«کرونا» و سازمان پیمان امنیت جمعی؛ امنیت در سایه همکاری

به گزارش خبرنگار خبرگزاری فارس در بیشکک، در حال حاضر مهم‌ترین موضوعی که کشورهای جهان درگیر آن هستند شیوع ویروس کرونا و چگونگی مبارزه با این ویروس است.

در این زمینه کشورهای سعی کرده اند ضمن مبارزه با گسترش ویروس به کشورهای دیگر در هم در قالب سازمان های مختلف و یا همکاریهای دوجانبه اقدام کند.

سازمان پیمان امنیت جمعی در منطقه آسیای مرکزی نیز از این موضوع مستثنی نبوده و مانند دیگر کشورها و سازمان‌های بین‌المللی و منطقه‌ای برای تدوین مجموعه اقدامات برای مبارزه با گسترش ویروس کرونا تلاش می‌کند.

به نظر «پاویل دمنی اف» کارشناس مسائل سیاسی روسیه در حال حاضر هدف اصلی سازمان پیمان امنیت جمعی تقویت تعامل بین اعضای آن در زمینه مبارزه با کووید- 19 است.

وی گفت: امروز تقویت تعامل مربوط به نظارت و کنترل تردد شهروندان در سازمان بسیار مهم است  در این زمینه کشورها به یکدیگر از طریق ارائه تجهیزات پزشکی و تأسیس پست‌های بهداشتی کمک می‌کنند.

دمنی اف تصریح کرد: سازمان پیمان امنیت جمعی ابزارهای زیادی برای تقویت همکاری چندجانبه دارد و باید در این پروسه از تمام آنان استفاده کرد و جلوی جابه جایی افراد مبتلا به کرونا را گرفت.

«وادیم گرشکاویچ» کارشناس مسائل بین‌المللی روسیه با اشاره به اینکه در چارچوب اپیدمی فعالیت قدرت‌های مخرب و گروه‌های جنایی پررنگ‌تر شد، اظهار داشت: هر بحران فرصت خوبی برای قدرت‌های مخرب است که به دنبال گسترش بی‌ثباتی در کشورهای منطقه هستند.

این مقام روس تصریح کرد: امروز اینترنت و شبکه‌های اجتماعی تبدیل به اسلحه قوی شده است که گاهی برای فعالیت نهادهای دولتی موانعی را ایجاد می‌کند بنابراین همکاری هر چه بیشتر در زمینه تأمین امنیت در فضای مجازی در قالب سازمان پیمان امنیت جمعی با مهم‌تر از گذشته شده است و عوامل گسترش بی‌ثباتی باید شناسایی شوند.

وی ادامه داد: ارائه اطلاعات رسمی به مردم لازم است، افت شاخص‌های اقتصادی و دیگر عوامل باعث گسترش وحشت در بین مردم شده به همین دلیل دادن اطلاعات با مردم در این زمینه مهم است.

گرشکاویچ گفت: در همین زمینه ظرفیت‌های سازمان پیمان امنیت جمعی قابل توجه است.

سازمان پیمان امنیت جمعی در سال 1992 و با مشارکت کشورهای ارمنستان، بلاروس، قزاقستان، قرقیزستان، روسیه، تاجیکستان، ازبکستان، جمهوری آذربایجان و گرجستان تشکیل شد.

این کشورها در سال 2002 تصمیم گرفتند، این سازمان را به یک ائتلاف نظامی تبدیل کنند. بعدها کشورهای گرجستان، آذربایجان و ازبکستان از آن جدا شدند. این سازمان در دوم دسامبر 2004 به عنوان عضو ناظر در مجمع عمومی سازمان ملل متحد پذیرفته شد.

اهداف تشکیل این سازمان، محدود کردن زمینه گسترش ناتو و نفوذ آمریکا در حوزه کشورهای همسایه است که پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی و کاهش توان سیاسی، اقتصادی و نظامی فدراسیون روسیه به منظور متحد نگهداشتن کشورهای عضو اتحاد و بالا بردن ظرفیت‌های نظامی و سیاسی آنها ایجاد شده است.

انتهای پیام/ح