این است که به این دخترهای عزیز کمک می‌کند یک مهارت یاد بگیرند، مهارتی که می‌تواند مقدمه‌ای باشد برای یک‌جور کارآفرینی برای آنها که در ادامه برایشان منبع درآمد شود. ما این تجربه موفق را در موکب عمه‌جان زینب (س) در ایام اربعین درباره دختران عراقی داشتیم. نمی‌دانید چقدر خوشحال می‌شدند وقتی می‌دیدند یک هنر را به آنها هدیه می‌دهیم. آنها و مادرانشان از ما تشکر می‌کردند که وقت می‌گذاریم و چیزی به آنها یاد می‌دهیم. جالب است بدانید بعد از ایام اربعین با ما تماس می‌گرفتند و می‌گفتند می‌خواهند این هنر را ادامه دهند. می‌پرسیدند پارچه شماره‌دوزی را چطور می‌توانند تهیه کنند.»
فائزه دهقانی‌زاده با اشاره به یک کاردستی خاص، خیال آقا پسرها را راحت می‌کند که به فکر آنها هم بوده‌اند: «برای آقا پسرها یک پازل ساده با طرح موتور و هواپیما طراحی کرده‌ایم. اما این پازل، آنقدرها هم ساده نیست. تصمیم گرفتیم در بسته یه لقمه بازی، پازل را روی مقوای فشرده به رنگ کارتُن طراحی کنیم. گروهی از دوستان هنرمند، این ایده را با لیزر اجرا کردند. از این کار، هدف مشخصی داشتیم. با نگاه به این پازل، اولین چیزی که تداعی می‌شود، کارتن است. می‌خواستیم بچه‌ها متوجه شوند برای سرگرمی و بازی، به اسباب‌بازی‌های گران و تجملاتی نیاز نیست و با ساده‌ترین ابزار و وسایل هم می‌توانند خلاقیت به خرج بدهند و خودشان را سرگرم کنند».
اهالی مهد طوبی، با طراحی این بازی‌ها و سرگرمی‌ها، یک حرف مهم‌تر هم داشته‌اند: «برایمان خیلی مهم بود که بسته بازی‌مان، هدفمند و مفید باشد. دلمان نمی‌خواست یک چیزی بدهیم و برویم. دوست نداشتیم بچه‌ها عادت کنند به اینکه مدام عده‌ای بیایند چیزی به آنها بدهند. بچه‌ها نباید با این روحیه بزرگ شوند. می‌خواستیم به بچه‌ها بگوییم ما برایت هدیه آورده‌ایم اما برای لذت بردن از آن، خودت هم بلند شو، فعالیت کن، چیزی بساز و با دست‌ساخته خودت بازی کن و لذت ببر».
این شروع یک دوستی است
«در کنار این خوراکی‌ها و بازی‌ها، یک نامه هم در بسته "یه لقمه بازی" گذاشته‌ایم؛ نامه‌ای خطاب به بچه‌ها. تمام ماجرا این است که دوست داریم این بسته، شروع یک دوستی باشد و ارتباط طولانی‌مدت با این بچه‌ها داشته‌باشیم. به همین دلیل تصمیم گرفتیم ضمن هدیه دادن این بسته، در میان این بچه‌ها نیازسنجی هم انجام دهیم. به رابطانی که بسته‌ها را به بچه‌ها تحویل می‌دهند، خواسته‌ایم دقت و پرس‌وجو کنند و ببینند علایق بچه‌ها و نیازهایشان چیست. مثلاً اگر می‌بینند یک دختر خانم کلاس دوم و سوم دبستان، با شوق و ذوق به طرف حجاب رفته و چادر سر می‌کند اما به دلیل شرایط اقتصادی خانواده، یک چادر مندرس به سر دارد، به ما اطلاع بدهند تا یک چادر نو و قشنگ به او هدیه بدهیم و در پایدار ماندن ارتباط او و حجاب، نقش کوچکی داشته‌باشیم. یا برای مثال اگر یک آقا پسر عاشق فوتبال است و توپ پاره‌اش شده مایه حسرتش، با تهیه یک توپ فوتبال نو و باکیفیت، هم دلش را شاد کنیم و هم کمکش کنیم در مسیر علاقه و استعدادش حرکت کند.
