تلاش جهادی زوج پزشک با یک شعار؛ معرفی منطقه محروم از شما، ویزیت رایگان از ما

به گزارش خبرنگار حوزه مسجد و هیأت خبرگزاری فارس، دکتر یارمحمد تکلو و همسرش خانم دکتر بهناز حمزه‌پور، از پزشکان فعال و پیشتاز همدانی در میدان مقابله با ویروس کرونا هستند. این زوج علاوه بر انجام داوطلبانه خدمات برای بیماران بستری کرونایی، با کمک همکاران‌شان به منازل بیماران قرنطینه خانگی هم سرکشی می‌کنند. همچنین در بخش پشتیبانی، برای تهیه ماسک هم از روزهای اول فعالیت داشته‌اند. دکتر تکلو که در نوجوانی جنگ را از نزدیک تجربه کرده و در لباس بسیجی خودش را به جبهه‌ها رسانده، این‌بار به همراه همسرش جهاد سلامت را تجربه می‌کند.

خدمت‌رسانی جهادی در فضای مجازی

دکتر یارمحمد تکلو در خصوص فعالیت‌های جهادی‌شان می‌گوید: «ما دو تا گروه جهادی داریم. یکی مجازی و یکی واقعی. اسم گروه مجازی، گروه پزشکی «دکتر سوال» است و اسم گروه واقعی هم گروه جهادی سلامت‌کاران امام رضا (ع) است. ۶ سالی هست که گروه پزشکی دکتر سوال راه افتاده. شاید هم بیشتر! در این گروه روزانه از ساعت هشت صبح تا ۱۲ شب، بیمارانی که از نظر بهداشتی و درمانی سوالی دارند، راهنمایی می‌کنیم. مثل خواندن جواب آزمایشات، سی‌تی‌اسکن، ام‌آر‌آی و حتی سونوگرافی. در شرایط کنونی که مردم نمی‌توانند از خانه بیرون بیایند، سرمان خیلی شلوغ‌تر هم شده ‌است. گروه از یک اکیپ درمانی کامل تشکیل شده. پزشک‌هایی با تخصص‌های مختلف. پرستار، بهیار، بهورز، متخصص علوم آزمایشگاهی، روانپزشک و روانشناس، همه هستند و هر کسی در تخصص خودش سوالات را پاسخ می‌دهد و به مردم کمک می‌کند. در گروه پزشکی دکتر سوال صد، صد و پنجاه پزشک و کادر درمانی داریم و گروه تقریبا ده هزار نفر عضو دارد.»

گروه جهادی سلامت‌کاران امام رضا

این پزشک جهادی در خصوص فعالیت‌های میدانی نیز می‌گوید: «گروه سلامت‌کاران امام‌رضا هم حدود چهار سالی است که ثبت قانونی شده، درست از زمان زلزله ازگله کرمانشاه. این گروه جهادی در سه زمینه فعالیت می‌کند، یعنی ما سه دسته عضو داریم. یکی اعضای درمانی که شامل پزشک، پرستار، بهیار و داروساز می‌شود، دیگری اعضای فرهنگی که شامل فعالان فرهنگی، آدم‌های بانفوذ در حوزه فرهنگ و اندیشه و نیز سخنرانان مسلط به مسائل اجتماعی می‌شود که انصافا نیروهای تیز و کارآمدی هستند. تلاش می‌کنند افراد جوامع محروم را به سمتی که واقعا نیازش هست، هدایت ‌کنند. آخرین و سومین قسمت گروه هم اعضای کادر آموزش و فرهنگیان جهادگر هستند. تدریس دروس و رفع اشکال تکالیف بچه‌های مناطق محروم حداقل کاری است که انجام می‌دهند. پوشش نخبگانی که به علت شرایط منطقه‌ای، به آن معنا استعدادیابی نشدند یا اصلا توانایی تحصیل ندارند، به عهده این گروه است. ما در این سه بعد یعنی درمانی، فرهنگی و آموزشی کار می‌کنیم و بیش از چهارصدوپنجاه نفر اعضای اصلی این سه قسمت را تشکیل می‌دهند.»

