گروه غرب از نگاه غرب خبرگزاری فارس: من یک دانشمند داده ها در دانشگاه سان فرانسیسکو هستم و به طور آنلاین دوره هایی را در مورد یادگیری ماشینی برای fast.ai تدریس می کنم. در اواخر مارس تصمیم گرفتم از پوشیدن ماسک در فضاهای عمومی به عنوان یک مطالعه موردی استفاده کنم تا به دانشجویانم نشان دهم که چگونه انواع مختلف داده ها و شواهد را با هم ترکیب و تجزیه و تحلیل کنند.
با کمال تعجب دریافتم که شواهد موجود برای پوشیدن ماسک در فضاهای عمومی بسیار اشتباه هستند. چنین به نظر می رسید که پوشیدن ماسک به طور همگانی، می تواند یکی از مهم ترین ابزارها در کند کردن روند گسترش کووید19 باشد. با این حال مشاهده می کردم که افراد دور و برم از ماسک استفاده نمی کنند و سازمان بهداشت در آمریکا نیز استفاده از آنها را توصیه نمی کرد.
من به همراه 18 کارشناس دیگر از رشته های مختلف، از تحقیقات انجام شده در مورد استفاده از ماسک در فضاهای عمومی به عنوان ابزاری برای کند کردن گسترش ویروس سارس-کوو-2 یک بازنگری انجام دادیم. سپس پیش نویس مقاله مان را روز 12 آوریل منتشر کردیم و اکنون در انتظار گذراندن مرحله بازنگری همتایان در آکادمی ملی علوم هستیم. از آن زمان تاکنون بازنگری های بسیار بیشتری در تایید استفاده از ماسک انجام شده است.
روز 14 ماه می من به همراه 100 نفر از دانشگاهیان برجسته جهان نامه سرگشاده ای را به تمام فرمانداران آمریکا ارسال کردیم و «الزام رسمی استفاده از ماسک در تمام مکان های عمومی همچون فروشگاه ها، سیستم های حمل و نقل و ساختمان های دولتی» را از آنها خواستار شدیم.
در حال حاضر مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری های آمریکا توصیه می کند که همه از ماسک استفاده کنند – همانطور که دولت هایی که 90 درصد جمعیت جهان را پوشش می دهند این اقدام را انجام داده اند- اما تاکنون تنها 12 ایالت در آمریکا این کار را الزامی کرده اند. در اکثر ایالت های باقیمانده، توصیه مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها کافی نبوده است: اکثر مردم در حال حاضر ماسک نمی زنند. با این حال این وضعیت به سرعت در حال تغییر است. هر هفته مقررات بیشتری استفاده از ماسک در فضاهای عمومی را الزامی می کنند. در حالی که مشغول نوشتن این مطلب هستم 94 کشور وجود دارند که در این مسیر حرکت کرده اند.
اما در این شواهد چه چیزی وجود دارد که من و تعداد زیادی از دانشمندان را به این سمت سوق داده که با چنین قوتی معتقد به استفاده از ماسک شویم؟
شواهد
تحقیقی که در ابتدا مرا نسبت به این امر متقاعد کرد یک آزمایش انتشار نور لیزر بود. پژوهشگران در موسسات ملی سلامت از لیزر برای روشن کردن و شمارش تعداد قطرات آب دهان هنگام حرف زدن فرد و بدون استفاده از ماسک در هوا پراکنده می شود استفاده کرده بودند. این مقاله به تازگی به طور رسمی منتشر شده، ولی من در اوایل مارس ویدئویی در یوتیوپ دیدم که مراحل این آزمایش را نشان می داد. نتایج به طور تکان دهنده ای در این ویدئو مشهود بودند. وقتی پژوهشگر با یک پارچه ساده صورت آزمایش شونده را پوشاند، تقریبا جلو پخش شدن تمام قطرات گرفته شد.
این شواهد تنها زمانی به حساب می آید که کووید19 از طریق قطرات آب دهان فرد انتقال پیدا کند که همینطور هم هست. موارد مستند شده بسیاری در ارتباط با فعالیت های مختلف - مثل آواز خواندن در فضاهای در بسته- که باعث تولید مقدار زیادی قطرات آب دهان می شود وجود دارد.