درواقع بسته یه لقمه بازی، بهانه و مقدمه‌ای است برای شروع یک دوستی میان ما و این بچه‌ها و بعد از این، تلاش می‌کنیم به قدر وسعمان، از آنها در زمینه‌ای که علاقه و استعداد دارند، حمایت کنیم».
مشارکت بچه های مهد کودک در آماده سازی بسته های «یه لقمه بازی» در خانه
وقتی مهد، تعطیل نیست...
وقتی خانم مدیر می‌گوید از ابتدای ماه مبارک تا امروز موفق شده‌اند هزار بسته بازی و سرگرمی آماده کنند، مطمئن می‌شوم پای یاران کمکی در میان است وگرنه 4، 5 مربی مهد به‌تنهایی از عهده آماده‌کردن این تعداد بسته در این مدت برنمی‌آمده‌اند. لبخند خانم مدیر، نشانه تأیید حدس من است: «ابتدا که قصه بسته یه لقمه بازی را در کانال مهد در فضای مجازی برای خانواده‌ها مطرح کردیم، برای این بود که اگر تمایل دارند، با کمک‌های نقدی‌شان در این کار مشارکت کنند. ازآنجاکه نهایت تلاشمان را برای صرفه‌جویی انجام داده بودیم، خوشبختانه هزینه هر بسته برای مشارکت علاقه‌مندان از 10 هزار تومان بیشتر نشد و همین، امکان مشارکت را برای تعداد زیادی از خانواده‌ها فراهم کرد.
کم‌کم که موضوع درخواست‌ها و سفارش‌های گروه‌های دیگر برای دریافت این بسته‌ها پیش آمد، در کانالمان فراخوان زدیم که اگر کسی دوست دارد، می‌تواند در آماده‌سازی بسته‌ها هم مشارکت کند. بعد از اینکه گروهی از مادران اعلام آمادگی کردند، ما با توجه به لزوم رعایت توصیه "در خانه بمانیم"، خودمان اقلام و وسایل را با رعایت کامل نکات بهداشتی به در خانه آنها می‌بردیم و تحویل می‌دادیم و بعد از آماده‌شدن هم می‌رفتیم تحویل می‌گرفتیم. به‌این‌ترتیب، در این مدت یک حرکت دسته‌جمعی زیبا در خانواده بزرگ مهد کودک طوبی شکل گرفت و از همه قشنگ‌تر، مشارکت بچه‌ها در آماده‌سازی این بسته‌ها بود. درواقع مهد ما در این مدت اصلاً تعطیل نبوده».
یک لقمه بازی در کنار بسته‌های ارزاق
حالا فقط یک سؤال بی‌جواب باقی مانده است؛ این بسته‌های جذاب چطور به دست بچه‌های واجد شرایط می‌رسد؟ می‌پرسم و دهقانی‌زاده در پاسخ می‌گوید: «اسم طرحمان را «یه لقمه بازی» گذاشتیم که بگوییم می‌دانیم این بسته، خیلی کوچک و کم است؛ درست مثل یک لقمه. می‌دانیم نیاز این بچه‌ها، خیلی بیشتر از این‌هاست. این هدیه کوچک درواقع، برای یک مدت کوتاه نیاز بچه‌ها به بازی و سرگرمی را برآورده می‌کند. اما این اسم، از طرف دیگر، همراهی با بسته‌های ارزاق را تداعی می‌کند. ما از همان ابتدا هم در نظر داشتیم بسته‌های بازی‌مان را همراه با بسته‌های ارزاق گروه‌های جهادی و خیریه، به خانواده‌های واجد شرایط برسانیم تا برود و به دست بچه‌های آنها برسد.
کار را با مسجد روبه‌روی مهد خودمان (مسجد فاطمه‌الزهرا(س)) که یک گروه جهادی بسیار فعال دارد، شروع کردیم. بسته‌های بازی را همراه با بسته‌های ارزاق در محله‌های محروم تهران مثل محله دروازه غار توزیع کردند. توفیق شد بسته‌هایمان به دست فرزندان عزیز شهدای مدافع حرم تیپ فاطمیون هم رسید. دوستان می‌گفتند از ذوق و شوق این بچه‌ها موقع دیدن بسته یه لقمه بازی هرچه بگوییم، کم است...