پزشکان جهادگر در اربعین حسینی

دکتر یارمحمد تکلو می‌گوید: در حوزه درمان، گروه پزشک‌هایی که داریم، از شهرهای مختلف هستند. بیشتر همان دوستان‌مان در گروه مجازی دکتر سوال هستند. شعارمان هم این است: «منطقه محروم از شما، ویزیت و خدمات درمانی رایگان از ما». بر همین اساس، کسانی که نقاط محرومی را سراغ دارند، زنگ می‌زنند. با بچه‌ها می‌رویم و در حد توان‌مان مسئله درمان را پوشش می‌دهیم. فرقی نمی‌کند کجای کشور باشد. یک روز، دو روز، سه روز، یک هفته، حتی بعضی وقت‌ها ده روز هم می‌شود. در سیل شمال، سیل جنوب، سیل خرم‌آباد، همه جهادگران گروه ما حضور داشتند و فعال بودند. زمان اردوی جهادی هم بچه‌هایی که جغرافیای هر کدام‌شان به منطقه اردو نزدیک‌تر باشد، اعلام آمادگی می‌کنند. در شهرستان نهاوند که خیلی بیشتر از جاهای دیگر، روستاهای محروم دارد، هر کجا امکان داشته، گروه‌ ما رفته‌ است. گروه با خودم شامل چهار پزشک، دو داروساز، چهار پنج نفر دارویار و نسخه‌خوان و تقریبا حدود شش تا ده نفر بهیار و بهورز می‌شود. حتی یک اردوی جهادی، اربعین سال گذشته در کربلا داشتیم. تقریبا ده روز کربلا بودیم و آنجا به زائرین خدمات‌رسانی درمانی رایگان داشتیم. فرق نمی‌کرد عرب باشند، فارس باشند، ترک باشند، از هر کشوری پیش ما ‌آمدند. بچه‌ها واقعا سنگ تمام گذاشتند. در ۲۴ ساعت ما بالای هشتصد، نهصد بیمار را ویزیت می‌کردیم. به عشق امام حسین (ع)، برایمان خستگی معنایی نداشت.

ویزیت رایگان روستایی‌ها در منازل

این پزشک جهادی می‌گوید: «برای بحث کرونا، قرار شد بیماران را در خانه‌های خودشان ویزیت کنیم. بعضی از همکارها کمتر استقبال کردند. به هرحال رفتن به خانه‌ای که معلوم نیست در آن چند مریض یا ناقل کرونایی باشد، کار خطرناکی است. بنابراین هر جا موردی بود، به خصوص افراد روستایی که به دلیل بیماری یا هر دلیل دیگری توان جابه‌جا شدن نداشتند، تنهایی یا همراه همسرم دکتر حمزه‌پور و همکاران دیگرم مثل خانم دکتر نصرتی، به خانه آن‌ها می‌رویم و آن‌ها را ویزیت کرده و در صورت نیاز دارو می‌نویسیم. دارو را به هیچ عنوان با خودمان نمی‌بریم، چون انتقال دادن وسایل به داخل خانه و بیرون، شانس ابتلا را خیلی بیشتر می‌کند. ما هر سال به اسم گروه سلامت‌کاران امام رضا، تقویم اوقات شرعی ماه رمضان‌ را چاپ می‌کنیم. به همین خاطر، شماره گروه جهادی ما همه‌جا پخش شده ‌است. در صفحه مجازی هم گاهی می‌گویند یک بنده خدایی فلان جا هست و این مشکل را دارد، می‌توانید او را ببینید؟ هر کدام از همکارهای ما نزدیک باشند یا بتوانند، برای دیدن او اعلام آمادگی می‌کنند. معمولا برای بیماران نهاوند خودم و همسرم می‌رویم. متاسفانه تا به حال به بیماران کرونایی هم برخورده‌ایم و دو سه تا را خودم ارجاع دادم و نامه بستری آن‌ها را نوشتم. البته همان لحظه به بیمار نگفتم. به هرخانه‌ای می‌رویم، حداقل اعضای خانواده پنج شش نفر هستند و یک‌باره گفتن این مسئله آن‌ها را مقداری نگران می‌کند. به همین خاطر، به یکی از اعضای خانواده می‌گفتم که باید برود این آزمایش‌ها را انجام بدهد چون مشکوک به کروناست. سه چهار نفری که من معرفی کرده بودم، هر سه چهار نفرشان مثبت شدند. خوشبختانه چون به موقع تشخیص داده ‌بودیم، با قرنطینه خانگی بهبود یافتند.»

