علیرضا جاوید عربشاهی کارشناس حقوقی یادداشتی با عنوان «سیستم فاسد یا فساد سیستماتیک» نوشته که در ادامه میخوانید:
نظام جمهوری اسلامی بهعنوان یک سیستم برگرفته از آرا و اندیشههای معمار کبیر انقلاب، حضرت امام خمینی (ره) در ذات خود یک سیستم فساد ستیز بوده، حکومتی که یکی از مهمترین شعارهایش تحقق عدالت اجتماعی و مبارزه خستگیناپذیر با فقر، فساد و تبعیض است.
بر همین اساس رهبر معظم انقلاب با تأکید بر مبارزه جدی با فساد، خطاب به دانشجویان فرمودند: «فساد سیستمی در دوره طاغوت وجود داشت و سیستم بهطور طبیعی فسادآور بود، اما امروز، فسادهایی وجود دارد که اگرچه فسادهای بدی نیز هستند، ولی فساد بهصورت موردی است نه سیستمی»
بنابراین، در اینجا مراد از واژه «سیستم» همان نظام جمهوری اسلامی است که خود یک سیستم فسادستیز بوده و اقدامات اخیر آیتالله رئیسی در صدر قوه قضاییه نیز در برخورد جدی با فساد و مبارزه با مفسدین اقتصادی نشان از اراده جدی نظام به عنوان یک سیستم هوشمند دارد، اقداماتی که باندهای قدرت و ثروت را بهشدت نگران کرده است، البته بماند که گاه ناگاه برخی افراد کمبصیرت در درون کشور نیز بهجای تقویت اقدامات انقلابی آیتالله رئیسی از طریق ارائه راهکارهای بهبود شرایط، عملکرد قوه قضاییه را نمایشی میخوانند! که بعضاً این اظهارات بهظاهر دلسوزانه مورد سوءاستفاده رسانههای ضدانقلاب نیز قرارگرفته است.
شدت مبارزه با فساد در نظام جمهوری اسلامی آنگونه است که رهبر معظم انقلاب در فرمان هشت مادهای خطاب به سران قوا درباره مبارزه جدی با مفاسد اقتصادی ضمن تأکید بر اینکه نباید هیچ تبعیضی در مبارزه با فساد دیده شود. فرمودند « هیچکس و هیچ نهاد و دستگاهی نباید استثنا شود، هیچ شخص یا نهادی نمیتواند با عذر انتساب به اینجانب یا دیگر مسؤولان کشور، خود را از حسابکشی معاف بشمارد. با فساد در هر جا و هر مسند باید برخورد یکسان صورت گیرد.»
اما هنگامیکه به بررسی دلایل بروز فسادهای کلان مالی میپردازیم متوجه امکانناپذیر بودن فسادهای بزرگ بدون تکیهبر یک سیستم به معنای شبکهای از افراد فاسد در جایگاه های حکومتی میشویم، بهعنوان نمونه چه کسی میتوان منکر فعالیت سیستماتیک و شبکهای چندین مفسد که جایگاه تصمیمگیری نیز در کشور داشتهاند، در اختلاس چند هزار میلیاردی شود که برخی از آنان هنوز هم تحت تعقیب هستند.
اینجا است که تعبیری بهعنوان «فساد سیستماتیک» یا «فساد شبکهای» به معنای وجود مجموعهای از اقدامات هماهنگ در برخی از مسؤولان بخشهای اداری و بوروکراتیک کشور که گاه حتی در حوزه تصمیمسازی و تنظیم قوانین و مقررات اجرایی نیز نفوذ یافته و درراستای منافع نامشروع عدهای عمل میکند موضوعیت پیدا میکند، بنابراین، مفهوم فساد سیستماتیک با فساد سیستمی (به معنای اینکه نظام بهصورت سیستمی فساد آور است) کاملاً متفاوت است.
در پایان ضمن تأکید بر لزوم مطالبه گری مردمی از مسؤولان امر درراستای برخورد قاطع با فساد سیستماتیک، دو اقدام اساسی را برای بهبود شرایط کنونی ذکر میکنم:
1. پیشگیری از وقوع فساد سیستماتیک
قوه مجریه با همکاری سایر نهادهای مربوطه باید با نظارتی سازمانیافته و دقیق و بیاغماض، از بروز و رشد فساد مالی در دستگاهها پیشگیری کند.
قوه مقننه نیز در تعامل با قوه قضاییه در جهت حذف یا اصلاح قوانین و آییننامههایی که میتواند زمینهساز بروز فساد سیستماتیک باشد، اقدام کند.
2. برخورد عبرتآموز با مفسدان و دانهدرشتها
قوه قضائیه باید با استفاده از کارشناسان و قضات قاطع و پاکدامن، با فساد برخورد جدی صورت داده و بهصورت کاملاً شفاف نتیجه برخورد را به مردم گزارش کند.
قوه مقننه نیز با همکاری قوه قضاییه در وضع و اصلاح قوانینی که موجب تسهیل راهکارهای قانونی مبارزه و برخورد با دانهدرشتها است، عزم جدی داشته باشد.
نکته مهم این است که باید وظیفه نظارتی و همچنین برخورد با فساد به افراد مطمئن و برخوردار از سلامت و امانت سپرده شود، زیرا دستی که میخواهد با ناپاکی دربیفتد باید خود پاک باشد و کسانی که میخواهند درراه اصلاح عمل کنند باید خود برخوردار از صلاح باشند.
انتهای پیام/ 70031