محتویات بسته «یه لقمه بازی» که نمک متبرک حرم رضوی برای تبرک، ضمیمه آن شده است
اما چراغ گسترش این کار را مادران مهد روشن کردند. آنها خودشان بانی اطلاع‌رسانی و تبلیغ این طرح در میان دیگر گروه‌های جهادی شدند. اینطور بود که درخواست‌ها شروع شد. مثلاً یک گروه جهادی تماس می‌گرفت و می‌گفت: ما 313 بسته یه لقمه بازی می‌خواهیم که روی 313 بسته ارزاقمان بگذاریم. البته دوستان هم از گوشه و کنار تماس می‌گرفتند و مثلاً می‌گفتند: ما 4، 5 خانواده واجد شرایط آبرومند می‌شناسیم که خودمان می‌خواهیم برایشان بسته ارزاق ببریم. می‌توانیم برای بچه‌هایشان از شما بسته یه لقمه بازی بگیریم؟ می‌گفتیم: چرا که نه؟ بسیاری از بسته‌هایی که با کمک‌های مردمی آماده شده بود، از همین طریق به دست بچه‌های عزیز رسید».
*بسته «یه لقمه بازی» در یک نگاه
خانم مدیر مکثی می‌کند و در ادامه می‌گوید: «تا امروز 6 گروه جهادی به ما سفارش داده‌اند و تا هر زمان هم که درخواست داشته‌باشیم، با کمک و همراهی مادران عزیز که بسیار پیگیر و پای کار هستند، در خدمت دوستان هستیم. چنانچه عزیزانی مایل باشند در آماده‌سازی این بسته‌های بازی و خوشحال کردن دل بچه‌های خانواده‌های کم‌بضاعت شریک شوند هم می‌توانند با مراجعه به صفحه مهد در فضای مجازی به نشانی mahdiehtooba@ از راه‌های مشارکت مطلع شوند».
«یه لقمه بازی»، تجمل‌گرایی نیست!
«شاید بعضی بگویند در شرایطی که به‌دلیل رکود اقتصادی و بیکار شدن خیلی‌ها، خانواده‌های بسیاری به نان شب هم محتاج شده‌اند، هزینه کردن برای بسته‌های بازی بچه‌ها، یک کار غیرضروری و یک‌جور تجمل‌گرایی و به اصطلاح ژیگول‌بازی است. اما به شما اطمینان می‌دهم که هرگز اینطور نیست. ما تمام تلاشمان را کردیم با کمترین هزینه، بسته‌های جذاب و مفیدی برای بچه‌های خانواده‌های کم‌برخوردار آماده کنیم که در این روزهای خسته‌کننده، هم سرگرمشان کند و هم چیزی به آنها یاد بدهد. هیچ‌گونه تجملاتی هم در این زمینه وارد نکردیم و هر آنچه در بسته وجود دارد، حاصل ابتکار و خلاقیت مربیان عزیز مهد کودک طوبی است».
فائزه دهقانی‌زاده، مدیر مهد کودک طوبی که پاسخ به انتقادها را گذاشته برای بخش پایانی صحبت‌هایش، لبخندی می‌زند و در ادامه می‌گوید: «اما یک نکته را هم فراموش نکنید. ما این بسته‌ها را به‌عنوان هدیه به بچه‌ها می‌دهیم و همه ما همیشه اشتیاق داریم موقع هدیه دادن، بهترین‌ها را برای عزیزانمان انتخاب کنیم. ضمن اینکه احترام و شأن این بچه‌های عزیز و خانواده‌هایشان هم باید حفظ شود به‌ویژه آنکه تعدادی از این خانواده‌ها تا قبل از این ایام، شرایط مناسبی داشتند و به‌دلیل تبعات شیوع کرونا، نیازمند کمک شده‌اند. بنابراین این بار مثل همیشه و بیشتر از قبل، باید در شکل کمک‌رسانی‌هایمان دقت کنیم».