ویزیت بیماران قرنطینه خانگی

دکتر منصوره نصرتی، از پزشکان جهادگر اهل نهاوند که در گروه سلامت‌کاران امام رضا فعال است، دراین باره می‌گوید: قبلا از طریق بسیج، در شاهزاده محمد و توان‌بخشی‌ها مستقر بودیم و ویزیت رایگان انجام می‌دادیم. وقتی نیاز به کنترل شیوع کرونا مطرح شد، پیش‌قدم شدیم. همراه با دکترتکلو و همسرش دکتر حمزه‌لو، برای ویزیت بیماران کرونایی رفتیم. سیستم ما خانه به خانه بود. به منازل می‌رفتیم و رایگان مردم را ویزیت می‌کردیم. اگر هم کسی نیاز به دارو داشت، برایش تهیه می‌کردیم. کار دیگر ما ویزیت بیمارانی بود که در قرنطینه خانگی بودند و نیاز به بستری در بیمارستان نداشتند و باید ۱۴ روز در خانه می‌ماندند. ما در این ۱۴ روز هم آن‌ها را تحت نظر داشتیم تا اگر نیاز به بستری در بیمارستان پیدا ‌کردند، سریع اقدام کنیم. تقریبا ۷۰ خانه را با همکاران رفتیم.»

تجربه مشابه کرونا

دکتر بهناز حمزه‌پور، همسر دکتر تکلو، از تجربه شرایط مشابه با کرونا در کمک به بیماران HIV می‌گوید: «من دکتر عمومی هستم. در قالب گروه جهادی سلامت‌کاران امام رضا، سعی داریم از روستاهای داخل و خارج استان سرکشی‌ کنیم. به صورت رایگان بیماران را ویزیت کرده‌ایم. حتی داروی رایگان در اختیار مردم قرار داده‌ایم. الان که با شیوع کرونا مواجه شدیم، روال کار تغییر کرد. هم رفتیم در قضیه تهیه ماسک و هم رفتیم سراغ بیمارانی که باید داخل منازل‌شان آن‌ها را ویزیت ‌می‌کردیم. خودمان شیفت‌مان را انتخاب می‌کنیم که چه روزی کجا می‌خواهیم باشیم. من داوطلبانه بیمارستان شهید علی‌مرادیان را انتخاب کردم که بیماران کرونایی را به آنجا می‌آورند. در هر شیفت ۶ ساعته‌، معمولا سه چهار تا مریض کرونا مثبت را بستری کرده‌ام. البته آمار دائما متفاوت می‌شود. خارج از بیمارستان هم در درمانگاه هستم. گاهی وقت‌ها به مطبم می‌روم که مریض‌های معرفی شده از طرف بسیج بهداشت نهاوند را رسیدگی می‌کنم.»

او در خصوص تجربه‌ای مشابه وضعیت کرونا می‌گوید: «چهار پنج سالی با بیمارانHIV مثبت (ایدز) کار می‌کردم. یعنی شرایط خاصی که کرونا ما را گرفتارش کرده، برایم خیلی سخت نیست. HIV سختی‌اش از این لحاظ بود که بیماران هرگز خوب نمی‌شدند. آدم بچه‌های کوچک را می‌دید که مبتلا هستند و اصلا شانس بهبود ندارند. حتی آنجا هم مریض‌هایی بودند که به حالت‌های حاد می‌رسیدند و مشکلات تنفسی داشتند. آدم بیشتر دل می‌سوزاند و برایشان ناراحت می‌شد. ولی برای بیماران کرونایی، شانس بهبودی خیلی بیشتر است و مریضی‌شان یک زمان مشخصی دارد. همین که از در اتاق می‌روند بیرون، راضی هستند و حس خوبی به آدم دست می‌دهد. با شیوع کرونا، احساس کردم باید حضورم پررنگ باشد. ترسی نداشتم و تنها نگرانی‌ام این بود که ناقل باشم. مسائل حفاظتی و فاصله‌ام را خیلی رعایت می‌کنم، دیدوبازدیدی ندارم. وقتی به خانه می‌روم، کامل قرنطینه هستم. تا وقتی بخواهم بروم بیمارستان، سعی می‌کنم مراقب باشم. مادرم خیلی نگران است و گاهی وقت‌ها می‌گوید مدتی بیا تا تو را ببینیم. ولی پدرم می‌گوید اشکالی ندارد، باید کارت را انجام بدهی. شاید باور نکنید، پدر و مادرم را نزدیک هفت ماه است ندیده‌ام. قرار بود مرخصی‌هایم را جمع کنم، تعطیلات فروردین بروم آنها را ببینم که به این قضیه خورد و آنها را هنوز ندیده‌ام.»