آزمایش انتشار نور نمی تواند «قطرات بسیار ریز» را که کمتر از 5 میکرون قطر دارند و ممکن است حاوی ذراتی از ویروس باشند تشخیص دهد. اما کارشناسان فکر نمی کنند که همین ذرات مسئول بخش عمده ای از انتقال کووید19 باشند.
اگرچه برای فهمیدن اینکه این قطرات کوچک چقدر در انتقال ویروس نقش ایفا می کنند همچنان باید منتظر ماند و دید، اما تحقیق اخیر حاکی از آن است که ماسک های پارچه ای نیز در کاستن از انتشار این قطرات کوچک تر موثر هستند. در مقاله ای که هنوز به مرحله بازنگری همتایان نرسیده، پژوهشگران دریافته اند که قطرات بسیار ریز از دهان کسی که ماسک برچهره زده تنها تا یک و نیم متری وارد هوا می شود، در مقابل در کسانی که ماسک نپوشیده اند، این قطرات تا 5 متر در هوا حرکت می کنند. وقتی فاصله گذاری اجتماعی را با زدن ماسک ترکیب می کنیم، متوجه می شویم که ماسک ها می توانند به شکل موثری انتقال بیماری از طریق قطرات بسیار ریز را کاهش دهند.
یک مطالعه اخیر دیگر نشان داده که ماسک های جراحی حرفه ای در سد کردن انتقال ویروس کرونای فصلی موجود در قطراتی که هنگام تنفس از بدن خارج می شود 100 درصد کارآیی داشته اند.
اگر تنها افراد دارای نشانه های آلودگی دیگران را آلوده کنند، در این صورت تنها افراد دارای نشانه ها باید از ماسک استفاده کنند. اما کارشناسان نشان داده اند در کسانی که علائمی از خود نشان نمی دهند نیز خطر آلوده کردن دیگران وجود دارد. در واقع چهار مطالعه که اخیرا انجام شده اند، نشان می دهند که تقریبا نیمی از افراد توسط کسانی آلوده شده اند که خودشان هیچ علائمی نداشته اند.
از نظر من این شواهد روشن و ساده اند: کووید 19 از طریق قطرات آب دهان پخش می شود. ما می توانیم مستقیما این مسئله را با استفاده از تکه ای پارچه مشاهده کنیم که راه این قطرات و ویروسی که در این قطرات وجود دارد سد می کند. افراد فاقد علائم بیماری که حتی از بیماری خود خبر ندارند، مسئول حدود نیمی از موارد انتقال ویروس شناخته می شوند.
برخلاف موج
بعد از مرور تمام این شواهد مستحکم در اواخر مارس و اوایل آوریل، من به این فکر افتادم که چرا استفاده از ماسک در میان سازمان های بهداشت و سلامت در جهان غرب به چنین موضوع مجادله برانگیزی تبدیل شده است. سازمان های کنترل و پیشگیری از بیماری های آمریکا و اروپایی استفاده از ماسک را توصیه نمی کردند و تقریبا هیچ کدام از کشورهای غربی این کار را انجام نمی دادند، جز اسلواکی و چک که آنها نیز در اواخر مارس استفاده از آن را الزامی کرده بودند.
به نظر من سه مشکل کلیدی در این میان وجود داشت: اول اینکه اکثر پژوهشگران به سئوال نادرست نگاه می کردند؛ یک ماسک با چه کارآمدی می تواند فرد را از آلودگی محافظت کند و کارآمدی یک ماسک در ممانعت از انتشار ویروس از یک فرد آلوده چقدر است؟ ماسک ها به عنوان تجهیزات حفاظتی فردی در مقابل کنترل منبع، عملکرد بسیار متفاوتی دارند.
ماسک ها در کار سد کردن قطرات بزرگ تر عملکرد بسیار خوبی دارند و در سد کردن قطرات ریزتر عملکرد کاملا مطلوبی ندارند. وقتی که یک شخص قطرات را در هوا پخش می کند، آنها به سرعت تبخیر می شوند و کوچک می شوند تا به ذرات ریزی مانند هوا تبدیل شوند. جدا کردن این ذرات از هوا کار بسیار مشکلی است. با این حال در فضای مرطوب بین دهان فرد و ماسک وی، تقریبا یک صد برابر بیشتر طول می کشد تا یک قطره تبخیر شود و به شکل ذره ای هوامانند درآید.