«نیلوفر فرجام»، یکی از بچه های مهد کودک طوبی
دخترم می‌گفت من هم می‌خواهم بچه‌ها را خوشحال کنم
اگر در این گپ‌وگفت، یادی نکنیم از مادران مهربان بچه‌های مهد که یار و همراه دلسوز اهالی مهد طوبی در اجرای طرح یه لقمه بازی بوده‌اند، داستانمان حتماً یک چیز مهم کم خواهد داشت. «فاطمه بختیاری»، مادر «نیلوفر فرجام»، برمی‌گردد به روز اول آشنایی‌اش با این طرح و می‌گوید: «ما از طریق کانال مهد از اخبار و برنامه‌های مهد مطلع می‌شویم. وقتی مدیریت مهد در کانال اعلام کردند اگر از میان مادران کسی دوست دارد و می‌تواند، برای بسته‌بندی اقلام یه لقمه بازی اعلام آمادگی کند، من با خودم گفتم ما که این روزها باید در خانه بمانیم، حداقل در این کار مشارکت کنیم که وقتمان را برای یک کار مفید صرف کرده‌باشیم. وسایل را آوردند دم در خانه تحویل دادند و کارمان شروع شد. بسته بسیار جذابی طراحی کرده‌بودند. حتی برای بچه‌های مهد که بالاخره مدام با انواع اسباب‌بازی‌ها و سرگرمی‌ها سر و کار دارند هم خیلی جذاب بود. خودِ بسته و داستان پشت آن که برایش تعریف کرده‌بودم که این بسته‌ها قرار است به دست بچه‌هایی برسد که اسباب‌بازی ندارند و در خانه حوصله‌شان سر رفته، آنقدر برای نیلوفر جذابیت داشت که او هم پابه‌پای ما در کار بسته‌بندی مشارکت می‌کرد. مخصوصاً وقتی خمیر بازی را بسته‌بندی می‌کردیم، دستکش دستش کرد و آمد کمک. تعداد بسته‌ها زیاد بود و کار تا آخر شب ادامه داشت. هرچه می‌گفتیم: خسته شدی، تو دیگه برو بخواب. می‌گفت: "نه. منم می‌خوام کمک کنم. آخه می‌خوایم بچه‌ها رو خوشحال کنیم." من، همسرم و دخترم با هم کار بسته‌بندی این اقلام را انجام می‌دادیم و به نظرم یک آموزش عملی خوب برای دخترم برای تجربه کردن مشارکت اجتماعی بود».
مادر نیلوفر معتقد است جای چنین هدیه‌ای برای بچه‌های خانواده‌های کم‌برخودار و آسیب‌دیده از کرونا، خالی بوده است: «شیوع ویروس کرونا و حواشی آن، روح و روان بچه‌ها را به‌شدت تضعیف کرد. خانه‌ماندن طولانی هم این کسلی و بی‌حوصلگی را تشدید کرده. اگر در خانه، اسباب‌بازی و وسایل سرگرمی بچه‌ها هم وجود نداشته باشد، شرایط واقعاً خیلی سخت‌تر خواهد شد. اغلب همه فکر می‌کنند در چنین شرایطی که کرونا باعث تشدید مشکلات اقتصادی شده، همین که غذا و مواد خوراکی برای این خانواده‌ها فراهم شود، همه نیازهایشان پاسخ داده شده. تأمین ارزاق، کار بسیار ارزشمندی است اما در این میان، نیازهای بچه‌ها دیده نمی‌شود و کمتر کسی پیشقدم می‌شود یک کاری برای آنها انجام دهد. خوشحالم که مهد طوبی این کار را انجام داد و با یک بسته ساده اما بسیار زیبا و جذاب، به بچه‌های عزیز این خانواده‌های محترم یک هدیه خوب داد. این کار حتماً تأثیر مثبتی بر روحیه بچه‌های خانواده‌های آسیب‌دیده خواهد گذاشت».
«تسنیم اعتمادی»، یکی از بچه های مهد کودک طوبی
آن نامه، دل بچه‌ها را می‌بَرَد...
حکایت «مریم کجباف»، مادر «تسنیم اعتمادی» کمی متفاوت است. او علاوه‌بر مشارکت خانوادگی در کار بسته‌بندی اقلام بسته‌های یه لقمه بازی در خانه، یک تجربه شیرین دیگر هم داشته که آن را اینطور برایمان روایت می‌کند: «من از قبل با یک گروه جهادی همکاری داشتم. وقتی خبردار شدم به مناسبت میلاد امام حسن مجتبی (ع) این گروه قصد دارد بسته‌های ارزاق و غذای گرم میان خانواده‌های واجد شرایط توزیع کند و علاوه‌براین در نظر دارد یک کار ویژه بچه‌ها هم انجام دهد، یاد کار خودمان در مهد طوبی و بسته‌های یه لقمه بازی افتادم. موضوع را مطرح کردم و استقبال کردند. اینطور بود که شدم واسطه میان دو طرف. گروه جهادی، 70 بسته بازی سفارش دادند و اهالی مهد آن را آماده کردند».
