خبرگزاری فارس ـ گروه اندیشه: یک خط رسانهای بسیار خطرناک در قضیه رومینا مشخصا کیان خانواده و جایگاه پدر را نشانه گرفته. جنایت پدر این خانواده چیزی نیست که بتوان بر آن نگریست و روزها غصه نخورد، اما آن جریان خارجی و داخلی که منافعش در به هم زدن روابط اصیل خانوادگی در فرهنگ ماست، روشن است که این فرصت طلایی را از دست ندهد.
من یقین دارم که این پدر از این جنایت خود پشیمان شده و شاید بیشترین غصه را هم خود او میخورد؛ اما به فرض که این هم نباشد، آیا به این بهانه میتوان، پدر و جایگاهش را در نهاد خانواده زیر سوال برد؟ پدر در نظام خانواده ما، نقش یک مدیر دلسوز را دارد؛ مدیری که اگر جایگاهش تهدید شود، تمام خانواده مورد تهدید قرار میگیرند. چه کسی مهربانتر از پدر میتواند فرزندانش را از آفات و خطرهای فردی و اجتماعی حفظ کند؟
در فرهنگ دینی ما، امام معصوم تشبیه به پدر یک خانواده شده و رابطه میان امام و امت، مثل رابطه میان پدر و فرزند دانسته شده است.
واقعا اگر در مقابل موج هجمههای رسانههای تهدیدکننده کیان خانواده، اگر فرزندان بدون نظارت یک موجود دلسوز به نام پدر رها و یله شوند، چه بلایی بر سر این بچهها در تنهاییشان میافتد؟
در عین حال که باید این جنایت را فریاد بزنیم و از آن متنفر شویم، باید مراقب باشیم جایگاه پدری را خراب نکنیم. شک نکنید که دنبال این خط رسانهای، کمپانیهای بزرگی هستند که سود اقتصادیشان در تنهایی انسانها و فرزندان ما رقم میخورد.
یادمان نرود یکی از نقشههای دشمنان این مردم، از بین بردن روابط اصیل خانوادگی ماست.
حسین کاظم زاده
انتهای پیام/