دوخت ۴۰ هزار ماسک به کمک زنان روستایی

آقا و خانم دکتر، علاوه بر پیشتازی در خط مقدم مبارزه با کرونا، برای تهیه ماسک هم اقدام کردند. دکتر حمزه‌پور در این زمینه می‌گوید: «ما از قبل گروه جهادی‌مان را داشتیم و در هر بحرانی برای پیگیری می‌رفتیم. قضیه کرونا که پیش آمد، رسیدیم به بحران کمبود ماسک. به این فکر افتادیم که حداقل می‌توانیم نیاز شهر خودمان و روستاهای اطراف را تامین کنیم. اول خودم و همسرم بودیم. به تدریج شدیم بیست نفر. خودمان هزینه‌ها را تقبل کردیم. فکر کنم تا الان حدودا ده دوازده میلیون تومان شده‌ باشد. شروع کردیم به تهیه مواد اولیه ماسک. در گروه سلامت‌کاران امام‌رضا اعلام کردیم. سوای هزینه مالی که خودمان گذاشتیم، دو سه نفر زحمت کشیدند مشارکت کردند. به سختی پارچه خریدیم. کش پیدا نمی‌کردیم. نخ پیدا نمی‌کردیم، از تبریز برایمان کش فرستادند، از بوشهر برایمان نخ ارسال کردند و بالاخره کار از دهم اسفند۹۸ شروع شد. از خانم‌های روستاهای اطراف کمک گرفتیم. همسرم به تک‌تک آن‌ها مراحل دوخت ماسک را آموزش داد. وقتی آموزش لازم را دیدند، برایشان مواد اولیه فرستادیم.»

برپایی کارگاه دوخت ماسک در منزل

او می‌گوید: «با دو سه تا چرخ خیاطی دوخت ماسک را شروع کردیم. در کارگاه خانه خودمان! پای ثابت کار دختر خانم‌ها و خانم‌های روستایی هستند. بعضی‌ها چرخ داشتند گذاشتند وسط. برای بعضی‌ها هم خودمان تهیه کردیم. مراحل دوختن که تمام می‌شود آن‌ها را به منزل خودمان می‌آوریم. ماسک‌ها سه‌لایه و قابل شست‌وشو هستند. با هم ماسک‌ها را داخل دستگاه اتوکلاو استریل کرده و بعد به همراه برگه نکات آموزشی، بسته‌بندی می‌کنیم. بعد این را در روستاها به تعدادی که دهیارها می‌گویند، توزیع می‌کنیم. حتی درخواست از خارج استان همدان هم داشته‌ایم. در حال حاضر حدودا بیست و پنج نفر پای کار هستند. ما فقط کار را شروع کردیم و جلو رفتیم. بدون اینکه پیش‌بینی قبلی داشته باشیم که بخواهیم به این اندازه تولید بشود. ولی حالا به تعداد حدود ۴۰ هزار ماسک رسیده‌ایم. تا زمانی که این بیماری وجود داشته باشد و نیاز باشد حتما این کار را انجام می‌دهیم. همین الان هم چرخ خیاطی خودم دارد کار می‌کند. وسایل ماسک هست و خانه را برای این کار اختصاص داده‌ایم و زمان‌های بیکاری یک مقداری از کارهای دوخت را خودم انجام می‌دهم.»

انتهای پیام/