بسته یه لقمه بازی از نگاه مادر تسنیم، یک بسته کامل و مفید برای بچه‌هاست: «من تجربه کار فرهنگی برای بچه‌ها را دارم. وقتی در ایام ولادت و شادی اهل بیت (ع) برنامه‌های مولودی در حسینیه مادر همسرم برگزار می‌کردیم، هدایایی هم متناسب با آن فضا برای بچه‌ها تهیه می‌کردیم. بنابراین در جریان مسائل مربوط به تهیه اقلام هدایای بچه‌ها هستم و به همین دلیل اعتقاد دارم دوستان در مهد طوبی، بسته کامل و جذابی را برای بچه‌ها تدارک دیده‌اند؛ چه به‌لحاظ بازی و چه به‌لحاظ خوراکی».
اما جذاب‌ترین مورد در این بسته از نگاه او، نامه‌ای است که خطاب به بچه‌ها نوشته شده: «بهترین مورد داخل بسته، آن نامه است. می‌دانید، با خواندن نامه، این حس به بچه‌ها دست می‌دهد که یک نفر به یادشان بوده. این حس که بدانند کسی هست که در این شرایط سخت، آنها را درک می‌کند، خیلی حس خوبی است، آن هم برای این بچه‌ها که تنها حمایتگرشان همین گروه‌های جهادی و سرپرست آنها – آقا امیرالمؤمنین (ع) – هستند. این بسته و نامه داخلش، واقعاً بچه‌ها را خوشحال می‌کند».
من، خوشحالی و ذوق‌زدگی بچه‌ها را از نزدیک دیدم
مادر تسنیم از روی حدس و گمان حرف نمی‌زند. او روایتش را بر اساس مشاهداتش پی می‌گیرد و می‌گوید: «من در روز توزیع بسته‌ها در یک محله کم‌برخوردار، حضور داشتم. خب، توزیع بسته‌های ارزاق و غذای گرم در این روزها در این محله، قابل پیش‌بینی است اما بچه‌ها انتظار نداشتند برای خود آنها هم هدیه‌ای آورده‌باشیم. واقعاً غافلگیر می‌شدند و با ذوق و شوق می‌پرسیدند: "خاله این چیه؟ چقدر قشنگه. توش چیه؟" می‌گفتیم: این عیدی میلاد امام حسن (ع) برای شماست. هم خوراکی داره، هم بازی و کاردستی. خیلی برایشان هیجان‌انگیز بود که یک چیز خاص خودشان دریافت کرده‌اند. دیدن آن خنده و خوشحالی در چهره بچه‌ها، خیلی آرامش‌بخش بود. مادران هم که اغلب، خودشان سرپرست خانواده هستند، خوشحال می‌شدند، تشکر می‌کردند و به بچه‌هایشان می‌گفتند: "چه قشنگه. مبارکت باشه"».
مریم کجباف مکثی می‌کند و در پایان می‌گوید: «گروه‌های جهادی در طول سال در چند نوبت، برنامه توزیع سبد ارزاق را در میان خانواده‌های واجد شرایط دارند. اما اینکه کاری مختص بچه‌ها انجام دهند، کمتر اتفاق می‌افتد. این حرکت، بر روحیه این بچه‌ها بسیار تاثیرگذار است. همین که حس می‌کنند در این شرایط شیوع کرونا و وضعیت بد اقتصادی، فراموش نشده‌اند و کسانی به یادشان هستند، اتفاق خیلی خوبی است و به آنها دلگرمی می‌دهد. درواقع یه لقمه بازی، ارزش افزوده بسیار خوبی برای بسته‌های ارزاق در این روزهای کرونایی است».
انتهای پیام/
افشای کامل
روایتگری موثر
زیستگاه رسانه
قصه های کرونا
کد اقناع
کیفیت حکومت
