می‌توانستیم اما نکردیم!

به گزارش گروه دیگر رسانه‌های خبرگزاری فارس، پروانه سلحشوری در واکنش به نامه محمدرضا عارف در روزنامه اعتماد مطلبی را منتشر کرده است که بخش‌هایی از آن در ادامه از نظرتان می‌گذرد.

- نامه آقای محمدرضا عارف به عنوان رییس فراکسیون امید مجلس شورای اسلامی تحت عنوان «گزارشی به مردم» ابتدای هفته جاری در رسانه‌ها منتشر شد و بازخوردهای بسیاری داشت... اگر قرار بر قضاوت من به عنوان یکی از اعضای فراکسیون امید مجلس باشد، به‌طور قطع قصورها را می‌پذیریم و معتقدم آقای عارف نیز هرگز نمی‌توانست بیان کند که امید و امیدی‌ها عیب و ایرادی در کارشان نبوده اما متاسفانه باید گفت که این نامه در شرایطی نوشته شده که امید وجه بیرونی‌اش را از دست داده و مردم عملا این فراکسیون را فراکسیونی ناموفق می‌پندارند.

- نامه آقای عارف نیز در زمانی که باید منتشر نشده و به عقیده من، این نامه باید مدت‌ها پیش یا دست‌کم پیش از پایان مجلس دهم به رشته تحریر درمی‌آمد؛ نه حالا که مجلس یازدهم آغاز به کار کرده است.

- ما امیدی‌ها می‌توانستیم سالی یک‌بار به‌صورت کامل و جامع اقدامات خود را طی نشست‌هایی مطبوعاتی یا مواردی از این دست به اطلاع مردم برسانیم.

- تخریب‌ها و حملات به امید و مجلس آنقدر زیاد بود که اگر قرار بر گفتن همه آن باشد، به ساعت‌ها زمان نیاز است اما باید اعتراف کنم که ما در فراکسیون امید می‌توانستیم به گونه‌ای دیگر عمل کنیم ولی نکردیم. - همان ابتدا بارها پیشنهاد کردم که فراکسیون امید به‌ معنای واقعی کلمه تشکیلاتی عمل کند ولی چنین نشد. شما عملکرد این فراکسیون را با فراکسیون نیروهای انقلاب و اصولگرایان در مجلس یازدهم قیاس کنید. آنان پیش از ورود به مجلس تکلیف رییس و کرسی‌های هیات رییسه و حتی کمیسیون‌های اصلی را مشخص کرده‌اند، اما ما حتی اطلاعات کافی برای حضور و فعالیت در مجلس و قرارگیری در شعب و کمیسیون‌ها را نداشتیم و متاسفانه کسی هم نبود که ما را راهنمایی کند.

- اگر کار تشکیلاتی را پیش از ورود به مجلس آغاز می‌کردیم، با عده و عده‌ای که داشتیم، می‌توانستیم در چند کمیسیون دست بالا را داشته باشیم تا در طول 4 سال تا این حد در مورد هیات رییسه کمیسیون‌‌ها با مشکل مواجه نشویم ولی چنین نشد.

- می‌توانستیم جلسات بیشتری تحت عنوان مجمع عمومی فراکسیون امید برگزار کنیم ولی این اتفاق رخ نداد و عمده جلسات، جلسات شورای مرکزی فراکسیون امید بود و هیات رییسه‌اش.

- می‌توانستیم پس از انتخابات ریاست‌جمهوری 96 مقابل معرفی وزرای ناکارآمد از سوی دولت بایستیم، اما نه‌تنها این اتفاق رخ نداد، بلکه متاسفانه نه ما اصلاح‌طلبان و نه اصولگرایان به آنان «نه» نگفتند تا علاوه بر کاهش کارایی و توانمندی قوای مجریه و مقننه، اوضاع امروز چنین باشد.
- ما اصلاح‌طلبان اما باید امروز به بازسازی گفتمان خود بپردازیم تا بار دیگر توانایی نمایندگی از مردم و حل مشکلات‌شان را داشته باشیم؛ چراکه در غیر این صورت دیگر دلیلی برای اعتماد به ما وجود نخواهد داشت.

انتهای پیام/