این بدان معناست که تقریبا هر نوع ماسک پارچه ای ساده ای برای کنترل منبع عالی است. ماسک رطوبتی را در فضای زیر خود به وجود می آورد و این رطوبت مانع از تبدیل شدن قطرات حاوی ویروس به ذرات ریز هوا مانند می شود و این زمان به الیاف ماسک اجازه می دهد تا راه قطرات را سد کند.
متاسفانه تقریبا تمام تحقیقاتی که در ابتدای این همه گیری در دسترس قرار داشتند، بر کارآمدی ماسک به عنوان تجهیزات حفاظتی فردی تمرکز داشتند. این معیار برای محافظت از کارکنان مراقبت های درمانی بسیار مهم است، ولی ارزش خود را به عنوان کنترل منبع نشان نمی دهند. روز 29 فوریه جراح کل ایالات متحده در توئیتی نوشت که «ماسک ها در جلوگیری از کلیت جامعه در ابتلا به ویروس کرونا موثر نیستند.» در این توئیت نکته ای کلیدی نادیده گرفته شده بود: همانطور که بازنگری ما از تحقیقات انجام شده نشان داده بود، ماسک ها در جلوگیری از گسترش ویروس بسیار کارآمد هستند.
مشکل دوم این بود که اکثر محققان پزشکی به قضاوت از مداخلات بر مبنای آزمایش های کنترل شده تصادفی استفاده می کنند. این آزمایش ها بنیان پزشکی مبتنی بر شواهد را شکل می دهند. اما آزمایش استفاده از ماسک، شستن دست ها یا فاصله گذاری اجتماعی در طول یک همه گیری غیرممکن و غیراخلاقی است.
کارشناسانی چون تریشا گرینهال نویسنده کتاب درسی پرفروش «چگونه یک مقاله را بخوانیم: مبانی مراقبت های درمانی مبتنی بر شواهد» اکنون این پرسش را مطرح می کند که «آیا کووید19 مکافات پزشکی مبتنی بر شواهد است؟» او و دیگران می گویند وقتی که یک آزمایش ساده شواهدی را برای پشتیبانی یک مداخله می یابد و این مداخله جنبه های منفی محدودی دارد، سیاستگذاران باید پیش از انجام شدن یک آزمایش تصادفی دست به کار شوند.
مشکل سوم این است که در سراسر جهان کمبود ماسک وجود دارد. بسیاری از سیاستگذاران از این نگران بودند که توصیه به استفاده از پوشش های صورت در سطح جامعه، به هجوم مردم برای خرید ماسک منجر شود. ظاهرا همین مسئله به راهنمایی تناقض آمیزی منجر شده که در آن مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها گفته است هیچ دلیلی وجود ندارد که مردم از ماسک استفاده کنند، بلکه لازم است این ماسک ها برای کارکنان مراقبت های درمانی حفظ شود. مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها اکنون بر موضع و توصیه های خود به استفاده مردم از ماسک های دست ساز و همزمان حفظ ماسک های مرغوب تر برای کارکنان مراقبت های درمانی تاکید دارد.
نتایج استفاده از ماسک
مطالعات متعددی وجود دارد که نشان می دهند اگر 80 درصد از مردم در فضاهای عمومی از ماسک استفاده کنند، در این صورت انتقال کویید 19 را می توان متوقف کرد. تا وقتی که یک واکسن یا درمان برای کووید19 کشف شود، پوشاندن صورت می تواند مهم ترین ابزاری باشد که فعلا می توانیم برای مبارزه با این همه گیری به کار ببندیم.
با توجه به کلیه شواهد آزمایشگاهی و شیوع شناسانه، هزینه پایین استفاده از ماسک – که بدون هیچ ابزار خاصی در خانه می توان آنها را درست کرد- و پتانسیل کند کردن انتقال کووید19 با استفاده گسترده از ماسک، سیاستگذاران باید اطمینان حاصل کنند که همه در فضاهای عمومی از ماسک صورت استفاده می کنند.
نویسنده: جرمی هاوارد (Jeremy Howard) دانشمند تحقیقی در دانشگاه سان فرانسیسکو
منبع: https://b2n.ir/849615
انتهای پیام.
افشای کامل
روایتگری موثر
زیستگاه رسانه
قصه های کرونا
کد اقناع
کیفیت حکومت
